Kloosterburen
Datum: vrijdag 22 november
Tijd: 13.15 uur
KLOOSTERBUREN – Het anders zo rustige Kloosterburen werd afgelopen vrijdag overspoeld met studenten van de Hanzehogeschool, drieënzeventig in totaal. In het hele dorp zag je ze lopen, zich haastend door de druilerige regen, weggedoken in hun jas. Dit allemaal in het kader van een gezamenlijk strobouw project in samenwerking met Stichting Sint Jan, genaamd ‘Energy Barn’. Tijdens dit project onderzoeken de studenten hoe je lokaal duurzaam kunt bouwen, óp locatie. Eén nadeel: het is die dag nogal koud en regenachtig. Een deel van de studenten blijkt er ’s middags al tussen uit te zijn gepiept. Een docente spreekt de groep streng toe: “Als jullie weten wie er weg zijn gegaan, stuur ze dan vooral een berichtje. Mensen die zijn weggegaan krijgen géén cijfer.”
De studenten van de Hanzehogeschool hebben Kloosterburen letterlijk even overgenomen. Verspreid over verschillende locaties werken ze aan opdrachten, zo ook Meine Groefsema en Tim Kooi. Zij hebben net een presentatie gegeven in de kerk. De ongenode gast waant zich zowaar weer terug in haar schooltijd, terwijl ze praat met de rokende studenten voor de kerk. De beide jongens vertellen dat ze ’s ochtends vooral met stro hebben gesjouwd. Waarom dat moest, weten ze eigenlijk niet precies. “Dat moest leuk zijn volgens mij, teambuilding”, zegt Meine, niet al te enthousiast. De studenten, allemaal van de opleiding makelaardij, hebben de opdracht gekregen om een fictieve bedrijfsopdracht binnen te halen en daar een presentatie over te geven, wat dus in de koude kerk gebeurt.
Vincent Veenbrink is ook als student betrokken bij het project. Hij vertelt dat één van hun doelen is om na te denken over een maatschappelijke herbestemming van – in dit geval – Kloosterburen. “Dit is natuurlijk een krimpgebied. Maar Kloosterburen is een uniek dorp. Wij kijken hoe we dat een gezicht kunnen geven.” Duurzaamheid is belangrijk tijdens het project. Dat komt ook terug in de gebruikte materialen. Zo wordt gebruik gemaakt van lokale producten. “Het stro komt bij de lokale boer vandaan en de stenen van de gesloopte schuur gebruiken we opnieuw.” Het begrip Cradle-to-cradle is hierbij belangrijk. Dat heeft alles te maken met voorzien in de eigen noden en die van toekomstige generaties.
Dat begrip klinkt wat vaag, maar in Kloosterburen wordt het allemaal duidelijk. Er zijn in totaal drie projecten. De Kluizenarij wordt als proef energie arm herbouwd, de ‘energy barn’ wordt energie neutraal en in het atelier moet straks energie worden opgewekt. De oude stookhut achter de boerderij in de Kloostertuin is al aangepakt. De stookhut wordt verbouwd tot een modern vormgegeven kluizenarij met mogelijkheid tot overnachten. De studenten hebben de vervallen schuur aan de Kloostersingel gesloopt. Daar komt in de toekomst een atelier/woonhuis. Het ontwerp voor het atelier wordt ook gemaakt door studenten.
Een ontzettend leuk project, dat af en toe wat chaotisch verloopt. Als de ongenode gast bij de schuur aankomt is er niemand te bekennen, op de kok na die een middagmaal voor de studenten heeft bereid. “Het programma is omgegooid”, legt hij uit. Ook de deejay, die de hele dag zou draaien, hangt wat verveeld onderuit in de kerkbanken. “Het enige wat ik tot nu toe heb gedaan is wat achtergrondmuziek draaien. Maar ja, daarvoor had ik natuurlijk nu nog niet aanwezig hoeven te zijn.”
Ondertussen geven leden van de Stichting Sint Jan de studenten een rondleiding door het gebied. De Stichting heeft als doel om de krimp aldaar het hoofd te bieden, en op creatieve wijze te anticiperen op deze demografische ontwikkeling. Daarbij past het project met de studenten precies. Een frisse kijk op de zaken en nieuwe ideeën, het is zeer welkom in Kloosterburen. Bovendien is het een win-win situatie voor beide partijen. De studenten krijgen de ruimte en gelegenheid om te leren, terwijl ze hun steentje bijdragen aan leefbaar Kloosterburen. De dag wordt afgesloten met een feest en een gezamenlijk maaltijd in de schuur, tussen het stro. Mag de deejay toch nog in actie komen.
