Johan Miedema, voorzitter tennisvereniging Buitenpost
De man met de hamer
BUITENPOST - Sommige mensen blijven hun leven lang trouw aan een vereniging, wanneer ze hier eenmaal betrokken bij raken. Johan Miedema is een van die mensen. “Eind jaren 80 ben ik lid geworden van de tennisvereniging van Buitenpost”, zegt Miedema. “Niet veel later begon ik te helpen met banen klaar te maken voor gebruik en begin de jaren 90 belandde ik al in de baancommissie. Over de jaren heen heb ik veel veranderingen meegemaakt binnen de vereniging. Toen ik lid werd, had de vereniging bijna 300 leden. Dit is onderhand gedaald naar 110. Mensen zitten tegenwoordig niet te springen om iets te doen voor de vereniging. Dit is niet alleen het geval bij ons. Andere verenigingen hebben hier ook last van. Ook is er een sterke vergrijzing binnen onze vereniging. Jonge mensen zijn steeds minder actief en we moeten het hebben van de mensen die de vereniging al jaren trouw zijn. De leden die we hebben, vooral mensen van 50 tot 60 jaar, helpen graag mee wanneer er bijvoorbeeld een activiteit gepland moet worden. Het is alleen lastig om ze in een van de commissies te krijgen. We hebben hierdoor zelfs een vrouw, die geen lid is, die zich ontfermt over het jeugdbestuur. Ze woont vergaderingen bij en is het aanspreekpunt voor de jeugd.”
Miedema is in 2016 voorzitter geworden. “In 2015 hadden we een nieuwe voorzitter nodig”, zegt hij. “Niemand heeft zich voor deze positie aangemeld, waardoor we het hele jaar zonder voorzitter zaten. Omdat ik vond dat het wel nodig was om een voorzitter te hebben, heb ik mij in 2016 aangemeld om deze taak op mij te nemen. Ik merk nu wel dat ik meer tijd kwijt ben aan de vereniging dan dat ik had gehoopt, want er zijn constant zaken die geregeld moeten worden. Als voorzitter moet je ook altijd aanwezig zijn. Ondanks dat het een tijdrovende functie is, vind ik het wel hartstikke leuk om te doen. De taken die bij de positie komen, voelen niet als een verplichting. Wel moet ik toegeven dat als iemand langskomt die het stokje over wilt nemen, ik het niet erg zal vinden. Ik ben sowieso meer iemand die zich graag op de achtergrond bevindt.”
Al met al heeft Miedema het maar druk met zijn functie. De vereniging probeert dezelfde dingen te blijven doen met veel minder mensen tot hun beschikking. “Dit is natuurlijk erg moeilijk”, zegt Miedema. “Dit is ook een reden dat ik niet op durf te stappen af voorzitter. Ik krijg dan het gevoel dat de club onderuit gaat als ik wegga. Ik weet dat dat waarschijnlijk niet het geval gaat zijn, maar zo voelt het wel voor mij. Ik heb al jaren alles voor de vereniging gedaan en ik zou daar niet mee kunnen stoppen. Als de dag ooit aanbreekt dat ik geen voorzitter meer ben, zal ik nog steeds lid blijven van de vereniging.”