Keramische gebruiksvoorwerpen van Arda Barten uit Leens

LEENS – Keramiste Arda Barten zit in haar ruime, lichte atelier in Leens. Ze is bezig met het beschilderen van een kommetje. “M’n dochter is net verhuisd”, vertelt ze. “En ze wilde nieuwe soepkommen. Dus heb ik die voor haar gemaakt. Ik ben nu bezig met het beschilderen. Kijk”, terwijl ze de soepkom omhoog houdt, “ze heeft honden en katten, dus die heb ik erop gemaakt.”

Barten is al een lange tijd bezig met keramiek. Sinds eind jaren ’70, vertelt ze. Ze is geboren in Amersfoort, waar ze ook de Academie voor Beeldende Vorming heeft gedaan. Inmiddels woont ze sinds drie jaar op het Groninger Hogeland, maar ze is hier met een flinke omweg gekomen. Na drie jaar bij Parijs in de buurt gewoond te hebben, zat ze daarna twaalf jaar in Brussel. “Het landschap hier inspireert me”, vertelt ze. “We vinden het hier ook veel leuker dan we hadden verwacht. We zijn hier goed geland”, voegt ze er lachend aan toe.

In de ruime werkplaats van Barten staat een grote stellingkast tegen de muur met vazen, kannen en lampen. “Eigenlijk staat het meeste in ateliers”, vertelt ze. “Een deel staat in Groningen, bij KUNST enZO. Een ander gedeelte staat in Warfhuizen, bij galerie ‘Nou Nóg Mooier’. Hier in mijn werkplaats staan eigenlijk vooral dingen die niet helemaal goed gelukt zijn”, lacht Barten. “Of dingen die ik nog weg moet brengen.”

Ze vervolgt haar verhaal: “Ik maak voornamelijk gebruiksvoorwerpen, zoals lampen en vazen. Of ik zelf veel van mijn eigen werken in huis heb?”, lacht ze. “Ja, dingen die niet helemaal gelukt zijn en die ik niet zou kunnen verkopen. Die staan gewoon binnen.”

Naast de normale klei waar de kunstenares normaal gesproken haar keramische kunstwerken van maakt, werkt ze ook met speciale porseleinklei. Ze wijst naar een lamp met een zachte gloed die aan de andere kant van de werkruimte staat. “Zie je dat ‘ie een beetje doorschijnend is? Dat is porselein. Daar gebruik ik speciale porseleinklei voor en dat bak ik op 1300 graden. 300 graden warmer dan normale klei. Deze serie lampen heet ‘wolk’, omdat het doorschijnende iets weg heeft van de lucht. Ik ben nu zelfs bezig met een galerie in San Francisco, om daar te exposeren met deze lampen. Het is nu nog even afwachten wat ze ervan vinden.”
Barten vind het creatief priegelen en beschilderen van keramiek het leukst aan haar werk. “Zoals wat ik nu aan het doen ben. Het beschilderen van kommetjes en het werken met mijn handen.” Het minst leuk vind ze werken met de glazuurspuit. “Dat maakt gewoon heel veel herrie en het is meer een technisch verhaal dan creatief bezig zijn. Ik heb een speciale spuitcabine en moet dan ook zo’n grote bril op. Nee, da’s niks”, lacht ze.

Haar inspiratie haalt ze uit alles wat ze mooi vindt, vertelt ze. “Bijvoorbeeld van die Portugese huizen met tegeltjes, of een weiland vol klaprozen. Of een foto in de krant”, voegt ze er lachend aan toe. Ze staat op en pakt een groene vaas met kleine, rode roosjes. “Zoals deze vaas. Die is geïnspireerd op een weiland met klaprozen.”