Hittegolf boezemt Trekkertrek angst in
voorpagina groningen
SEBALDEBUREN - Terwijl heel Nederland blij is met de verwachte zomerse temperaturen, houdt men bij Trekkertrek Sebaldeburen de weersvoorspellingen angstvallig in de gaten. Zijn er zorgen over strak blauwe luchten. Een beetje dubbel natuurlijk, want tijdens de paar dagen die nog resten tot het evenement, komende vrijdagavond vanaf 18.00 uur en zaterdag vanaf 9.00 uur, is het zeker meegenomen dat de opbouwwerkzaamheden bij mooi weer plaats vinden. Het terrein goed begaanbaar is voor vrachtauto, shovel en mobiele kraan. Allemaal nodig om de materialen op de juiste plek te krijgen. Bij regenval, een nat terrein, zou de hele graszode al voor de start van de eerste trekpoging kapot gereden zijn. Het publiek in een modderballet terecht komen en veel van de activiteiten die georganiseerd worden voor de kinderen, zoals een springkussen en de zandbak, in het water vallen. Al zal het veel kinderen niks uitmaken dat ze na een bezoekje aan Trekkertrek Sebaldeburen, als een soort van moddermonsters naar huis gaan. Vorig jaar werd kleintje trekkertrek, de kinder-variant van trekkertrek met een trapskelter en mini-sleepwagentje, zelfs naar de tent verplaatst. Dat is een blijvertje.
Geert van Duinen: “Het stemt ook niet vrolijk om tijdens de wedstrijd tegen allemaal opgestoken paraplu’s aan te kijken. Natuurlijk is het waar dat een buitenevenement staat of valt met mooi weer. Er is meer publiek, dat ook nog eens opgewekter is. Je kunt gaan en staan, zitten, waar je wilt en kinderen kunnen zich naar hartenlust uitleven.” Wat is dan de keerzijde van de medaille?, luidt de tegenvraag. “Vergelijk het met de ijsmeester van Thialf, die blij is met helder winterweer, een lekker winterzonnetje, veel publiek en zich ondertussen zorgen maakt om de kwaliteit van de ijsbaan”, trekt Van Duinen de vergelijking. “De wedstrijdbaan bij Trekkertrek is ook zo’n zorgenkindje. Hoge temperaturen en droogte, maken het moeilijk de baan in goede staat te houden. Dan moet er constant water over de baan verneveld worden, een kunst apart, om voor elke deelnemer gelijke wedstrijdcondities te houden. Dat is toch wat je wilt voor de diverse tractoren, verdeeld over 16 wedstrijdklassen. Van standaard tractoren tot hobbysport, sport en oldstock. Ook nog eens verdeeld in diverse gewichtsklassen. Een te droge ondergrond, gaat aanvoelen als een blok beton. Daarop gaan tractoren tijdens de trekpoging niet stranden op hun top maar al eerder, met slippende wielen, omdat ze het vermogen, de pk’s niet kwijt kunnen. Er is geen grip op de baan, waar het kleine beetje vocht bij elke trekpoging meer en meer uit geperst wordt. Dan is het geen wedstrijd meer. Datgene wat het publiek door al het stof nog voorgeschoteld krijgt, niet om aan te zien. Daarvoor brengen de deelnemers, tegen de 200, hun tractors niet optimaal afgesteld naar de start.”
De grootste groep van het deelnemersveld, wordt gevormd door de standaard tractoren. Verdeeld over 7 gewichtsklassen. Van 2500 kilo oplopend tot maximaal 11000, de koningsklasse, die traditiegetrouw trekkertrek Sebaldeburen afsluit. Verwacht in deze klasse, bijna, geen tractor van hobbyist of van het boerenbedrijf. Daar zijn deze zwaargewichten niet of nauwelijks voor handen. Het is eigenlijk een competitie in een competitie, een prestigestrijd tussen loonbedrijven onderling en per bedrijfsafvaardiging tussen de werknemers. Wel typische hobby-spielerei zijn de oldstocks, verdeeld over twee gewichtsklassen. Geen grote groep, maar wel een lust voor het oog. De sprinters onder de tractoren, waarbij het standaard motorblok van het oldtimer tractortje vervangen is door het pk-geweld van een automotor. Nog meer imponerend, het motorgeweld, de zwarte rookpluimen van de 4 sportklassen en het jongere broertje de hobbysport, in het leven geroepen om het opstappen van standaard naar sportklasse te vergemakkelijken. Vooral de tractoren in de sportklasse worden gekoesterd, hebben van hun eigenaren koosnaampjes gekregen, onder het motto de tegenstanders angst in te boezemen. Onder andere Black Ugly, Wadapatja, Bitchie, Jonkers Deere, Explodeere, Green Mystery, The Legend en Bull’s Eye gaan de strijd aan, maar niet eerder dan nadat zeker is dat het gevaarte in optima forma steekt. Menig motorblok wordt met regelmaat uit elkaar gehaald om alle onderdeeltjes maar weer eens te controleren. Daarbij is het van de Bull’s Eye, die een thuiswedstrijd rijdt, bekend dat deze in de nacht van vrijdag op zaterdag nog eens helemaal uit elkaar getrokken wordt, nadat er vrijdagavond mee is gereden bij een wedstrijd in Staphorst. Alle toewijding voor de tractor, een goed resultaat, mogelijk de winst. Maar de grote winnaar van al het enthousiasme van de deelnemers, is natuurlijk het publiek. Zeker bij zomerse temperaturen.
Geert van Duinen: “Het stemt ook niet vrolijk om tijdens de wedstrijd tegen allemaal opgestoken paraplu’s aan te kijken. Natuurlijk is het waar dat een buitenevenement staat of valt met mooi weer. Er is meer publiek, dat ook nog eens opgewekter is. Je kunt gaan en staan, zitten, waar je wilt en kinderen kunnen zich naar hartenlust uitleven.” Wat is dan de keerzijde van de medaille?, luidt de tegenvraag. “Vergelijk het met de ijsmeester van Thialf, die blij is met helder winterweer, een lekker winterzonnetje, veel publiek en zich ondertussen zorgen maakt om de kwaliteit van de ijsbaan”, trekt Van Duinen de vergelijking. “De wedstrijdbaan bij Trekkertrek is ook zo’n zorgenkindje. Hoge temperaturen en droogte, maken het moeilijk de baan in goede staat te houden. Dan moet er constant water over de baan verneveld worden, een kunst apart, om voor elke deelnemer gelijke wedstrijdcondities te houden. Dat is toch wat je wilt voor de diverse tractoren, verdeeld over 16 wedstrijdklassen. Van standaard tractoren tot hobbysport, sport en oldstock. Ook nog eens verdeeld in diverse gewichtsklassen. Een te droge ondergrond, gaat aanvoelen als een blok beton. Daarop gaan tractoren tijdens de trekpoging niet stranden op hun top maar al eerder, met slippende wielen, omdat ze het vermogen, de pk’s niet kwijt kunnen. Er is geen grip op de baan, waar het kleine beetje vocht bij elke trekpoging meer en meer uit geperst wordt. Dan is het geen wedstrijd meer. Datgene wat het publiek door al het stof nog voorgeschoteld krijgt, niet om aan te zien. Daarvoor brengen de deelnemers, tegen de 200, hun tractors niet optimaal afgesteld naar de start.”
De grootste groep van het deelnemersveld, wordt gevormd door de standaard tractoren. Verdeeld over 7 gewichtsklassen. Van 2500 kilo oplopend tot maximaal 11000, de koningsklasse, die traditiegetrouw trekkertrek Sebaldeburen afsluit. Verwacht in deze klasse, bijna, geen tractor van hobbyist of van het boerenbedrijf. Daar zijn deze zwaargewichten niet of nauwelijks voor handen. Het is eigenlijk een competitie in een competitie, een prestigestrijd tussen loonbedrijven onderling en per bedrijfsafvaardiging tussen de werknemers. Wel typische hobby-spielerei zijn de oldstocks, verdeeld over twee gewichtsklassen. Geen grote groep, maar wel een lust voor het oog. De sprinters onder de tractoren, waarbij het standaard motorblok van het oldtimer tractortje vervangen is door het pk-geweld van een automotor. Nog meer imponerend, het motorgeweld, de zwarte rookpluimen van de 4 sportklassen en het jongere broertje de hobbysport, in het leven geroepen om het opstappen van standaard naar sportklasse te vergemakkelijken. Vooral de tractoren in de sportklasse worden gekoesterd, hebben van hun eigenaren koosnaampjes gekregen, onder het motto de tegenstanders angst in te boezemen. Onder andere Black Ugly, Wadapatja, Bitchie, Jonkers Deere, Explodeere, Green Mystery, The Legend en Bull’s Eye gaan de strijd aan, maar niet eerder dan nadat zeker is dat het gevaarte in optima forma steekt. Menig motorblok wordt met regelmaat uit elkaar gehaald om alle onderdeeltjes maar weer eens te controleren. Daarbij is het van de Bull’s Eye, die een thuiswedstrijd rijdt, bekend dat deze in de nacht van vrijdag op zaterdag nog eens helemaal uit elkaar getrokken wordt, nadat er vrijdagavond mee is gereden bij een wedstrijd in Staphorst. Alle toewijding voor de tractor, een goed resultaat, mogelijk de winst. Maar de grote winnaar van al het enthousiasme van de deelnemers, is natuurlijk het publiek. Zeker bij zomerse temperaturen.
