Kleintje Cultuur – Trijntje Bakker
“Ik vind het een uitdaging om van niets iets te maken”
NOORDHORN – Al een aantal jaren is Trijntje Bakker helemaal weg van garen. Van textiel maakt de inwoner van Noordhorn onder andere prachtige sieraden, wandobjecten, kleine kledingstukken en borduurwerken. Dit doet ze door de ouderwetse technieken, breien, haken, borduren en vilten, in een nieuw jasje te gieten. “Dit zorgt voor veel uitdaging in mijn werk”, zegt Bakker. “Daar haal ik veel voldoening uit. Ik werk puur intuïtief. Oude materialen die ik thuis vind of in de natuur, kan ik eigenlijk altijd wel gebruiken in mijn werken. Dat vind ik leuk om te doen en dat is voor mij het allerbelangrijkste”.
Het werken met textiel zit bij Bakker in de genen. Zo had ze een oudtante die haar geld ermee heeft verdiend en was haar eigen oma hoedenmaker. Zelf was ze echter nooit zo met textiel bezig. “Ik heb zelf in de zorg gewerkt, maar kreeg vanaf mijn zestigste wat meer tijd”, vertelt Bakker. “Toen vroeg ik mezelf af wat ik met die vrije tijd moest gaan doen. Ik besloot meer tijd te besteden aan de dingen die ik vroeger leuk vond om te doen. Daartoe behoorde ook textiel”. De Noordhornse is vervolgens begonnen met het maken van sieraden. Daar kreeg ze al snel lovende reacties op. “Mensen vonden de sieraden zo bijzonder. Dat komt vooral omdat ik er veel verschillende garen in verwerk. Mensen hadden zulke dingen nog nooit gezien”.
Na verloop van tijd besloot Bakker de sieraden weg te leggen en vooral wat meer vrij werk te gaan doen in het haken. Ze zocht naar kleine dingetjes, zowel in haar archief als in de natuur, welke ze aan elkaar verbond. “In die tijd is ook mijn moeder overleden”, vertelt ze. “Ik kwam oude foto’s tegen, welke voor mij niet herkenbaar maken. Ik heb deze foto’s verwerkt in haakwerk, waardoor ze een hele speciale betekenis hebben gekregen”. Het vrije werk doet Bakker nu nog altijd. Daar haalt ze veel energie uit. “Ik ben er echt elke dag mee bezig”, lacht de Noordhornse. “Het is echt mijn passie en tevens een stuk ontspanning. Ik vind het een uitdaging om van niets iets te maken. Daarnaast leer je te kijken hoe textiel en garen zich tot elkaar verhouden. Daar zoek je een oplossing voor. Dat vind ik mooi om te doen”.
In de werken van Bakker spelen natuurlijke elementen een belangrijke rol. Zo komt ze al jarenlang op Schiermonnikoog, waar ze vele voorwerpen vindt voor haar kunst. “Ik houd van de zee en ben een echte jutter. Ik zie overal wat in. Als ik schelpen, boomschors of takken tegenkom, raap ik die altijd op. Wie weet waar ik die voor kan gebruiken”. De voorwerpen komen vervolgens terecht in haar eigen atelier, waar ze tevens tientallen, en misschien wel honderden, verschillende garen heeft liggen. “Mijn werkruimte lijkt een beetje een rommeltje, maar ik weet altijd alles te vinden”, lacht Bakker. “Zo nu en dan ruim ik het eens op, maar in deze omgeving werk ik het beste”.
In haar leven heeft de Noordhornse al op verschillende plekken in de regio geëxposeerd en in het najaar doet Bakker voor de tweede keer mee aan de Kunst Etalage Route in Zuidhorn. Een aantal weken lang exposeert ze met haar werken bij Sparkelz-Creatief. Daarnaast geeft ze in deze periode ook workshops draadvilten op dezelfde locatie. “Ik wil mensen vooral de andere kant van textiel laten zien”, zegt ze. “Ik ben er nu zo’n tien tot twaalf jaar mee bezig, maar heb wel gemerkt dat het een moeilijke vorm van kunst is, die niet echt in de belangstelling staat. Daarom zijn mijn werken vaak ook moeilijk te verkopen. Je moet de echte liefhebbers vinden”. Verkoop is voor Bakker echter zeker niet het belangrijkste. “Mijn man zegt wel eens: ‘Je hebt het altijd over textiel’. ‘Dat heet passie’, zegt ik dan. Want dat is het voor mij zeker”.
Relatief gezien is Bakker nog niet heel lang met haar kunst bezig. Toch ziet ze het als belangrijk onderdeel van haar leven. “Ik kan me ook niet voorstellen dat ik dit in de toekomst niet meer doe. De ideeën blijven komen en ik doe steeds meer dingen. Er komen steeds nieuwe werken en in ieder werk zit een stukje van mijn ziel. Mijn gevoel geeft aan wat ik moet doen. Het doel van hetgeen ik doe is plezier hebben in mijn werk. Wat er ontstaat, is puur toeval”, besluit Bakker.
