Ik proat plat

Ienternationoal chauffeur

Mien schoonpa was vrachtwoagenchauffeur en het joaren as internationaal chauffeur op t butenlaand reden. t Was zien lust en zien leven, niks mooier as bij t pad te weden. Zundagsoavends vertrok er meestal op tied. Om n uur of tien werd de dikke diesel opstart, die ston dan eerst n uur warm te draaien en doarnoa begon de reis. Meestal was er van huus tot de volgende zotterdagmiddag, t wadden lange weken. Hij ree altied op Scandinavië, meestieds Zweden of Finland, mor ok regelmoateg dee der Noorwegen aan. Ien dat laand het er, midden ien e winter een keer n zwoar oaventuur beleefd.

De auto’s woar ze ien die tied met reden wadden wel even wat aans as die van tegenwoordeg. Nou bennen t krekt luxe woagens met tv en kovviezetapperoat aan boord, as t moet kennen ze zulfs eten opwarmen, mor vroeger was doar gien sproake van.

Tuurlek had er zien sloapgelegenheid achter ien e cabine, en de woagen was veurzien van n standkachel, mor doar hiel het dan wel met op. Technisch gezien was t ok even aans, je mosten gewoon met e hand schoakeln, niks automoat, dubbel klutsen en van winterbanden was ien die tied ok nog gien sproake. n Verende stoel? Niks der van. Gewoon n veredelde eethoekstoel. Stuurbekrachteging? Nee man, je mosten spieren hemmen as koabeltouw om dat grote stuur rond te draaien. Grìnzen werden nog bewoakt deur de douane en wachten aan de grìns was normoal. Tom-Tom? Nee gewoon de olderwetse koart of gewoon op ervoaring.

En zo kwam het dat er op n vrijdagmiddag nog lössen most ien Noorwegen, boven Geilo op de Hardanger Vida. Het was min winterweer en dat brocht met zich met dat er niet echt opschoot met het klimmen ien e bergen. De snijketten mosten der om aans glee der alle kanten uut. Gevolg was dat hij niet op tied bij zien adres aankwam. Hij bleef argens halferwegens steken ien e snij. Ien e hiele omgeving was gien mens te bekennen en om drie uur smiddags werd t al duuster. Doar ston er met zien hiele kakje, mobiele telefoons bestonden niet dus hij kon gien kaant uut en kon gien mens bereiken.

Soavends om n uur elf wadden der n poar minsen die hum ien e goaten kregen en die beloofden hem om de volgende mörgen terug te kommen om hem vlot te trekken. Dus brocht er de nacht ien zien eentje deur, verloaten van alles wat hem dierboar was. Hij mos het doen met de proviand die er bij hem had, en dat ging nog net. Aanderdoags kwam der n grote shovel die hem uut e snij trokken het en noar plak van bestemming brocht. Doar was alles dicht want het was ienmiddels weekend worden. Hij most wachten tot moandagsmörgens veurdat ze hem lössen konden. Het hiele weekend het er alleen ien zien truck zeten. Op zes kilometer ofstand was n supermarkt, doar is er op zotterdagmiddag hinlopen om wat eten en drinken te kopen.

Ik ben dit verhoal begonnen met te vertellen dat het zien lust en zien leven was, en dat was ok zo. Mor noar dit weekend het er nooit gien wìnst had, dit was even te veul van t goeie. Mor het is en het blift een mooi verhoal vol met nostalgie.

Piet de Vries
Mientje: As snij valt op et sliek, binnen drie doagen vorst aan diek (olle weerspreuk)