Kleintje Cultuur – Ellen Langius Armee
“Het fotograferen past als een jas bij me”
ZUIDHORN – Al van kinds af aan is Ellen Langius Armee uit Zuidhorn actief op het gebied van fotografie. Daar waar ze als klein meisje begon met het fotograferen van olifanten en giraffes in de dierentuin, is haar grote hobby inmiddels uitgegroeid tot haar fulltime job. Geen kleine analoge camera meer, maar een groot, digitaal toestel waarmee de inwoner van Zuidhorn de mooiste plaatjes schiet. Wekelijks, al dan niet dagelijks, probeert ze vele waardevolle foto’s van mensen te maken, die veel voor de desbetreffende personen betekenen. Herinneringen maken, dat is wat Ellen het liefste doet.
“Op jonge leeftijd was ik altijd al met foto’s bezig”, glundert de Zuidhorner. “Mijn vader was zeeman en mijn moeder was vaak thuis. Doordat mijn vader vaak op zee was, heb ik veel in fotoalbums gekeken om herinneringen aan hem op te halen. Op die manier raakte ik ook al vrij snel geïnteresseerd in de fotografie”. Maar dat is niet het enige. Ellen haar vader fotografeerde zelf ook veel, als hobby. Geen wonder dus dat ze al vrij snel werd aangestoken door dit ‘virus’. “Op mijn elfde kreeg ik mijn eerste camera, want ik wilde zo ontzettend graag zelf foto’s maken. Ik nam hem ook overal mee naar toe. Alles wilde ik vastleggen”, aldus Ellen.
Fotograferen bleef altijd een grote hobby van de Zuidhorner. Een opleiding tot professioneel fotograaf zat er echter niet voor haar in. “Van mijn ouders moest ik een vak leren”, vertelt Ellen. “Dat was vroeger nou eenmaal zo. Vandaar dat ik eerst de zorg in ben gegaan en jarenlang als tandartsassistente heb gewerkt”. Maar naast haar werk bij de tandarts bleef het maken van foto’s altijd een echte passie van de inwoner van Zuidhorn. Naarmate ze daar ook meer tijd in stak, kreeg ze veel opdrachten binnen. Daarom besloot ze om haar werkzaamheden als tandartsassistente rustig af te bouwen, zodat ze een start kon maken met een eventuele eigen onderneming. “In 2013 besloot ik toen mijn stoute schoenen aan te trekken en mijn eigen bedrijf te starten”, gaat Ellen verder. “Dat was ontzettend spannend, maar ik heb er absoluut geen spijt van. Met mijn eigen onderneming ‘Je mooiste herinnering’ heb ik de afgelopen jaren ontzettend veel mensen blij gemaakt. Bovendien haal ik er zelf ook heel veel voldoening uit”.
De Zuidhorner staat bekend om het maken van waardevolle foto’s, bij bijvoorbeeld bruiloften en uitvaarten. Herinneringen vastleggen, dat is wat Ellen doet. “Ik ben ook vrijwilliger bij Stichting Make a Memory. Deze stichting fotografeert zieke en overleden kindjes. Voor deze ouders maak ik een prachtige fotoserie die hen kan helpen bij het verwerkingsproces. Voor mijzelf vind ik dit misschien wel de waardevolste vorm van fotografie. Het is natuurlijk een heel droevig moment als ik bij de ouders kom, maar naast het verdriet wat er is om hun kindjes, wil ik ook graag de trotsheid van de ouders laten zien. Uit deze beelden kunnen de ouders de kracht halen om door te gaan met het leven. En als zo’n foto dan een mooi plekje krijgt in hun huis, dan heb ik mijn werk mooi gedaan. Ik doe dit vrijwilliger, maar de waardering die je terugkrijgt, is onbetaalbaar”.
Maar naast het maken van bovengenoemde soort foto’s, doet de inwoner van Zuidhorn meer. Zo fotografeert ze ook veel gezinnen, die ze op spelenderwijs vast legt. “Ik maak mijn foto’s ook altijd buiten en bijvoorbeeld niet in een studio”, legt Ellen uit. “Het moet namelijk geen fotoshoot zijn, maar een belevenis. Tijdens het maken van de foto’s moet men een leuke tijd hebben. Samen met de gezinnen maak ik een herinnering voor het leven”. Met het maken van haar foto’s komt Ellen dichtbij mensen. Dat kan niet zomaar iedereen, maar daar heb je een bepaalde kennis van de mensen voor nodig. “Daarom heb ik zelf een opleiding van Moment Design gedaan. Hierdoor heb ik inzicht in hoe men zich gedraagt en probeer ik ervoor te zorgen dat mensen hun echte ziel blootleggen. Dat wil ik vastleggen en daar geniet ik ontzettend van. Fotograferen is mijn roeping, zeg ik wel eens. Het past als een jas bij me. Ik wil dit mijn hele leven blijven doen”.
Hoewel haar agenda in verband met het coronavirus zo goed als leeg is, wil Ellen haar fotocamera niet zomaar wegleggen. Omdat ze het bezig zijn met mensen mist, ging ze afgelopen weken de straat op. “Corona is ook een herinnering, dus ook dat wilde ik vastleggen. Ik heb gezinnen gefotografeerd die gewoon thuis waren en voor het raam stonden. De foto’s kunnen zij door middel van een digitale kaart sturen naar iedereen die zij lief hebben. Het samen zijn is momenteel namelijk voor velen de mooiste herinnering”, besluit de fotograaf.
