Ik Proat Plat: Dörspsboeken
Der binnen al heul wat boeken schreven over et Westerkwartier. Ien zo’n boek wordt meestal de geschiedenis beschreven van n dörp en ze binnen voak illustreerd met mooie olle foto’s.
Wat niet ontbrekt ien zo’n dörpsboek binnen de biezundere dörpsfiguren.
Zo ok ien t boek van Johan Kampen over Grodegast. Hij het n mooi verhoaltje schreven over de gebroeders Nicolai.
De gebroeders Jan en Hendrik Nicolai wonende met zien beiden aan e Hoofdstroat nummer 4. Mien oom en tante wonende joarenlang noast heur, zodoende heb ik ok heul wat verhoalen over die beide mannen metkregen. De pappe van Jan en Hendrik was timmerman en het et huus aan e Hoofdstraat bouwd. Pa Allardus Nicolai trouwde met Antje Noordhuis van t Foan. Zeun Jan wordt geboren ien 1916 en Hendrik ien 1920. Loaten we t zo zeggen: de jongens hadden et buskruut niet uutvonden. Toen pappe en moeke uut e tied kwammen, bleven de jongens ien t huus wonen. Had moeke t huus en de jongens altied netjes holden, noa heur dood ging t hard achteruut. t Werd n suterege bende en de jongens stonken een uur veur de wiend.
De gerdienen hemmen joarenlang ien e zulfde stoat en vörm veur de roamen hongen. De tuun werd niks aan doan, t onkruud groeide boven de vensterbanken uut. Jan was wel wat aan t wark op e boerderij bij de overburen, de familie Bonnema. Hendrik was voak te zien op n olle fiets, meest met wat rommel, wat er onderweegs vonden had, achter op pakjedroager bonden. Hij sleepte die rommel allemoal met noar huus. Hendrik had altied de zulfde zwade kleren aan, n verschoten jas en n konsistutikoorn boksem met veuls te korte piepen. Mor die te korte piepen moakte hij goed met lange zwade wollen sokken en natuurlek holten klompen. Die sokken zakkende altied of, dus je zagen ok nog n stuk grauw bloot been. Niet wit, omdat er gien zun op kwam, mor grauw van smirregte. Toen Hendrik n keer met zien fiets valen was en ien t ziekenhuus belandde, trokken de zusters zien sokken uut, mor ze zagen gien verschil.
De mannen kregen iendertied ok een wc ien huus. n Huuske achter op e tuun was uut e tied.
Jan vertelde overal dat ze n automatische wc kregen hadden. Ze hoefende niks meer oprumen, de boodschap ging zo automatisch noar Zoltkamp en dan moakte hij der n golvende beweging bij met zien arm bij en wees richting Zoltkamp. Noa n poar weken klopte hij aan bij buurman, zien automatische wc dee t niet meer. Buurman even kieken, de boodschappen hadden zich oardeg opstoapeld, de mannen wisten niet dat ze deurtrekken mosten.
De mooie karakteristieke plakjes ien e dörpen werden ien e dörpsboeken ok uutvoereg beschreven. Ien Johan zien boek over Seballeburen wordt de Kuzumerbalk (zie foto) beschreven ien e tied dat et klooster der nog was. t Wolddiep was toen nog een smal stroomke met n balk der over zodat je aan e andere kant van e Kuzumer kommen konden. Begun 1900 was t Woldiep al wat breder en was er al n echt loopbrugje met de noam Kuzumerbalk. Ien 1935 is t Wolddiep nog breder worden, want er kwam meer scheepvoart. Der het zulfs nog n old kroegje (tot 1935) en n winkeltje stoan veur de schippers en de bewoners.
Bij de grode brug ien Seballeburen lag voak t schip “Elizabeth”. As de Elizabeth löst was bij Havinga en weer terug mos noar t grode kenoal, mos et eerst deurvoaren noar Boerakker, want doar was t Wolddiep breder en dieper en kon t schip keren. Dus kwam t schip ok twee keer bij de Kuzemerbalk laangs, Beute draaide t brugje dan weer open en dicht. Vandoag an e dag is t nog n idyllisch brugje. As je der laangs fietsen, even stilstoan en over t Wolddiep uutkieken.
Zo stoan er nog veul meer verhoalen in e drie boeken die Johan Kampen moakt het over Grodegast en Seballeburen. De boeken binnen wel ien trek want Johan vroeg ons hier te vertellen dat van alle drie de boeken een herdruk uutkomt. Mooie dikke boeken met veul foto’s, olle verhoalen, geboortekoartjes, geschiedenis van de bewoners, op A4 formaat. Veur meer info en de priezen van de boeken kin je contact opnimmen met: johan7@xs4all.nl of 06-81651284.
Mien Westerkwartier het ok n poar boekjes uutgeven “Mien Dörp” (2021) met verhoalen over de dörpen. (hielmoal uutverkocht) en “Op Struun” (2022) met verhoalen over mooie plakjes ien t Westerkwartier. “Op Struun” is nog wel te koop bij de boekhandel, of te bestellen via info@mienwesterkwartier.nl.
Leneke Struiksma
Mientje : ‘Die zilst nog wel voaker zwienen met rooie ogen tegenkommen!’
