Hoe gaat het met de dames van Fc. Grootegast

‘De drang naar presentaties mag niet ten koste gaan van het plezier’

GROOTEGAST – In de rondgang langs het damesvoetbal van de Streekclubs, is er deze week aandacht voor Fc. Grootegast. De club komt dit seizoen voor het eerst in de geschiedenis met twee teams in de competitie uit en heeft ook bij de jeugd meerdere meisjesteams. Het eerste damesteam speelt in de 3^e klasse en het tweede team komt in de 5^e klasse uit. De hoop is er in Grootegast en omliggende dorpen op gevestigd, dat de teams op termijn in hogere klassen zullen gaan uitkomen. Deze hoop is er uiteraard bij vrijwel alle club met damesvoetbal, maar bij Fc. Grootegast spelen in de jeugd veel talentvolle meisjes. Hoe en of ze zich zullen blijven ontwikkelen is uiteraard ongewis, maar op de wat langere termijn lijkt succes toch wel verzekerd.

Als er één man is die over bovenstaande een goede inschatting kan maken, dan is het wel damestrainer Jan Kuiper uit Leek, die zowel binnen het mannen- als het damesvoetbal een zeer lange staat van dienst heeft. De gedreven trainer is bij Fc. Grootegast aan zijn eerste seizoen bezig en heeft zich voor in ieder geval nog een seizoen aan de club verbonden. Kuipers werd de afgelopen tijd door meerdere clubs benaderd voor het volgende seizoen, maar heeft er heel bewust voor gekozen om bij Fc. Grootegast te blijven. Hij licht dit als volgt toe: “In een eerste seizoen is het altijd even afwachten hoe het uitpakt, maar ik zie zeker voortuitgang. De dames tonen inzet en zijn leergierig. Ik heb me een goed beeld kunnen vormen, want ik train beide selecties. Zowel in de tweede selectie als bij de jeugd zijn er spelers die in aanmerking kunnen komen voor het eerste damesteam. Daar gaan we na dit seizoen eens goed naar kijken, om vervolgens daarover in goed overleg beslissingen te nemen. Fc. Grootegast werkt met een beleidsplan, waar ik volledig achter sta en wat een duidelijke richtlijn is voor de toekomst van het damesvoetbal binnen de club. Volgens mij kan de blik naar boven gericht worden, maar de drang naar prestaties mag niet ten koste gaan van het plezier. Dat laatste is namelijk een vereiste om succes te kunnen boeken”.

Martha Hoeksema, die in het eerste team op de positie van voorstopper speelt, knikt instemmend als haar trainer aan het woord is. Martha is lid van het jeugdbestuur en is verantwoordelijk voor de coördinatie van de meisjesteams. Ook zij is van mening dat er veel talentvolle meiden zijn, wat de toekomst veelbelovend maakt. Ze voetbalde vijf seizoenen in de jeugd en nu alweer voor het tiende seizoen bij de dames. Door een afgescheurde kruisband was ze er langdurig tussenuit, maar na een succesvolle operatie waarbij een nieuwe kruisband in haar knie werd geplaatst, kon ze na een lange revalidatie weer aanhaken. De vraag wat maakte dat ze als meisje op voetbal ging, leverde het volgende antwoord op: “Dat kwam door mijn omgang met een voetballende drieling, de zusjes Hilda, Jessica en Yvonne Ploeg. Door hen kwam ik bij Fc. Grootegast terecht. Alle drie konden goed voetballen en hebben getraind en gespeeld bij Cambuur en Heerenveen. Yvonne Ploeg heeft zelfs meerdere jaren in de Verenigde Staten betaald voetbal gespeeld. Ze is nu weer terug en speelt net als haar zus Jessica bij ons in het eerste damesteam”. Net als Martha speelt ook de 18-jarige Nienke Venhuizen op de voorstopperspositie, maar dan in het tweede team. Nienke werd door haar ouders en grootouders gepusht om op voetbal te gaan, maar dat kwam er eerst niet van. Pas toen vriendinnen er ook op aandrongen, meldde ze zich op 12-jarige leeftijd aan. Haar ouders maken deel uit van de begeleiding van haar team. Haar opa Bertus van der Ploeg, die jarenlang doelman, penningmeester en supervrijwilliger van de club is geweest, volgt haar verrichtingen vol trots. Nienke is vast van plan om een plaats in het eerste te veroveren.

Oudgediende Alie Frankes-Veenstra speelt op haar 40^e nog steeds in het eerste damesteam en denkt nog niet aan stoppen of afbouwen. Bloedserieus zegt ze daarover: “Ik ga door tot ze mij van het veld af moeten dragen. Ik voetbal al vanaf mijn 14^e en ben er alleen maar een paar seizoenen tussenuit geweest toen ik kinderen kreeg. Ik speel nu samen met mijn oudste dochter, die 22 jaar oud is in hetzelfde team. Mijn andere dochter speelt in onder-17 en ik hoop mee te maken dat zij ook bij mij in het team komt”.

De spitspositie in het eerste damesteam wordt ingenomen door Kimberley van Rooijen, die als meisje bij clubs in Leeuwarden speelde. Haar talent werd ook opgemerkt door Cambuur, waar ze nog samen met de drieling Ploeg heeft getraind. Toen ze met haar ouders naar Grootegast verhuisde, meldde ze zich als vanzelfsprekend bij Fc. Grootegast aan als lid. Kimberly is zich ervan bewust dat een spits op het aantal gemaakte doelpunten wordt afgerekend. Ze zegt daarover: “Dit seizoen heb ik er nog niet zoveel gemaakt, maar ik zie het ook als mijn taak om anderen te laten scoren. Dat is vaker gelukt en is soms nog mooier en belangrijker dan zelf scoren”.

De laatste vraag aan Kuiper en de vier dames luidde: “Wat is op dit moment nog een grote wens als het om het damesvoetbal bij Fc. Grootegast gaat?” Na enig nadenken komt Martha met een heel mooi antwoord: “We moeten met elkaar voor zorgen voor een zo goed mogelijk voetbalklimaat binnen de club, waarbij iedereen tot zijn of haar recht komt. Je kunt nooit iedereen tevreden houden, maar daar kun je wel zoveel mogelijk naar streven”. Eigenlijk spreekt ze daarmee meer een opdracht uit dan een wens. Voor alles en iedereen binnen Fc. Grootegast een mooie opdracht om zoveel mogelijk invulling aan te geven.