Vliegtuug

Wij binnen van de milleniumgeneroatie. Op zich is dat best biezunder, n barg generoaties zellen dat nooit metmoaken. En joarenlaank hing het magische joar tweeduzend boven ons. Hoe zel dit of dat ien t joar tweeduzend goan? Der worden gedichten over moakt, der worden profetieën op lös loaten en......... het zörgt veur onrust.Technische profeten veurspellen de millenniumbug. Computers zellen vastlopen en vliegtugen zellen uut de lucht vallen. Miljoenen worden der ienvesteerd om dizze euvels aan te kinnen, mor ondanks dat nimt onze overheid allerlei extroa moatregels om rampen en zörgen aan te kinnen.

En dan is er ien Tolbert nog n ollejoarsclub die veur dizze specioale joarwisseling toch ok een zéér specioale stunt bedenken wil. Dus wordt er drifteg vergoaderd en overleid. Ienhoaken op de actualiteit en dan een stunt bedenken woar hiel Nederland over proaten gijt. Dan kommen alle scenario’s weer veurbie. t Ontvoeren van grote dingen, mor dat willen we ja niet, dat loaten we aan e Friezen en aan Doezum over. Wij willen origineler wezen. En langzoamerhand komt er weer een idee bovendrieven. As er dan toch vliegtugen uut e lucht vallen, woarom dan niet ien Tolbert? Ja, hallo! We denken weer verder noa, mor het idee van t vliegtuug wil niet wieken. En noa n poar doagen krigt het vörm. Ien Den Ham stijt al joaren een vliegtuug langs de weg. As je die nou es ophoalen zollen en je zetten hem op e kop ien n stuk gruunlaand, wat vuurkes der omhin dan is t net echt. As je doar n foto van versturen dan is der zeker een moment ien Nederland dat elk denkt dat er een Toepolev ien Tolbert noar beneden kommen is. Uuteindelek binnen we  ter alpmoal over eens, dit moet et worden. Gien risico’s nimmen, de pers drekt ienformeren over de werkeleke toedracht, dat et mor n grap is en der niet omhin draaien. Ok de politie van te veuren ienformeren en verder alles goed veurbereiden.

Eén van onze ondernemers wordt belast met et organiseren van et toestel. Een aandere zörgt veur de transportmeugelekheden, dit moet ‘s nachts gebeuren om te veurkommen dat er van te veuren te veul ruchtboarheid aan geven wordt. En de burgemeester moet beld worden, as hoofd van e politie.

Alles moet kloppen. Veur n fles jenever maggen we et vliegtuug “lenen”. Op n mooi stukje laand vlak noast et dörp moet et gebeuren. Doar kinnen we t toestel van te veuren verstoppen achter n poar loodsen. Even lasteger is et transport. Op n dieploader is et toestel te breed, mor der binnen oplössings, de politie kin helpen.

Toch gijt het alpmoal hiel aans. As ik perbeer Burgemeester Siepie de Jong te bellen word ik deurverbonden met de locoburgemeester, Albert Roodenboog. Hij is even stil. “Dit wiet ik niet Piet, dat wil ik eerst overleggen, ik bel dij terug”.

De volgende dag is t Siepie hoogst persoonlek die mij opbelt. “Ik geef geen toestemming”. “Mor mevrouw de Jong, mag ik even lulleg doen, we hemmen toch ok niet om toestemming vroagd?’ “Nee. Daar heb je gelijk aan, maar ik zou, om in jouw termen te spreken, het heel lullig vinden als jullie dit doorzetten. We staan allemaal op scherp  en als er werkelijk iets aan de hand is dan zouden we niet graag op deze manier geconfronteerd worden met een grap”. “En”, zeit ze, “ik vind het ook niet zo kies”.

Dat leste had ze eigenlieks niet zeggen moeten, zo betuttelend net as n mamme en ik reageer dan ok as n kiend. “Dat regelen wij zulf wel”. Wel zeg ik toe dat we t bespreken zellen. t Wordt n vervelende discussie. We binnen ter alpmoal over eens dat we respect hemmen moeten veur onze overheid. Ze leggen ons nooit n strobreed ien e weeg met onze acties, starker nog, woar neudeg warken ze met. Mor nou doen ze n beroep op ons. De één zeit dat we ons der niks van aantrekken moeten en de aander viendt dat we ze respecteren moeten. Ons fatsoen krigt de overhaand. Ik kin de stemming niet omschrieven die der ontstijt as we uuteindelek besluten om dan mor niks te doen. Wat één van onze allermooiste stunts worden most ien dizze specioale nacht, starft ien schoonheid.

Een poar doagen loater belt de pers, ze hadden der toch lucht van kregen. “Wat of we vienden van onze betuttelende overheid”. We binnen der niet ientrapt. We hemmen zeid dat we begrip hemmen veur de politie en de gemeente.

Mor argens ien n hoekje knoagt het nog aldeur n beetje….., zelfs nou nog, ien 2023.

Piet de Vries

Mientje: “Tegenslag is de springplaank noar geluk”