Jacob Klamer bijna een leven lang verbonden met Niekerk

NIEKERK - Als 12-jarige jongen meldde Jacob Klamer zich ooit aan als lid bij vv Niekerk. Je moest destijds minimaal 12 jaar oud zijn om lid te kunnen worden, anders had hij dat wel eerder gedaan.  

Jacob is inmiddels 83 jaar en nog steeds lid van de club in zijn woonplaats. Als voetballer kwam hij niet verder dan het 2^e elftal, maar buiten de lijnen was en is hij al jaren van zeer grote waarde voor de club. Nadat Jacob in april 1960 zijn militaire dienstplicht had vervuld, werd hij in de zomer van dat jaar in de rol van penningmeester bestuurslid. Hierna volgden nog verschillende andere functies, maar na maar liefst 62 jaar als vrijwilliger actief te zijn geweest, heeft Jacob er nu definitief een punt achter gezet. Tot voor kort hield hij nog altijd de ledenadministratie bij. Omdat Jacob eerder al eens als lid van verdienste en als erelid werd benoemd, was het even zoeken naar een passende manier om stil te staan bij het terugtreden van Jacob. Woensdag 13 juli was het zover. Jacob werd van huis gehaald en had een onverwacht, maar zeker gezellig samenzijn met een vaste groep Niekerkers, die elke zaterdag de stamtafel in de kantine op het sportpark bemensen.

De Streekkrant blikte aan het einde van die bijeenkomst met Jacob terug op zijn bijzondere en toch ook wel unieke staat van dienst. Zonder zichzelf op de borst te kloppen, vertelde hij daarover als volgt: “Het was in 1960 eigenlijk wel logisch dat ik gevraagd werd om penningmeester te worden. Ik werkte in een administratieve functie en had op het gebied van financiën en boekhouden kennis van zaken. Vervolgens wisten ze me ook buiten het voetbal te vinden. Zo had ik ook bestuursfuncties bij de toneelvereniging, de school en de gymnastiekvereniging. Bij vv Niekerk werd ik op enig moment voorzitter van het Jeugdbestuur. Later werd ik door de aftredend voorzitter van het Hoofdbestuur Willem Duitema gevraagd om hem op te volgen. Ik heb toen eerst overlegd met het Jeugdbestuur en uiteraard met mijn vrouw. Daarna ben ik jarenlang voorzitter geweest. Mijn vrouw, die helaas twee jaar geleden is overleden, heeft me altijd gesteund. Ze accepteerde dat ik veel weg was en ze wist dat ik me verantwoordelijk voelde en het leuk vond”. Hoewel Jacob wel met de tijd meegegaan is en bereid was tot vernieuwing en verandering, bewaart hij toch de beste herinneringen aan de tijd dat vv Niekerk nog een zondagclub was.

Vooral het kampioenschap van de 3^e klasse in de jaren 70 staat hem nog helder voor de geest: “Een absoluut hoogtepunt. Er was in Oldekerk-Niekerk ooit een zaterdagclub onder de naam CVO, maar die ging ter ziele. Later vroeg men of wij bereid waren om ook op zaterdag één of meer teams in schrijven voor de competitie. Op dat verzoek zijn we ingegaan. Zoals in veel dorpen is het prestatievoetbal op zondag ook in Niekerk verdwenen en kwam het accent op de zaterdag te liggen. Maar voor mij maakte dat allemaal niet veel uit. Ik was zowel op zaterdag als op zondag op het sportpark te vinden. De zaterdagmiddag en dan vooral de 3^e helft met een aantal vaste groep voetbalvrienden, is voor mij nog altijd het hoogtepunt van de week. De twee coronaseizoenen vond ik dan ook vreselijk”. Gevraagd naar wat Jacob de grootste verandering vindt voor wat het besturen van de club tussen vroeger en nu, komt hij tot de volgende slotopmerking: “Ik vind dat er tegenwoordig te snel bestuurswisselingen zijn. Als je samen meerdere termijnen bestuurslid bent, dan leer je elkaar goed kennen en weet je wat je aan elkaar hebt. Daar komt nog bij dat het ook nog eens onpersoonlijker is geworden, omdat veel via internet en whatsapp wordt geregeld. Ik ben toch meer van het persoonlijke contact”. Zolang het nog kan zal Jacob zeker op de zaterdagmiddag aan dat laatste invulling geven.