Kerstonbijtjes bezorgen

|||||||
||||||| Foto: |||||||
ongenode gast

Wat: Kerstonbijtjes bezorgen


Waar: Doezum


Wanneer: 23 december 2021


Deze week helpt de ongenode gast met het brengen van ontbijtjes. De docenten van middelbare school de Woldborg in Grootegast gaan namelijk kerstontbijtjes brengen bij alle leerlingen. Daarmee beginnen ze al om half negen. De ongenode gast loopt de school binnen en daar staan allerlei docenten over croissantjes gebogen. De ontbijtpakketjes zijn nog in de maak. ‘De kinderen krijgen een croissantje en een krentenbol. Ook zit er nog een stukje chocolade in. Daarnaast ook een klein kuipje boter en een bakje jam,’ vertelt inpakster Naomi Jansen.


Daar komt plots docent Berry Landkroon de hoek om. ‘Zullen we gelijk gaan. Ik moet om tien uur weer op school zijn. Dan houden de vierdeklassers een presentatie. We beginnen in Doezum.’ De ongenode gast rijdt achter de auto van Landkroon aan. Eenmaal aangekomen bij het eerste adres belt Landkroon aan. We horen veel gerommel achter de deur. Leerling Gerry Bos is druk bezig om de voordeur voor ons open te maken. ‘Krijg je de deur open, Gerry,’ vraagt Landkroon. Daarop volgt nog wat gerommel. Dan houden de geluiden op en de deur achter ons vliegt open. Daar staan Gerry en zusje Diana met duffe hoofdjes. ‘Jullie mogen ook op de foto,’ zegt Landkroon. ‘Maar we zijn net wakker,’ reageert Gekke. De dames maken nog een wegduikbeweging, maar moeten er dan toch echt aan geloven. ‘Wel leuk dat we ontbijtjes krijgen,’ vertelt Gekke. ‘We wisten dat we iets kregen, maar nog niet wat.’ Landkroon kletst wat met de meiden. Na ze een fijne vakantie te wensen, gaan we op naar de volgende ontvanger.


Het volgende adres is ook in de straat van Gekke en Diana. Daarom stelt de ongenode gast voor om dat stuk te lopen. Wel zo handig, maar de kille wind maakt het wel een twijfelachtig plan. Tijdens de wandeling vertelt Landkroon over de ontbijtactie. ‘Ik geef Nederlands aan alle klassen. Daardoor ken ik de leerlingen persoonlijk. Dat geldt ook voor de andere docenten, die nu ook ontbijtjes rondbrengen. We hebben dit vaker gedaan. Het is leuk dat we iets voor de leerlingen kunnen doen. Wel jammer dat het nodig is. Normaal gesproken geven we een kerstgala op school. Dat is veel leuker, maar dat kan nu niet. We hebben de leerlingen het liefst gewoon op school. We merken dat het lastig is om onze leerlingen online les te geven. Ze luisteren wel naar onze uitleg, maar gaan daarna weer verder op de PlayStation.’


Dan komen we aan bij het huis van Elize en Matthijs. Eenmaal aangekomen blijken de bewoners nog niet voor ons klaar te staan. Landkroon belt aan, maar er komt geen reactie. Na even wachten, klopt Landkroon op het woonkamerraam. Weer wachten we, maar nog steeds geen enkel teken van leven. We beginnen nu toch echt wel te bevriezen. Landkroon en de ongenode gast joelen in koor: ‘Joehoe, joehoe.’ We doen ons best, maar er is nog niemand te zien. Dan wordt de vrieskoud de ongenode gast te veel. Ze begint te klapperen met de brievenbus en klopt op de voordeur. Dan gaat er licht aan in de hal. De deur gaat open en moeder Van der Bij verschijnt met een geschrokken hoofd in de deuropening. Ze knoopt nog snel haar kamerjas dicht. ‘Zijn Matthijs en Elize al wakker?,’ vraagt Landkroon. ‘Matthijs in ieder geval al wel,’ zegt moeder. En daar verschijnt ook Matthijs bij de deur. ‘We wisten wel dat jullie kwamen, maar ik dacht dat jullie iets later zouden komen. Ik dacht om tien voor negen.’ Elize is toch al wakker. Elize komt erbij staan en neemt haar ontbijtje in ontvangst.


Onze volgende adres is in een andere straat. Het lijkt de ongenode gast slim om toch maar verder te gaan met de auto. Landkroon rijdt voorop door de lege straten van Doezum. Jesse van Doorn woont bij Matthijs in de buurt. Als de ongenode gast het tuinpad van Jesse oploopt, ziet ze opeens eenden in de voortuin van Jesse lopen. Ochtenden zijn niet het sterkste punt van de ongenode gast dus ze twijfelt of ze nou echt eenden in de tuin van Jesse zag. Ze kijkt nog een keer, maar de dieren lopen er toch echt. Landkroon is ondertussen opzoek naar de voordeurbel. Na even zoeken, ziet hij de koebel hangen. Relatief snel verschijnt Jesse bij de voordeur. ‘Wel leuk dat we ontbijtjes krijgen,’ zegt ook Jesse. ‘Vakantie is ook wel fijn.’


We gaan door naar buurvrouw Aleksandra Sosinska. Daar is alles donker. Landskroon belt aan, maar er komt geen reactie. ‘Ze is vast naar familie in Polen,’ zegt Landkroon. We laten het bij één belpoging. Landkroon gaat verder met bezorgen. De ongenode gast gaat terug naar Jesse. Er is een eend uitgebroken en die is van de leg. Jesse komt gelijk mee en vangt de eend als een volwaardige eendenvanger. Alles voor een veilige Kerst.


|||||||
|||||||
|||||||
|||||||
|||||||
|||||||
|||||||

UIT DE KRANT

Lees ook