Kleintje Cultuur – Sacha de Ven
“Een beetje pielen met boeken vind ik heerlijk”
ADUARD – Dat er in het
verspreidingsgebied van de Streekkrant vele kunstenaars wonen, is wel
duidelijk. Schilders, fotografen, dichters, schrijvers, zangers en ga zo maar door.
Het zijn vele verschillende soorten kunstenaars, die wat bekendere disciplines
uitoefenen. Een andere, wat minder bekende, vorm van kunst is boekbinden. Sacha
de Ven uit Aduard is hier al jarenlang mee bezig. “In de jaren ’80 kwam ik in
contact met een vrouw die een opleiding op dit gebied heeft gedaan”, vertelt De
Ven. “Ik was zo ontzettend onder de indruk, dat ik het zelf ook wilde leren.
Dat heb ik dan ook met alle plezier gedaan”.
De Ven heeft haar hele
leven al een fascinatie voor boeken. Volgens haar bijzondere objecten. “Het is
eigenlijk heel gek dat een groot verhaal in zo’n klein boekje kan worden
weergegeven”, laat de kunstenaar weten. “In het boek, een compacte vorm, gaat
een wereld aan beeld en informatie schuil. Dat vind ik heel indrukwekkend”. Met
haar fascinatie voor boeken deed de inwoner van Aduard eerst niks. “Ik heb
grafische vormgeving gestudeerd en hier heb ik eerst ook mijn brood mee
verdiend”, gaat de kunstenaar verder. “Nadat ik hier genoeg van had, en in
aanraking kwam met het boekbinden, ben ik daarmee gestopt. Ik heb een cursus
boekbinden gedaan en vervolgens ben ik gaan lesgeven op het Kunstencentrum”.
Het boekbinden is niet zomaar iets. Tegenwoordig wordt het met machines gedaan,
maar dat was vroeger nog niet het geval. “Boekbinden kan op heel veel
verschillende manieren”, legt De Ven uit. “Het echte boekbinden gebeurt met de
handen en niet met machines. Voor de boeken die ik bind, gebruik ik meestal ook
geen lijm. Ik gebruik heel veel verschillende soorten materialen. Onlangs heb
ik bijvoorbeeld een nieuwe agenda voor 2020 gemaakt, waarbij ik het zeildoek
van de molen in Garnwerd heb gebruikt”. Maar daarnaast gebruikt De Ven ook
regelmatig andere natuurlijke materialen, waarmee ze de mooiste dingen
ontwerpt. Zo passeren diverse boekjes en doosjes maandelijks, soms wekelijks en
in sommige periodes zelfs dagelijks, de revue. “Vroeger verdiende ik mijn brood
ermee, maar dat is nu wel verleden tijd. Ik zie het tegenwoordig echt als
hobby. Daarnaast geef ik ook nog workshops boekbinden aan geïnteresseerden”.
De Ven heeft haar hele leven veel tijd besteed aan het boekbinden. Ze doet het
nu nog steeds graag, maar de druk is er een beetje af. “Het hoeft nu niet meer
persé”, laat de inwoner van Aduard weten. “Daarom doe ik het ook wat minder. Ik
vind die vrijheid heerlijk”. Maar ondanks dat De Ven momenteel wat minder bezig
is met het boekbinden, vinden ze het ontzettend leuk als ze ermee bezig is.
“Een beetje pielen met boeken vind ik heerlijk”, gaat de kunstenaar verder.
“Gewoon lekker met je handen bezig zijn, een beetje prutsen. Op deze manier
iets moois creëren. De inhoud van een boek is niet alleen belangrijk, maar de
buitenkant ook. Met mijn werken probeer ik dat ook te laten zien”.
Naast het boekbinden heeft De Ven veel meer gedaan op het gebied van kunst. Van
jongs af aan was de inwoner van Aduard al ontzettend creatief. “Als kind kreeg
ik altijd al aparte tekenles, omdat ik er erg goed in was”, glimlacht De Ven.
“Maar op een gegeven moment had ik genoeg van tekenen. Ik vind namelijk dat
kunst zin moet hebben. Tekenen doe je voor jezelf en heeft dus weinig zin.
Boekbinden heeft naar mijn idee wel zin. Je doet iets, zodat een boek aan
elkaar blijft. Zonder dat, zou een boek niet bestaan. Ik hoop dan ook dat er in
de toekomst voldoende mensen blijven boekbinden”.