Kleintje Cultuur – Marijke Koetsier
“Als tiener nam ik een bijbaantje om te sparen voor een fototoestel”
GROOTEGAST – Al jarenlang doet Marijke Koetsier niets liever dan foto’s maken. Hetgeen wat voor de inwoner van Grootegast ooit begon als hobby is, is inmiddels uitgegroeid tot haar werk. Nog altijd krijgt ze hier dagelijks ontzettend veel energie van. “Vooral het fotograferen van de natuur vind ik geweldig om te doen”, vertelt de fotograaf. “Fotografie zorgt ervoor dat ik echt in het moment ben. Er zijn zoveel kleine, simpele dingen in de wereld die zo mooi zijn om vast te leggen. Daar haal ik heel veel voldoening uit”. Marijke is tevens een van de deelnemers van het project ‘Westerkwartier In het Oog van de Storm’. Met twee verschillende werken schittert ze momenteel in Museum Wierdenland in Ezinge en de Aquarel in Sebaldeburen.
“Je kunt wel zeggen dat fotografie mijn grootste passie is”, vertelt Marijke. “Het begon in 2010 echt als hobby, toen ik een spiegelreflexcamera kreeg. Ik heb toen geruime tijd kunnen oefenen en dat deed ik onder andere met behulp van de zonnebloemen in de tuin. Ik werd er heel blij van als ik deze bloemen op de foto zette”. Terwijl Marijke in haar vrije tijd veel tijd besteedde aan fotografie, werkte ze tevens in het onderwijs. Echter kreeg de inwoner van Grootegast daar op den duur geen energie meer van. “Ik kwam thuis te zitten met een burn-out en fotografie was op dat moment een uitweg. Dat was hetgeen ik gelukkig van werd. Na mijn burn-out kwam ik op een rustige dag terug op mijn werk en mocht ik van mijn baas nog een middagje vrij nemen. Ik ging toen naar het bos in Roden en zag daar een hele mooie, dode boomstronk. Hier heb ik heel veel plaatjes van geschoten en toen ik terugliep naar de auto dacht ik bij mijzelf: het zal je werk maar zijn”, aldus Marijke.
En die gedachte was voor de Grootegaster reden om een eigen bedrijfje op te starten. In 2012 richtte ze Studio Smik op. “Ik had geen fotografieopleiding gedaan, dus daarom heb ik ook lange tijd getwijfeld of ik dit wel zou kunnen”, legt Marijke uit. “Echter heb ik vanuit verschillende hoeken gehoord dat ik deze stap gewoon moest zetten. Ik ben er ook ontzettend blij mee en heb er zeker geen spijt van”. Als fotograaf probeert Marijke natuurfotografie een duidelijke plek te geven, maar alleen daarvan kan ze niet leven. In verband met het coronavirus is dat nu wel weer wat prominenter aanwezig. “Door de coronacrisis heb ik wat meer tijd en duik ik vaak even de natuur in om een aantal mooie plaatjes te schieten. Zo heb ik onlangs een kalender ontworpen voor 2021, die gevuld is met verschillende plaatjes van het Westerkwartierse landschap. Met de kalender wil ik ook laten zien hoe mooi het hier is. Je hoeft niet perse ver weg te gaan om iets moois van de wereld te zien. Dat heb je ook dichtbij huis”. Deze kalender wordt tevens door Marijke verkocht. Hiervan gaat een deel van de opbrengst naar de Voedselbank Westerkwartier.
Naast het maken van natuurfoto’s doet Marijke nog veel meer. Zo maakt ze in opdracht van onder andere de Provincie Groningen verschillende foto’s en creëert ze eveneens portretten. “Mensen vinden het vaak moeilijk om op de foto te gaan, maar ik wil hen ook laten zien dat ze de moeite waard zijn en dat ze er toe doen. Daar zijn veel mensen zich niet bewust van. Mensen denken vaak vrij negatief over zichzelf. Door het maken van portretten laat ik zien dat iedereen zijn schoonheden heeft”. Voor het project ‘Westerkwartier In het Oog van de Storm’ heeft Marijke een prachtige tweeluik gemaakt en een schitterende bloem gefotografeerd. Twee natuurlijke foto’s, waarvan die laatste een mooie boodschap heeft. “Met de titel ‘power’ wil ik laten zien hoe prachtig de natuur is en dat we het ook echt nodig hebben in ons leven. In maart ging men de natuur herontdekken en hebben ze er een soort uitweg in gevonden, net als hoe ik dat ervaarde tijdens mijn burn-out. De natuur geeft ons allen kracht”, aldus Marijke.
Ondanks dat Marijke haar eigen bedrijf ‘slechts’ acht jaar heeft, fotografeerde ze ook als kind al veel. Daar was ze zich voorheen echter niet zo bewust van. “Als je erover nadenkt, heb ik veel familieleden met een fotografische of creatieve achtergrond. Als klein meisje liep ik altijd al met mijn vader mee om foto’s te maken en als tiener nam ik een bijbaantje om te sparen voor een fototoestel. Ik ben er dus eigenlijk wel een beetje mee opgegroeid”, besluit Marijke.