Job Kat van t Kret (3), van heksen, duvels en jenever

Afbeelding
ik proat plat! doe ok?
Doe wiest nou al dat Job Kat een machteg man was ien t Zuudelek Westerketier en dat er gold geld verdiende met zien eigen kroeg.
Job wus as gien aander hoe belangriek heksen, duvels en biegeleuf waren ien t veen. En doar vertelde der dan starke verhoalen van. Bieveurbeeld van Olle Wilm uut Moarem. Wilm was op n dag rijt an t moaien met de zwoa, en ienenent zwiepte der met zien zwoa zo moar de kop van n widde slang der of. Hij schrok zich kepot, en toen er bie t dooie dier ston te kieken en opzied keek kwamen der almoal van die witte slierten van slangen op m of rollen. Wilm dee t zowat ien e boksem van benauwdegheid, en hij vloog der vandeur. En die slangen achter m aan. Toen is em zien rooie buusdoek toe de buuts uutvallen en dat is Wilm zien geluk west, want al die slangen störtten zich op die buusdoek, omdat ze dochten dat et bloed was……..
Mor zulf ging Job ok nog wel es even veur de bijl. Op n keer zat er met zien bruur Jan ien e kroeg te pimpelen, ’s oavends loat, en op n geven moment mossen ze allebei neudeg pissen. Ze lopen met de zatte kop de deur uut ien t duuster, elk n kaant op an weerskanten van t café. Ienenent vlogen ze allebei hielemoal overstuur de kroeg weer ien, brullen dat ze de duvel zien haren.
Job zien verhoalen waren onovertroffen. En doarom bleven de klanten noatuurlek ok veul langer ien zien kroeg hangen. Zo wis er elkeneen der van te overtugen datter ien één van de petgoaten n joekel van n snoek zet. Job har die snoek zulf al n keer vongen. Hij har ogen as theeschurreltjes en n rug as n zwienebeer. Tanden as n leeuw. Job har t monster n dikke zwaarte teerstreep over de rug trokken. Job doagde ze allemoal uut tegen n dikke jeneverpremie om die oddebeer bij hem ien t café te brengen, “ Hij paast hier niet op e stamtoafel!”  Ok har der n keer n vat met jenever achteroverdrukt omdat de commiezen achter m aan zatten. Die har der mor ien n petgat gooid, mor nou kon er hem nooit meer terugvienden. “Wel m viendt krigt de helft” zee Job.
De kroeg was noatuurlek ok n geliefd oord veur vissers en joagers, want Job dee op zien eigen manier aan Marketing, om t moar even modern te zeggen. Job ging voak noar Stad toe, noar de maart en noar andere leveranciers. Jan en alleman ien stad kende Job. Want ok doar vertelde r zien dikke verhoalen en dat moakte de mensen zo nijschiereg dat ze vanzulf die kaant wel es op kwamen. En as ze m aanspraken zo van: “Wel Job Kat, hoe gijt er met?” dan zee Job steevast, “Wat, hoezo, kin je mij dan?” en as ze dan ja zeden omdat ze der kwamen te vissen en zodoende ien e kroeg,  dan zee er: “Dan stijst zeker nog bij mij ien t kriet”!
As Job ien e Bötteringestroat laangs de rechtbank kwam, dan liep er meestal even noar binnen. Via de portier liet er dan even de groeten doen an e edelachtbare, en t is n aantal keren gebeurd dat de edelachtbare dan even bie de poort kwam om met Job te proaten.
 
Want die rechter die haar zien jachtgebied bij Job ien t veen. En Job har noatuurlek zulf ok al wel es veur t hekje stoan. Dat kwam zo. Job har, hij was toen al wat older, n veldwachter te groazen nommen. Die har met zien zatte kop wat met zien geweer ien t ronde zwiept en allemoal schoten löst. Doarbij har der n femilielid van Job de vollen uut de boksem schoten. Job was woest worden en har m zien geweer ofpakt. Toen Job getugen mos veur de rechtbank vroeg de rechter an em: “Zo vader Kats, hoe kon u op uw leeftijd deze jongeman zo te pakken nemen?” en toen har Job zeid: “Och edelachtbare, al waren het tien van die snotjongens weest, dan had ik ze net zo grepen”.
Ja, Job, der zallen ongetwiefeld wel meer verhoalen van m wezen, want dat t n biezundere man was, dat is jim nou wel dudelek. En t Kret en de Petten is n biezunder gebied, dat was het vroeger en dat is het nou nog. Der zit een barg mysterie en mystiek ien dat gebied, dat het altied zo west met moerasachtege gebieden. Biezundere mensen zallen der ok altied blieven. Jim wonen grotendeels bij dit gebied en jim bennen der bie betrokken. Doarmet bennen jim zulf biezunder. Moar bedenk met mekoar dat hèt verhoal van t Kret zien ontstoan vonden het ien het brein van een aparte gast ien de hoaven van Rötterdam.

UIT DE KRANT

Lees ook