ZUIDHORN – In haar hoofd is ze vaak al weken van tevoren bezig met een idee. Ze laat zich hierbij inspireren door alledaagse dingen; vormen in een tijdschrift, menselijke vormen, woonprogramma’s en kleur.
Als kind was ze altijd al nieuwsgierig aangelegd. ‘Mijn moeder was coupeuse en als 10-jarig meisje probeerde ik al dingen uit achter de naaimachine. Ik was nieuwsgierig naar het werken met verschillende vormen, kleuren en materialen.’
Nadat ze ruim 20 jaar geleden een boetseercursus volgde, begon haar reis als kunstenares. ‘Toen ik thuis kwam zei mijn man: ‘Je straalt helemaal!’ Ik merkte dat ik blij werd van het werken met mijn handen. Direct daarna heb ik allerlei soorten klei gekocht en ben ik aan de slag gegaan. En dat pakte goed uit. Het wakkerde ook mijn interesse in het werken met andere materialen aan. Ik ben me vervolgens gaan verdiepen in beeldhouden, schilderen en interieurdesign. Ik maak echter niets na, ik zie een vorm of bepaalde foto, doe ideeën op en doe het dan helemaal op mijn eigen manier.’
Dat Fina een creatieve duizendpoot is, wordt weerspiegeld door de inrichting van haar huis. Aardetinten worden afgewisseld met felle kleuren als rood, felgroen en geel. Aan de muren hangt werk van eigen hand. Zeilscheepjes op een kleurig meer, menselijke vormen tegen een gekleurde achtergrond. In de woonkamer een aantal beelden die ze zelf maakte; een moeder met haar armen om een kind geslagen, de hoekige omtrekken van een vrouwelijk figuur. Desondanks straalt haar huis een bepaalde rust uit. ‘De kunst is om niet teveel neer te zetten. Van te veel spullen in huis kun je ook onrustig worden in je hoofd. Soms bewaren mensen dingen waarvan ik denk, wat doe je er eigenlijk mee? Zo kijk ik ook naar mijn eigen spullen, ik probeer steeds kritisch te kijken naar dat waar ik aan vasthoud. Ergens denk ik dat ik er heel blij van zou worden om bijvoorbeeld mensen met verzamelwoede te helpen met opruimen.’
Fina heeft geen kunstopleiding gedaan. Ze was lange tijd fulltime moeder en deed veel vrijwilligerswerk. Zo werkte ze onder andere 10 jaar als gastvrouw bij het UMCG. Wat ze nu weet en doet in haar kunstenaarschap, heeft ze zichzelf geleerd door te proberen, te kijken en te lezen.
‘Zie je deze televisiekast en de ombouw die de radiator verbergt? Zelf ontworpen en gemaakt. Mijn man helpt me bij het uitzagen van alle onderdelen, dat lukt mij iets minder goed. Hij steunt me in vrijwel alles wat ik doe. Daar ben ik dankbaar voor. Het leven heeft me geleerd om de tijd die je hebt te benutten, niet te lang te twijfelen en vooral gewoon te doen.’
Fina heeft altijd nieuwe ideeën. ‘Soms ervaar ik een bepaalde onrust in mijn hoofd, ik sta als het ware altijd ‘aan’ en doe constant nieuwe ideeën op. Dat is vermoeiend, maar ook erg leuk. Ik blijf ontdekken. Dat geeft ook energie.’
In haar schilderijen maakt Fina gebruik van de dingen om haar heen, zoals sinaasappelnetjes, verband, aluminiumfolie, zand en kralen. Ze gaat hierbij intuïtief te werk. Beeldhouden doet Fina niet zo veel meer als ze zou willen. ‘Het is zwaar werk, waardoor ik mettertijd flink wat blessures heb opgelopen. Natuurlijk vind ik het jammer om er niet meer zo veel mee bezig te kunnen zijn, maar er zijn gelukkig genoeg andere dingen waar ik mij mee bezig kan houden.’
Zo knipt Fina bijvoorbeeld ook haar eigen haar en het haar van haar kleinkinderen. ‘Als ik iets zie, dan kan ik het. Heel vreemd, maar fijn. Met woorden heb ik dat weer niet. Daarin vullen mijn man en ik elkaar aan. Ik hoop mij nog lang bezig mag houden met dat waar ik zo blij van word: dingen maken.’
