Kleintje Cultuur – Betty Weijs

Afbeelding
Cultuur

“Tijdens het schilderen ervaar ik een bepaalde rust”


OLDEKERK – Een opleiding aan de Kunstacademie heeft ze nooit gevolgd, maar schilderen kan ze zeker! Betty Weijs uit Oldekerk is opgegroeid met de kleurpotloden en ze heeft haar teken- en schilderkunsten met name de afgelopen vijftien jaar sterk ontwikkeld. Met haar abstracte –en soms deels figuratieve– schilderijen, probeert ze zichzelf te uiten. “Tijdens het schilderen ervaar ik een bepaalde rust”, vertelt Weijs. “Het is voor mij een echte hobby. Ik ben met pensioen en heb nu de tijd om dingen te doen die ik echt leuk vind. Schilderen is daar één van”.

Weijs komt oorspronkelijk uit Limburg en heeft een groot deel van haar leven in Amsterdam gewoond. Vijftien jaar geleden verhuisde ze naar Oldekerk, waar ze vooral heenging voor het prachtige landschap en de rust. In haar huidige dorp woont ze middenin de natuur. “Ik houd ontzettend van de Groningse omgeving”, glundert de inwoner van Oldekerk. “Ik heb het hier heel erg naar mijn zin en wil hier absoluut niet meer weg!” Sinds ze in Oldekerk woont, heeft Weijs eigenlijk het schilderen weer opgepakt. Iets waar ze tijdens haar tijd in Amsterdam weinig aan toe kwam. “Ik kom uit het HBO-onderwijs en heb nooit een opleiding aan de Kunstacademie gevolgd. Mijn vader schilderde vroeger wel altijd heel veel en tevens schreef hij gedichten. Mijn interesse voor kunst heb ik denk ik ook van hem geërfd. Als klein meisje tekende ik altijd al veel met hem en kreeg ik tips van hem. Dit heb ik wel tot mijn zeventiende gedaan” .

Toen Weijs ging studeren, kwam het schilderen op een lager pitje te staan. In Amsterdam volgde de inwoner van Oldekerk nog wel een aantal cursussen, maar vanwege de drukte vlakte het schilderen een beetje af. “Het verhuizen naar Oldekerk heeft me in dat opzicht ook goed gedaan”, lacht Weijs. “Hier ben ik weer nieuwe cursussen gaan volgen en ik merkte wel echt dat ik behoefte had om te gaan schilderen. Ik ben lessen gaan volgen bij Agnes van Eupen en inmiddels heb ik les van Ruud Venekamp in Groningen. Ik probeer mijzelf nog altijd te blijven ontwikkelen”. Hoewel de inwoner van Oldekerk het vroeger niet echt aandurfde om abstract te schilderen, doet ze dat nu volop. “Voor het figuratieve ben ik wat te ongeduldig. Soms schilder ik wel deels figuratief en deels abstract en vooral die combinatie vind ik mooi. Inspiratie heb ik eigenlijk altijd wel. Dat komt echt van binnenuit en bovendien haal ik die ook uit het prachtige Groningse landschap. De natuur heeft zoveel mooie dingen die ik met mijn kwast kan vastleggen”.

Voor Weijs zelf hebben haar schilderijen altijd een betekenis. De geboren Limburgse schrijft vanuit emotie en sfeer en daarom zal ze aantal werken niet zomaar weg doen. “Ik schilder ook voornamelijk voor mijzelf”, legt Weijs uit. “Ik kan echt mijn ei erin kwijt. Ik vind het heerlijk dat ik mijzelf hiermee kan uiten zonder dat ik taal nodig heb. Ik houd ook van taal, maar daarbij gebruik ik mijn hoofd meer. Het schilderen komt eigenlijk vanuit mijn buik en krijg ik een andere soort energie van. Het kan ook heel vermoeiend zijn, maar tijdens het schilderen merk ik dat niet echt. Naderhand ben ik soms wel helemaal kapot”.

Weijs is eveneens een van de kunstenaars die meedoet aan het project ‘Westerkwartier In het Oog van de Storm’. Het project van Myra Eeken-Hermans en Trija Fleer-Niks is bedoeld om kunstenaars in de coronaperiode een podium te geven. Weijs is daar maar wat blij mee. “Ik vind het ontzettend leuk dat ik hier ook aan kan meedoen”, glundert ze. “Mijn werken zijn inmiddels ook zo goed als af en ik hoop dat ik in november met deze werken mag exposeren”. Wat de toekomst brengt, weet de inwoner van Oldekerk uiteraard nog niet. Wel weet ze dat ze voorlopig niet gaat stoppen met schilderen. “Ik wil mijzelf blijven ontwikkelen. Zo wil ik onder andere nog beter leren hoe ik de composities moet schilderen. Venekamp helpt mij daar op dit moment goed bij. Zolang ik plezier in het schilderen houd, ga ik vrolijk door”, besluit Weijs.

UIT DE KRANT