Ik proat plat
De behanger
Ooit was behanger n officieel beroep. Het was zo’n beroep dat je der met gemak een vakdiploma veur hoalen konden. Ien e tied dat de vestigingswet nog bestond en je veur jezelf begunnen wollen, dan most je bij de Koamer van Koophandel een vakdiploma overleggen. Dan kon je zeggen dat je bezig wadden met je behangersdiploma en werd je zo ienschreven. Makkie.
Dus bennen der hiel wat mensen west die doar gebruuk van moeken, ze wadden loodgieter, schilder, stoffeerder of aans wat, mor stonden ienschreven as behanger. Zo werden de regels omzeild en een van mien standpunten ien t leven is dan ok, dat regels doar veur bennen.
Toch was dat behangen nog niet zo makkelek as dat ik het hier doe veurkommen. Ien e joaren veur de oorlog plakte je behang op berachel. n Juteloag die spand werd op n stel latten en as je doar dan behang op plakten dan golfde dat langs de muren, het zag der niet uut. Deur het dreugen most et strak trekken en der bennen hiel wat doe- het- zelvers west die doarnoa de troanen ien e ogen hadden. Dan mosten der nog randjes om toe, meestal allènt langs de zolder en zo zag het er dan wel knap uut.
Tegenwoordeg bestijt het beroep van behanger host niet meer alhoewel der uutzunderings bennen. Der lopen nog hiel wat minsen (ondanks de emancipoatie, allènt mannen) rond die niks aans doen as vlies plakken, je kennen dat wel, van dat glasvezelvlies dat je overal terug vienden, ien kantoorgebouwen, ziekenhuzen mor ok bie minsen thuus. Op zich is t wel mooi materioal om te verwarken, het gijt rechtstreeks op e muur. Eerst de muur dik iensmeren met liem, de noaden over mekoar hinleggen en doarnoa dubbel deursnieden, je zien dan nooit n noad weer. Dat je de muur eerst iensmeren met n stevege loag is neudeg omdat aans de liem toe de muur ientrekt en t spul niet goed hechten wil. Doar is nog wel n mooi verhoal over te vertellen. Het was zo’n ollerwetse behanger die het vlies veur het eerst plakken most en die niet aans wend was dan n stel boanen te knippen, die ien te smeren en ze dan één veur één op de muur te plakken. Net zoas bij papieren behang zette hij de ziedkanten tegen mekoar ( steuten) en wreef hij de boel met zien veger aan. Toen hij dat doan had zag het er ien eerste ienstantie niet beroerd uut, het was n mooie wand worden en behalve dat de noaden niet zo mooi wadden zag het er verder wel knap uut.
Mor och heden, toen er de volgende dag terugkwam om verder te goan, was het een en al bobbel. Nou was de man dat wel wend met papierbehang en dus zee der tegen de klant dat het nog wel glad trekken zol. Het werd n ramp. Het trok niet glad, en toen het spul weer van e muur of most bleef de helft zitten, dat was wel hecht. De man het er host n trauma van over holden, zeer ontevreden klanten en het kostte hem der nog n barg geld bij ok.
De leste joaren ben ik nooit meer een tegenkommen die zee: “Ik ben behanger”. En bie de Koamer van Koophandel huf je tegenwoordeg gien vakdiploma’s meer te overleggen. Meschien ok mor beter. Ik heb mensen kend met vakdiploma’s die prutsers wadden en andere luu met twee rechterhanden die zunder opleiding alles konden. Even veur de dudelekheid, doarmet wil ik niet zeggen dat de jeugd gien opleiding volgen moet. Ientegendeel. Ien dizze tied is er n groot gebrek aan vaklu dus ik zol zeggen, kiender goa zoveul meugelek leren. En volg een praktische opleiding! As je n vak met je handen uutvoeren kennen dan heb je n grote streep veur op de minsen die allènt een theoretische opleiding had hemmen. Mocht dat volk je dan ooit corrigeren as t om je waark gijt, vroag dan mor of ze t even veurdoen willen.
En ik garandeer jim, je hemmen altied n streepke veur as je n vak leren. Succes der met.
Piet de Vries
Mientje: Doe rötjong, ze mosten dij achter t behang plakken!