‘Ik hoop hier een strijkerscultuur te kunnen kweken’
Vioolschool wil orkest starten
ZUIDHORN – Oktje Lambermont kwam bijna twee jaar geleden in Zuidhorn wonen en zette daar haar Vioolschool Oktje Lambermont op. Twintig jaar lang gaf ze vioolles in Rotterdam. ‘In Rotterdam had ik een goedlopende praktijk’, vertelt Oktje. ‘In de tijd dat ik daar lesgaf heb ik naast het lesgeven verschillende orkesten opgezet. Dat wil ik hier ook gaan doen’.
Al langere tijd wilde Oktje weg uit de Randstad. Oorspronkelijk komt ze uit de provincie Groningen, en de keuze voor Zuidhorn was dan ook niet een hele vreemde. In Rotterdam had Oktje een flinke naam opgebouwd in de viooleducatie, in Zuidhorn moest ze helemaal opnieuw beginnen. ‘Gelukkig kon ik direct in Buitenpost invallen voor een andere docent, die er mee ophield. Zo had ik direct mijn eerste groep leerlingen. Inmiddels zijn daar leerlingen uit Zuidhorn en Ten Boer bijgekomen’. Positief aan het Noorden noemt Oktje het niveau van de amateurmuziek. ‘Het niveau is hier heel hoog. Kijk maar eens naar de blaasmuziek, daar is het niveau behoorlijk hoog. Wat strijkmuziek betreft is dat niet het geval. Er is hier niet echt een strijkerscultuur. Het zou mooi zijn om dat hier te kweken. Ik hoop dat ik daar een belangrijke rol in kan spelen’.
In het noorden is er voor strijkers nog weinig aanbod qua samenspel. ‘En dat vind ik juist zo belangrijk. In individuele lessen valt een hele hoop te leren; techniek, noten lezen, noem maar op. Maar wanneer je in een orkest speelt, dan leer je weer hele andere zaken. Luisteren naar elkaar, zuiver spelen, samenspelen, noem maar op.’ In het noorden zit wel het Hayden-orkest, maar daarvoor zijn de toelatingseisen hoog. Oktje vindt het juist belangrijk dat er ook orkesten of speelgroepen zijn op instapniveau. ‘Je kunt zoveel leren door in groepen te spelen. Of en wanneer er een strijkersgroep in de regio Zuidhorn komt is afhankelijk van de vraag.
Om mensen enthousiast te maken voor vioolmuziek organiseert Oktje met haar vioolleerlingen twee keer per jaar een leerlingenconcert. Eén keer per jaar in eigen omgeving, en één keer op een wat meer bijzondere locatie. Onlangs organiseerde ze in De Hortus in Haren een concert. ‘Een prachtige locatie, waarbij je het gevoel hebt in China te zijn. Op een locatie als deze krijg je ook dat mensen die anders niet in aanraking komen met strijkmuziek nu wel hiermee in aanraking komen. Zulke bijzondere activiteiten doen is ook nog belangrijk om tussen de gevestigde orde te komen. Ik merk dat dat nog wel eens moeilijk is’.
In haar vioollessen vindt Oktje het erg belangrijk dat er de tijd wordt genomen voor de ontwikkeling van haar leerlingen. ‘Lessen duren bij mij dan ook minimaal een halfuur, maar bij voorkeur zelfs drie kwartier of een uur. Dat zijn ook de tijden die nodig zijn om er thuis mee aan de slag te gaan om het vioolspelen onder de knie te krijgen. Er is een hoop zelfdiscipline voor nodig om iedere dag te spelen. Maar juist door daar doorheen te gaan kun je boven jezelf uitstijgen en kun je met elkaar iets moois maken’, vertelt Oktje. Ook de behoeften en wensen van een leerling vindt Oktje belangrijk. ‘Ik hou zelf het meest van klassieke muziek, en nog wat jazzviool. Wanneer leerlingen meer de popkant op willen dan kan ik ze daar best bij helpen, maar op een gegeven moment zal ik dan wel aanraden om misschien bij iemand anders lessen te volgen. Vreugde en plezier in muziek maken is zó belangrijk, dat is het vertrekpunt bij ieder instrument. Dan moet je wel bij elkaar passen. Vioolles is vaak een jarenlang traject. Je trekt langer met elkaar op dan met een juf op je basisschool.’
Als concertvioliste is Oktje momenteel niet erg actief. ‘Met kleine kinderen ligt dat even stil. Toch zou ik graag weer actief worden in de kamermuziek. Door te blijven spelen blijf je up to date en hou je het vuur in je muziek. Ik hoop dat ik dat vuur nooit zal verliezen.’