Kleintje Cultuur – Myra Eeken-Hermans
“In het schrijven van haiku’s kan ik mijn ei kwijt”
GROOTEGAST – Als initiatiefnemer van het project ‘Westerkwartier In het Oog van de Storm’ is ze al vaker aan het woord geweest, maar men zal haast vergeten dat ze zelf ook kunstenaar is. Een woordkunstenaar wel te verstaan. Myra Eeken-Hermans uit Grootegast maakt al een aantal jaren haiku’s en dat is uiteindelijk de basis geweest voor dit project. Naast het schrijven van haiku’s is ze op dit moment tevens nog steeds bezig om zichzelf om het gebied van schrijven te ontwikkelen. In gesprek met de Streekkrant vertelt Myra over het project en over haar grootste passie: schrijven.
“Je kunt wel zeggen dat taal al vanaf kinds af aan een belangrijk onderdeel van mijn leven is”, vertelt Myra. “Al jarenlang schrijf ik ontzettend veel, zowel voor mijn werk als in mijn vrije tijd. Op deze manier kwam ik er ook achter dat ik al vaker haiku’s had geschreven. Ik was mijn dagboeken aan het doorbladeren en zag dat ik dit vaak onbewust deed in haiku-vorm. Dat wil zeggen: een gedichtje van zeventien lettergrepen”. En dat is voor Myra best knap. Normaal gesproken heeft ze namelijk een brein aan woorden, maar ze doet er alles aan om dat zo kort mogelijk op te schrijven. “Het schrijven van korte verhaaltjes deed ik dus bewust, maar de haiku’s ontstonden vanzelf. In de haiku’s legde ik al mijn kracht en energie, zodat de ander zou snappen hoe het zit. Dat is een hele uitdaging, maar ook wel het doel van de haiku in het algemeen. Een moment van verwondering kort vastleggen”.
De haiku heeft altijd een gedwongen vorm, waardoor het soms best lastig is om alles daarin kwijt te kunnen. Dat ervaart ook Myra. “Alles moet in weinig woorden, maar door het inkaderen open je ook je creativiteit. Dat vind ik soms best nog wel moeilijk. Daarom ben ik op dit moment ook bezig met een cursus op de schrijversvakschool. Ik schrijf al jaren zakelijke teksten, maar wil ook wat beter worden in het schrijven van creatieve teksten”.
Door de haiku’s in haar dagboek is uiteindelijk het project ‘Westerkwartier In het Oog van de Storm’ ontstaan. Af en toe publiceerde ze, sinds de coronacrisis, namelijk een haiku op Facebook. Kunstenaar Trija Fleer-Niks uit Sebaldeburen zag dat ook en toonde interesse. “Ze vroeg of ik twee mocht hebben, waarbij ze een schilderij kon maken”, vertelt Myra. “Ik heb toen speciaal voor haar twee nieuwe haiku’s ontworpen en dat was een groot succes. Zij combineerde mijn woorden met haar beeld en het resultaat was ontzettend mooi”. De twee bedachten zich dat ze er wellicht wat meer mee konden, maar Myra had eerst wat twijfels. “Ik vond het namelijk moeilijk dat anderen dingen van mij gingen lezen, want die haiku’s waren best persoonlijk. Je bent dan echt heel kwetsbaar. Je laat dingen aan de buitenwereld zien die je persoonlijk raken. Mensen zouden wat van me gaan vinden. Straks vonden ze het niks. Dat was voor mij eerst wel moeilijk”.
Nadat het project werd opgestart, waarbij kunstenaars een kunstwerk konden maken bij een haiku van Myra, bleken de twijfels van Myra onterecht. “Iedereen was heel positief en vele kunstenaars kregen gelijk beelden toen ze mijn haiku lazen”, zegt Myra. “Tuurlijk waren er een aantal die er weinig mee konden, maar het is ook mooi om te zien hoe mensen er een eigen invulling aan geven”. Vanuit het project zijn vele verschillende kunstwerken gecreëerd bij de haiku’s van Myra. Vooral een van de werken van Greetje Hoving beschrijft volgens Myra perfect de haiku die erbij hoort. “Dit gaat over de haiku ‘Mijn hoofd draait rondjes’. Greetje heeft daar een kunstwerk van een koffieslinger door een hoofd bij gemaakt en zo voelde ik me echt precies op dat moment”.
Ook nu schrijft Myra nog altijd haiku’s. Niet dwingend, maar vooral als ze iets kwijt wilt. “Als ik echt een gevoel wil uiten, merk ik dat het ook beter lukt”, zegt Myra. “In het schrijven van haiku’s kan ik echt mijn ei kwijt. Dat vind ik een heerlijk gevoel”.
