Kerstverhoal in het Westerkwartiers door Piet de Vries
Lekker he, die kerstdoagen. Doar ken je zo noar uutkieken. Lekker vrij, femilie wat bie mekoar, lekker eten, op e tillevisie komt er van allerlei moois veurbij en aans kiek we wel wat op Netflix. Och man wat hemmen we het toch goed. Doagen van te veuren ben we t al aan t veurbereiden, bodsschoppen doen en alles versieren met lichtjes en andere prullerij.
Kerstmis is voor iedereen
Veur diegenen die t almoal wat minder hemmen, is de voedselbank ien t leven roepen, dus doar huuf wij ons niet meer drok om te moaken. Vroeger gingen we nog noar de kerk, mor dat huft ok niet meer. Ja, veur de sfeer en de meziek zol je nog wel n keer hen goan kennen en n barg minsen doen dat ok wel, mor verder.... Wel mooi trouwens dat we dat overholden hemmen uut t Christendom, zomor twee doagen vrij! Is Jezus op die manier toch argens goed veur west. En omdat hij joareg is vieren wij feest! Vreten wij ons dik en rond! Niet dat wij ien hem geleuven, mor ja, zien bestoan is ien ons veurdeel!
Het liekt wel asof ik dit verhoal schrief vanuut n cynisch gevuul. Dat zol toch niet zo weden moeten. n Kerstverhoal moet zacht weden, vol van liefde en vrede, van verdrietege arme minsen die niks hemmen en ien e kolle van de winter bijna ten onder goan, woarnoa der dan n wonder gebeurt zodat ze toch onze warmte en liefde metkriegen. Zo’n verhoal moet dit worden, aans is t gien kerstverhoal. Veurdat ik begon te schrieven las ik ok n stuk of wat van dat soort verhoalen deur. En gevuleg as ik bin, stonden mij zo nou en dan de troanen ien e ogen. Over Hansje, zien mamme was overleden en zien pabbe was aan e drank roakt en doarom ging hij met de kerstdoagen toch mor ien zien eentje op pad en vroor der bijna dood.....
Veureg joar ging t over Geeske die ien heur verdriet van de trap of donderd was, uuteindelek kwam t allemoal goed. Komt allen tezamen.
Doarnoa was ik ok weer begonnen om zo’n verhoal te schrieven. t Leek precies op al die aandere kerstverhoalen, wel krekt even aans vanzulf, gien plagiaat....mor toen ik t kloar had schoamde ik miezulf veur t resultoat. Het leit ienmiddels bij t old papier. Wat n dom en zieleg sentimenteel verhoal. Nee, ik docht het moet aans. Het moet niet over aandern goan en over het verdriet van n aander, nee t moet over onszulf goan. Over onze eigen liefde veur de minsheid of zo. Wij hemmen altied de mond vol over wat aandern verkeerd doen, de regering die der niks van snapt en dat larderen we dan groag met grote en dikke woorden. En zo begon ik dit verhoal ok, een beetje cynisch, wars van geleuf en dogma’s, mor ientussen der wel lekker van profiteren. Da’s ok niet hielemoal eerlek toch? Hoe moet het dan? Hoe kin ik jim wel even metnemmen ien n goed kerstverhoal?
Loat we mor begunnen met de stelregel dat we elkeneen het beste gunnen, zolang het mor niet ten koste gijt van onszulf. Om n veurbeeld te numen: Onze buurman mag best n mooier en groter huus hemmen as wij, zolang as hij der mor veur zörgt dat onze tuun niet ien e schaduw leit, want dan goan we noar de riedende rechter. En verder doen we t goed. Wij geven aan goede doelen. Hart-lever-nier- en nog veul meer stichtings. En as der n ienzoamelings actie veur n wereldramp is, moaken we allemoal n poar centen over. Zo..., ons geweten weer vrijkocht. Zo ging het ien e middeleeuwen ien de Katholieke Kerk ok al met de ofloat: “Zodra het geld in t kistje klinkt, het zieltje in de hemel springt”.
Mor zol het niet zo weden dat de echte liefde en vrede begunt deur onszulf volledeg op te offern? Deur onszulf weg te cieferen veur aandern die we doarmet geluk brengen kennen? Dat is het verhoal wat het Christendom ons leerd het, het totoale offer. Je vienden het terug ien alle religies van de wereld, het Hindoeïsme, het Boeddhisme, de Islam. De iententie van alle Kerstverhoalen is minsen redden.
En het is best wel moeilek ien dizze tied, minsen redden. Wat kennen we zo’n regeltje makkelek zeggen. Mor n poar woorden: minsen redden! Loaten we t mor aans doen, gewoon, minsen niet versteuten. Want zoas Jezus met zien pabbe en mamme vluchtte veur keizer Herodes, die alle kiender uut Betlehem dood moek, zo vluchten der vandoag de dag duzenden minsen veur alle geweld ien e wereld. Op 2 november hield de stichting ‘Mien Westerkwartier’ ien t Barontheater ien Opende n sessie met verhoalen met as thema, Paradiesvogels. Vertelster Aafke Hoek vertelde doar n prachteg verhoal over dat eigelek alle minsen paradiesvogels bennen. Vanwege alle verschillen, alle kleuren en ok overeenkomsten. Wie bennen wij om de standaard te bepoalen. Alle minsen uut e hiele wereld met dezulfde rechten! Wat n mooi kerstverhoal. Dus goan we de Kerstdoagen bie onszulf te roade. Niet veroordelen. Niet discrimineren. We goan delen. Met elk die op ons pad komt. We zetten onszulf aan e kaant. Geven is beter dan ontvangen.
Ik wens jim allemoal n vredeg Kerstfeest.
