Kleintje Cultuur – Zus Vlasma
“Door bezig te zijn met kunst, ben ik helemaal in mijn eigen wereldje”
BURUM/WESTERKWARTIER – Zus Vlasma is geboren en opgegroeid in Zoutkamp, maar woont inmiddels alweer 44 jaar in Burum. Hoewel ze niet in het Westerkwartier woont, doet ze wel mee aan het project ‘Westerkwartier In het Oog van de Storm’. En dat is best bijzonder, aangezien alle overige deelnemers wél uit de gemeente komen. “Toen ik voor het eerst over het project las, was ik gelijk enthousiast”, vertelt Vlasma. “Ik twijfelde om me aan te melden, omdat ik niet in het Westerkwartier woon. Ik heb het toch maar gedaan en vrijwel direct kreeg ik te horen dat ik mee mocht doen. Hartstikke leuk! Ik woon dan wel niet in de gemeente, toch voel ik me ermee verbonden. Ik ben namelijk een echte Grunneger”.
De inwoner van Burum is al jarenlang actief in de kunstwereld. Een opleiding aan de kunstacademie heeft ze nooit gedaan en die behoefte was er ook niet echt. “Als kind tekende ik wel, maar dat doen alle kinderen”, zegt Vlasma. “Pas toen ik in Burum kwam wonen, kwam ik eigenlijk voor het eerst met kunst in aanraking. Ik zag een cursus tekenen en schilderen voorbij komen, die gegeven werden door Aafke Holman. ‘Is dat niet iets voor mij?’, dacht ik bij mezelf. Ik heb me aangemeld en daar heb ik nooit spijt van gehad”. De cursus beviel Vlasma ontzettend goed. Haar eerste tekenopdrachten gingen aardig, waarna ze steeds de motivatie kreeg om door te gaan. “Ik wilde steeds meer en kwam in mijn ontwikkeling ook steeds verder. Ik had niet gelijk ‘hét gevoel’, maar Aafke had dat wel bij mij. Ik kreeg zelfs een baantje aangeboden in de Galerie, waar ik tevens met veel kunstenaars in aanraking kwam. Op deze manier ben ik eigenlijk een beetje het kunstwereldje ingerold”.
Tijdens de cursussen experimenteerde Vlasma steeds meer. Zo schilderde ze eerst met een soort waterverf, maar maakte dat op den duur plaats voor olieverf. Vanuit daar ontstond echter ook weer een nieuwe vorm van kunst. “Ik was bezig met een schilderij van olieverf, maar het wilde niet echt lukken. Bij mij lagen ook velletjes vloeipapier, waarmee ik rolletjes ging draaien. Dit verwerkte ik in mijn schilderijen en dat doe ik nu nog steeds. Hierdoor krijgen mijn werken heel ander soort vormen. Een naam heeft het niet. Ik heb het namelijk zelf bedacht”. Voorlopig gaat Vlasma vrolijk verder met deze vorm van kunst. Inspiratie heeft ze namelijk genoeg. “Ik vind steeds wel weer nieuwe dingen. Deze vernieuwingen vind ik eigenlijk gewoon in het dagelijks leven. De inspiratie komt voort uit bepaalde vormen en ritmes. Als ik iets tegenkom en zie daar een ritme in, kan het maar zo zijn dat ik er een kunstwerk van maak”, aldus Vlasma.
De ‘Grunneger’ geniet ontzettend van het maken van kunstwerken. Dagelijks is ze er niet mee bezig, maar in ieder geval wekelijks schuift ze aan in de galerie om iets moois te ontwerpen. “Door bezig te zijn met kunst, ben ik helemaal in mijn eigen wereldje. Als ik moe ben en het druk heb in mijn hoofd, ga ik met kunst bezig en raak ik alles kwijt. Ik kan me er echt helemaal in verliezen. Dat vind ik heerlijk”. Hoewel Vlasma de kunst die ze maakt zelf bedacht heeft, betekent dat niet dat ze zomaar wat doet. “Ik werk alles altijd eerst uit in een schriftje. Soms leidt dat ook tot compleet nieuwe vormen, die ik dan ook kan verwerken in een kunstwerk. Ik blijf mezelf ook wel een beetje verrassen”.
Voor het project ‘Westerkwartier In het Oog van de Storm’ heeft Vlasma een kunstwerk gemaakt die gebaseerd is op een haicku die gaat over licht. Ook hierin heeft ze haar zelf bedachte kunst verwerkt. “Doordat mijn kunstwerken lange tijd moeten drogen, heb ik maar één kunstwerk voor het project kunnen maken”, zegt Vlasma. “Maar ik ben er wel ontzettend trots op. Het werk hangt in Museum Wierdenland in Ezinge, maar is op dit moment, vanwege de coronacrisis, niet te bezichtigen. Als de expositie in Ezinge sluit, wordt hij overgeplaatst naar de Aquarel in Sebaldeburen, waar ook een deel van de expositie te bewonderen is”.
Naast het zelf maken van kunstwerken, geeft Vlasma ook cursussen in Burum. Hier is ze de opvolgster van Holman, die haar jaren geleden heeft leren tekenen. “Ik vind het mooi dat ik andere mensen nu ook kan helpen met kunst. Zelf leer ik er ook nog heel veel van. Zo hebben we er allemaal wat aan”, besluit Vlasma.
