Harry Stomphorst dichtbij wethouderschap
‘Een goed rapportcijfer van de inwoners, daar doen we het voor’
MARUM/WESTERKWARTIER – Het is nog even ‘op de handen zitten’, maar het lijkt erop dat Sterk Westerkwartier de tweede raadsperiode in haar bestaan in de coalitie zal deelnemen. Dat zou betekenen dat voorman Harry Stomphorst wethouder wordt. Van een droom wil hij niet direct spreken – ‘die zijn bedrog’ – maar het is dan zeker een ambitie die waargemaakt wordt. Met Stomphorst zou het Westerkwartier een betrokken wethouder krijgen, die inwoners voorop stelt, participatie naar een hoger plan wil tillen en als ultieme doel wil dat mensen dat trots zijn op de gemeente. ‘Het belangrijkste is dat de gemeente een goed rapportcijfer krijgt van de inwoners’, aldus de Marumer.
Stomphorst is inmiddels een ervaren bestuurder. Hij begon ooit bij de volleybalclub en in het bestuur van de stichting Peuterspeelzalen en rolde zo in 2002 de politiek in. Nu twintig jaar later is hij nog altijd met plezier politiek actief. ‘Je hebt hierin met zoveel mensen te maken en zoveel verschillende dingen, dat maakt het ontzettend leuk’, vertelt hij enthousiast. ‘Het leuke aan lokale politiek is dat je dicht op elke beslissing zit. Het gaat om zaken die dichtbij je liggen. Het kan maar zo zijn dat je over een bouwvergunning beslist en wat weken later tijdens je rondje fietsen ziet hoe er ook echt gebouwd wordt.’ Zo trouw als hij aan de politiek an sich is, is dat iets minder aan de partij. Jarenlang was Stomphorst VVD’er tot hij voor de herindeling besloot de partij te verlaten. De keus voor de VVD was aren geleden geen lastige. ‘Dit is was de partij die het dichtst bij me stond. Het gedachtegoed en dan vooral de vrijheid voor mensen; dat spreekt me aan. Ik geloof heel erg in de eigen verantwoordelijkheid. We hoeven niet alles van bovenaf te regelen.’ Bij het samengaan van de verschillende lokale afdelingen van deze liberalen werd Stomphorst geforceerd plekje onderaan op de lijst in te nemen. ‘Dat was toen beleid’, zegt hij schouderophalend. ‘Als je een aantal jaren had meegedraaid, dan mocht je onderaan een plekje innemen; behoorlijk onhandig als je het mij vraagt. Als het gewoon gemeente Marum was gebleven, had ik me er misschien bij neergelegd, maar we werden Westerkwartier en gingen van 10.000 naar 65.000 inwoners. Dan heb je het over een hele andere uitdaging en dat wilde ik graag meemaken.’
Stomphorst richtte Sterk Westerkwartier op, een lokale partij zonder politieke kleur. ‘Zo kon ik ook Anneke erbij betrekken’ – Van der Laan, de nummer twee van de partij met wie Stomphorst afgelopen verkiezingen samen het lijsttrekkerschap op zich nam. Zij was totaal niet politiek actief, maar wel heel maatschappelijk actief. Maar we hebben bijvoorbeeld ook René de Vink op de lijst, die van oorsprong van GroenLinks komt en zo komen Kornelis Jansma en Bart van der Veen van de ChristenUnie.’ Zelf vindt hij dat mensen hem beter weten te vinden sinds hij een lokale partij bestiert. Andersom zijn deze inwoners van de gemeente ook een grote drive. ‘Daar begint het allemaal mee; het beste voor de inwoners willen. Als je geen gevoel hebt bij je omgeving, hoef je niet de politiek in te gaan. Ik vind’, vervolgt Stomphorst, ‘dat je als bestuurder aanspreekbaar moet zijn. Mensen moeten je gewoon kunnen bellen.’
Dat gevoel bij de omgeving en het benaderbare zou Stomphorst ook als wethouder meebrengen. De kans dat hij wethouder wordt, is inmiddels heel reëel. Op de vraag of dit een droom is, begint hij te lachen. ‘Dromen zijn meestal bedrog. Maar ik zou het wel heel leuk vinden.’ Grote winnaar van de verkiezingen VZ Westerkwartier heeft duidelijk ingezet op een coalitie met de ChristenUnie, PvdA/GroenLinks én dus Sterk Westerkwartier. ‘Een mooie brede coalitie’, vindt Stomphorst. ‘Te groot? Tja, de oppositie wordt klein. Maar met VZ in de coalitie, heb je geen oppositie nodig’, lacht hij nuchter. Hij ziet geen probleem in zo’n brede club tot een goed en gedragen akkoord te komen. ‘Op inhoud verschillen we allemaal niet zoveel. Dat zit hem echt op accenten. Maar in principe wil je allemaal het beste voor de inwoner.’ Twijfel om als relatief kleine partij met drie zetels de coalitie in te stappen, heeft Stomphorst niet. ‘Je moet je afvragen waar je je ideeën beter kan verwezenlijken: is dat in de oppositie of in de coalitie. Ik denk het laatste. We hebben genoeg in te brengen; iedereen is even belangrijk. In een collegevergadering heb je allemaal een stem.’
Vanuit Sterk Westerkwartier hoopt Stomphorst met name de inwonersparticipatie naar een hoger niveau te tillen. ‘Denk aan burgerpanels of enquêtes. We zouden veel meer invulling moeten geven aan het gebruik van social media. Nu is het vaak zo dat men één keer in de vier jaar mag stemmen en dan horen ze plat gezegd niks meer. In Zwitserland bijvoorbeeld hebben inwoners veel meer inspraak op bepaalde onderwerpen.’ Daarnaast vindt Stomphorst sport en beweging voor de jeugd een belangrijk onderwerp. ‘Elk kind zou elke dag moeten sporten school’, stelt hij. ‘Jong geleerd is oud gedaan. Mensen worden steeds ongezonder en dikker. Als de jeugd gewend is te sporten, blijven ze dat doen.’ In het verlengde hiervan wil hij ook graag mogelijk maken dat kinderen tot 18 jaar gratis kunnen sporten bij verenigingen.
Het is nog even ‘op de handen zitten’, aldus Stomphorst. VZ Westerkwartier is momenteel een mediationtraject gestart met de ChristenUnie en het PvdA om een goede basis voor de coalitie mogelijk te maken. ‘Dit draait vooral om conflicten uit het verleden; de communicatie tussen de oude coalitiepartijen was niet optimaal. VZ verraste zijn coalitiepartners meermaals. Het probleem is niet een afwijkend standpunt, dat moet je respecteren van elkaar. Maar de communicatie erover moet wel er zijn.’ Als de mediation slaagt, is de kans groot dat Stomphorst bij een volgende ontmoeting ingehuldigd wordt. ‘Financieel stabiel blijven, dat is een belangrijk doel voor de komende periode’, stelt hij alvast. ‘Het belangrijkste is dat inwoners trots zijn op hun gemeente en dat ze hier met plezier wonen. Een goed rapportcijfer van de inwoners, daar doen we het voor.’