Kleintje Cultuur – Jildou Struiving
“Ik wil mensen vastleggen op een verhalende manier”
SURHUIZUM – Zo’n tien jaar geleden bezorgde ze nog de Streekkrant in Surhuisterveen, maar momenteel verdient Jildou Struiving haar brood in een hele andere tak van sport. Sinds ruim een jaar heeft Struiving, die tegenwoordig in Surhuizum woont, haar eigen bedrijf op het gebied van fotografie. Naast dat het haar werk is, is het ook nog altijd een grote passie van haar. “Ik ben al van kleins af aan heel visueel ingesteld”, zegt Struiving. “Ik heb al jarenlang een liefde voor fotografie. Ik weet nog heel goed dat ik in groep 7 op kamp ging en dat ik toen een wegwerpcamera meekreeg. Toen ik het rolletje naderhand mocht inleveren, vond ik het ontzettend spannend hoe het was geworden. Zo is alles een beetje begonnen”.
Dat Struiving momenteel zo fanatiek bezig is op het gebied van fotografie, is niet zo vanzelfsprekend. Wel heeft ze al een aantal jaren een spiegelreflexcamera, maar in het begin wilde het niet echt vlotten. “Dat had vooral te maken met mijn eigen onzekerheid”, vertelt Struiving. “Ik had altijd het idee dat anderen veel beter zijn dan ik. Dat belemmerde mij en daarom ben ik een tijdje met fotograferen gestopt. Ik was zo onzeker”. Afgelopen jaar was de Surhuizumer er echter klaar mee en stapte ze over haar onzekerheid heen. “Ik vind fotograferen namelijk ontzettend leuk en daarom wilde ik me niet meer laten leiden door die negatieve gedachtes. In het begin deed ik daarom vrij werk, maar sinds ruim een jaar heb ik mij ingeschreven bij de Kamer van Koophandel”.De inwoner van Surhuizum legt voornamelijk vrouwelijke ondernemers in krachtige portretten vast. Niet achter de computer of met een cappuccino in de hand, maar juist op creatieve wijze. “”Daar zit voor mij ook de uitdaging”, zegt ze. “Ik wil mensen vastleggen op een verhalende manier. Het mooie is dat deze foto’s ook echt gebruikt worden. De ondernemers zijn bijna altijd ontzettend trots op hun foto’s. Het mooiste wat je kunt horen nadat ze hun foto’s hebben gezien, is: ‘Wow, ben ik dat?’ Mensen zien vaak alleen de slechte dingen van zichzelf, terwijl er ook heel veel mooie dingen zijn. Ik probeer de mensen die ik fotografeer juist door de negatieve dingen heen te laten kijken”.
Als fotograaf maakt Struiving ander soort foto’s dan de doorsnee fotografen in de regio. Daarom heeft ze een tijdje getwijfeld of er wel een markt voor is in het Noorden. “Ik fotografeer op een creatieve manier, zoals men dat hier niet echt kent”, zegt ze. “Daarom ben ik in dit deel van Nederland ook vrij uniek. Zelfs uit andere delen van het land krijg ik klanten en ik kies ook zelf uit welke opdrachten ik wel en niet doe. Ik doe alleen wat ik leuk vind. Zolang ik dat blijf doen, houd ik het namelijk ook zo lang mogelijk vol”. Momenteel beperkt Struiving zich tot portretfotografie, maar ze wil zich blijven ontwikkelen. “Ik wil blijven leren en wil ook echt verder in deze branche. Ik ga binnenkort starten met een cursus modelfotografie in Amsterdam en ik zou het ontzettend gaaf vinden om ooit met mijn foto’s in een tijdschrift te staan. Ik wil er een beetje naar toe werken om later echt met een heel team, zoals een stylist en visagist, foto’s te maken. Daar droom ik wel een beetje van”.
Naast het aanbieden van alleen fotografie hoopt Struiving in de toekomst ook haar diensten uit te breiden. Zo denkt ze eraan om ondernemers te coachen. “Dat gaat vooral over het ‘baas in eigen bedrijf zijn’. Veel ondernemers hebben regelmatig te maken met zeurende klanten, maar je moet zelf de regie in handen blijven houden. Dat maakt het werk ook leuk en ik vind dat je altijd moet blijven doen wat je leuk vindt. Er zijn altijd minder leuke dingen, maar je hebt altijd zelf de keus wat en hoe je het doet. Dat vind ik ook bij mijn eigen werkzaamheden ontzettend belangrijk”, besluit Struiving.