‘Hemeltjelief bij Caro’ in top 3 beste B&B’s

Afbeelding
voorpagina groningen

EZINGE – Aan de rand van het wierdedorp Ezinge kun je overnachten bij ‘Hemeltjelief bij Caro’. Deze ‘bed & breakfast’ van Caro Westerdijk is samen met nog twee andere B&B’s genomineerd voor de titel van beste B&B van het jaar. En daar is Caro best trots op.


In één van de gezellige zitjes in de prachtig verbouwde ruimte vertelt ze dat ze eigenlijk nog helemaal niet zo lang bezig is. In 2019 is de oude koeienstal van 180m2 omgetoverd tot een ware B&B hemel, met uitzicht op het Groninger landschap met paarden, koeien en zonsondergang. Op 1 augustus 2019 heeft Hemeltjelief bij Caro voor het eerst haar deuren geopend, en die konden al snel daarna meteen weer dicht vanwege alle coronamaatregelen. Bijzonder dus dat ze in zo’n korte en moeilijke tijd al zoveel voor elkaar heeft gekregen. Caro vindt de nominatie heel eervol en reuze spannend. ‘Woensdag 15 juni om 8 uur word ik gebeld. Het is alsof ik uitslag van mijn examen krijg.’


Het geheim van Caro zit in ‘de warme gastvrijheid’, denkt ze zelf. ‘Je wordt echt in de watten gelegd. Niks is te gek, alles kan.’ Ik ben natuurlijk ook de hele dag aanwezig.’ Met een wijds armgebaar naar de zeer ruime woonkamer toe voegt ze hier nog aan toe: ‘Dit staat allemaal ter beschikking aan de gasten.’ Ze legt uit dat ‘Hemeltjelief bij Caro’ eigenlijk veel meer is dan een B&B. Naast de twee mooie B&B kamers biedt ze ook vergader- en workshopruimte aan, heisessies en paardencoaching. Overdag is er in de grote gemeenschappelijke ruimte van alles mogelijk voor groepen tot ongeveer 15 man.


Toen ze in 2019 begon, had Caro nog geen enkele horeca-ervaring. Ze was eigenlijk directiesecretaresse. Ze is daardoor gewend aan veel regelwerk, en dat komt haar nu goed van pas. ‘Het was altijd al mijn droom om een B&B te beginnen. Het leek me gewoon heel erg leuk om te doen. De B&B is echt mijn bedrijf. In principe run ik het alleen. Mijn vriend heeft een vaste baan. Af en toe helpt hij me en meestal. koken we samen, want dat vinden we gewoon leuk om te doen.’


Ze vertelt dat er bezoekers uit het hele land komen, maar dat er ook best veel mensen uit het buitenland komen, zeker als je in aanmerking neemt dat er de afgelopen twee jaar maar weinig kon. ‘Ik heb hier al Duitsers gehad – Duitsers zijn gek op Groningen – Engelsen, Zwitsers, Belgen en zelfs Spanjaarden. Veel Pieterpadlopers, maar ze komen ook om te fietsen, om vogels te spotten bij Lauwersoog of ze combineren het met een bezoek aan Schiermonnikoog. Ook heb ik veel bruidsparen. Die brengen dan hier hun huwelijksnacht door.’ Caro vertelt enthousiast dat de mensen over het algemeen blij verrast zijn hoe mooi Groningen is. Ze zijn onder de indruk van de mooie fietspaden door de weilanden en verbazen zich over hoeveel water er hier is. Dat je daarvoor dus helemaal niet naar Friesland hoeft te gaan. Verder hoort ze van iedereen dat Groningers super vriendelijk zijn. ‘Niks stug of nors. En dat zeggen ze allemaal!’


Zelf komt Caro uit het westen van het land. Vanwege de liefde is ze in 2003 naar Groningen-stad gekomen. Helaas ging die liefde over. Haar huidige vriend is vanuit Wassenaar vervolgens weer vanwege haar naar het Noorden gekomen. Samen hebben ze zes kinderen en ze vinden het dan ook heerlijk hoeveel ruimte ze in Ezinge hebben. Ze willen absoluut niet meer weg. ‘Ik houd van de weidse gezichten en de Groningse luchten. En de dorpjes met hun leuke cafeetjes. Ook ga ik graag naar de stad. Groningen is vlakbij. Hier heb ik het allebei!’

UIT DE KRANT

Lees ook