Internationale kroonkurkenbeurs in Noordhorn

ZUIDHORN/NOORDHORN – Edzo Paap uit Zuidhorn is een verzamelaar in hart en nieren. Met zijn kroonkurkenverzameling om zich heen is hij helemaal in zijn nopjes. En hij heeft er ook nogal wat, zijn verzameling bestaat uit een paar duizend doppen. Maar een echte verzamelaar heeft natuurlijk nooit genoeg. Daarom – en om de jeugd te enthousiasmeren – organiseerde Paap vorige week een ‘internationale kroonkurkenruilbeurs’ in Noordhorn bij atelier Pepales. Paap: “Het was weer een groot succes.”
Rijk word je niet van kroonkurkenverzamelen, het blijft een stukje afval. “Maar wel een bijzonder stuk afval”, vindt Paap. Hij spaart ook niet alles, maar legt het liefst een verzameling aan op thema. Zo heeft hij honderden dopjes met het thema ‘dier’. Apen, slangen, uilen; je kunt het zo gek niet bedenken of Paap heeft het. Van elk land heeft hij bovendien tien dopjes. Een andere favoriet van Paap zijn Radler doppen, veelal met een fiets erop afgebeeld. De drank zou zijn naam te danken hebben aan de wielertoeristen (fahrradler), die het biertje graag dronken.
Op de ruilbeurs  kwamen elf andere verzamelaars af. Paap vindt het vooral leuk dat er ook veel jongeren waren, op wie hij zijn enthousiasme graag overbrengt. Zo vertelt hij over een jongen genaamd Robbert, die licht verstandelijk gehandicapt is. “Sinds een jaar is hij aan het verzamelen, hij is helemaal enthousiast. Ik ken zijn ouders via de 50 plus beurs. Toen ze mijn verzameling zagen, vonden ze het ook echt wat voor hen. Zij komen bij Ede uit de buurt en toevallig ken ik nog een kroonkurken verzamelaar uit die omgeving. Ze konden dus mooi samen oprijden naar de ruilbeurs.”
Ook kwamen er twee jongens uit Zuidhorn een kijkje nemen. “Het zijn nog geen verzamelaars, maar ik denk wel dat het verzamelaars gaan worden. Een andere jongen die wel net begonnen is uit Haren, vertelde me vol trots dat hij van zijn zakgeld kroonkurken had gekocht. Dat vind ik zonde, bij mij kan hij ze gewoon gratis ophalen. Ik vind het leuk om die jongens te coachen en ze te laten zien hoe het verzamelen werkt. Er zijn nog maar weinig kinderen die echt verzamelen namelijk. Net zoals met die voetbalplaatjes. Dan gaat het in de map en wordt er vervolgens niet meer naar gekeken. Ik wil mijn verzameling echt om mij heen. Er naar kijken, het uitbreiden of eventueel geef ik wat weg.”
Paap’ verzameling is keurig opgeborgen in grote kasten. De kurken liggen op platen, gesorteerd op soort. “Daar kan ik dus van genieten. Er zijn mensen die het een kinderachtige hobby vinden. Laatst hoorde ik over een vrouw die het haar man verbood. Ik snap dat niet, als iemand er toch plezier aan beleefd? Het is niet alleen het verzamelen zelf, maar je doet er ook hele leuke contacten door op. Laatst heb ik iemand eens wat gratis doppen meegegeven. Hij wilde er wel voor betalen, maar dat hoefde niet van mij. Onlangs kreeg ik een pakketje van hem toegestuurd met vijf mooie Radler doppen die ik nog niet had. Hij was op vakantie geweest in Duitsland en was dus speciaal voor mij aan de Radler gegaan. Dat soort dingen vind ik mooi.”
Ook voor Paap zelf zat er nog wel wat tussen tijdens de ruilbeurs. “Ik moest het vooral van de Duitsers hebben. Dat kwam goed uit, want ik had weer veel doppen die zij niet hadden.” Het klinkt een beetje als een mannenhobby en volgens Paap klopt dat ook wel. “Er is één vrouw, maar die was er dit keer niet bij wegens vakantie. Maar zij is heel fanatiek hoor!”
Het meest zeldzame zijn de kurkdoppen van voor 1970. Die zijn vaak wel geld waard. “Soms wel 2,50 euro per stuk. De grootste kroonkurkenverzamelaar van Nederland kreeg van een oude man meer dan 1200 van die doppen van zolder. Daar is het lekker warm, dus die zijn vaak nog redelijk goed. Voor mij valt er in ieder geval nog genoeg te verzamelen!”