‘Het heeft gewoon geen nut meer’
ZUIDHORN – ’t Nut Zuidhorn. Geboren in 1878, overleden in 2014. En dat is jammer. Heel jammer. ‘Maar het heeft gewoon geen nut meer’, zegt voorzitter Tineke van der Struijk. ‘De belangstelling was dramatisch. Soms zelfs beschamend. En dus is dit gewoon een verstandig besluit’, zegt ze.
‘t Nut Zuidhorn is niet meer’t Nut heeft zich tot op de laatste dag ingespannen om cultuur-, muziek- en theateravonden voor de bewoners van de gemeente Zuidhorn te organiseren. Jaren achtereen genoten mensen van ondermeer Theater te Water, lezingen met verschillende onderwerpen, koren en cabaret. ‘Heel lang kwamen daar heel veel mensen op af. Zeker in de beginfase toen er nog vrijwel geen andere culturele activiteiten waren. Nu loopt eigenlijk alleen Theater te Water nog. En dat kunnen de horecaondernemers ook zelf organiseren’, zeggen Van der Struijk en Rien Schoelier, penningmeester.
Veranderingen binnen de gemeente Zuidhorn zijn er mede debet aan dat ’t Nut er niet meer is. ‘Het Cultureel Centrum is van de grond gekomen, en daar worden veel voorstellingen en lezingen georganiseerd. De Vrouwen van Nu, waarmee we tot twee jaar geleden samenwerkten, hebben een geheel eigen programma en de Historische Kring organiseert veel lezingen over geschiedkundige onderwerpen. Met andere woorden: voor elk wat wils en meer dan genoeg. ‘Soms zaten er een man en vrouw of acht, negen in de zaal. Dan voelde ik me gewoon bezwaard om zo’n avond te openen en ik schaamde me tegenover de gasten. ’t Nut had gewoon geen toegevoegde waarde mee. Ook het ledenaantal liep de laatste jaren dramatisch terug, waardoor ook de financiële draagkracht van de vereniging terugliep’, zegt de voorzitter.
Pijn doet het besluit zeker. ‘Natuurlijk, we hebben er als bestuur echt alles aan gedaan. Maar het gaat gewoon niet meer. Er is te teveel. En dan houdt het op. Weet je wat ook opvallend is? We hebben de leden ingelicht over het opheffen van ’t Nut. We hebben niet één reactie gehad. Niemand die zich heeft gemeld. Dat zegt natuurlijk wel veel. Dat zegt eigenlijk alles’, zeggen Scholier en Van der Struijk.
Wat wél blijft, is het sprookje. ‘Rederijkerskamer Eendracht was gevraagd de komende vijf jaar het kindertoneel met een donatie van ’t Nut voort te zetten, het ontbrak ze echter aan tijd om deze opdracht aan te nemen. Vervolgens hebben we ZAT benaderd met de vraag of zij de komende vijf jaar het sprookje willen verzorgen. ZAT heeft daar gelukkig enthousiast en positief op gereageerd. Dit jaar zullen ze in mei een sprookje opvoeren en ook de komende vijf jaar staan zijn garant voor een uitvoering voor de basisschoolkinderen in de gemeente Zuidhorn.’
Daarmee is nu alles ook financieel afgewikkeld en is ’t Nut definitief niet meer. ‘Een zwart gat? Welnee’, lachen de beide (voormalige) bestuursleden. Rien is voorzitter van het college van kerkrentmeesters en penningmeester van het shantykoor. Tineke zit in het 4-mei-comité, De Uiver en de Rederijkers. Samen organiseerden ze overigens ook jarenlang de Oranjemarkt in Zuidhorn. Voor al dat vrijwilligerswerk werden ze beiden een aantal jaren geleden benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Wat blijft zijn de herinneringen. Zo denkt Rien nog wel eens aan die lezing van de directeur van de Suikerfabriek. ‘Die man legde het gehele proces uit, samen met z’n kleindochter. Was heel fascinerend. Bijzonder was ook dat later alle – op twee na- suikerfabrieken dicht moesten en die twee die er nu nog zijn veel meer produceren dan al die gesloten fabrieken samen.’ Tineke denkt nog wel eens terug aan een gratis theatervoorstelling voor bewoners van het Zonnehuis. ‘De herinneringen zijn mooi en talrijk. Maar het ging gewoon niet meer. Dan moet je een rationele beslissing nemen. ’t Nut heeft lang in een behoefte voorzien. Nu niet meer. En dus moet je er een punt achter zetten.’
