Leneke Struiksma schrijft prachtig kerstverhoal
‘Er is altijd wel iets nieuws om over te schrijven, daar zal ik nooit mee stoppen’
DOEZUM – Schrijven zit bij sommige mensen echt in het bloed, zo ook bij Leneke Struiksma. Geboren en geboren in Grootegast en inmiddels woonachtig in Doezum. Ze besteedt graag haar uren aan het schrijven van mooie verhalen. Zo ook aan het prachtige kerstverhaal Stille Nacht, dat ze voor de Streekkrant in streektoal op papier zette.
‘Ik heb schrijven altijd al leuk gevonden,’ vertelt Struiksma. Ze verdient er wellicht niet haar brood mee, maar het is een hobby waar ze al haar gedachtes en creativiteit in kwijt kan. In het dagelijks leven werkt ze namelijk in de financiële administratie. Ze kan dus zowel met cijfertjes als lettertjes goed dus. ‘Het schrijven begon al met opstellen op school. Ik had een goede docent waar ik veel technieken van heb opgepikt. Ik had nooit echt de ambitie om het mensen ook daadwerkelijk te laten lezen.’ Dit veranderde zo’n acht jaar geleden door een schriefwedstried (schrijfwedstrijd) van Mien Westerkwartier. ‘Het leek me leuk om eens mee te doen.’ En ja hoor, het varhaal van Struiksma was er één die de vertellers van Mien Westerkwartier uitkozen om op te voeren. En niet één keer, maar maar liefst drie jaar achter elkaar werd haar inzending uitgekozen. ‘Toen hebben ze me gevraagd om vaker verhalen te schrijven voor Mien Westerkwartier. We doen dit met z’n vieren voor de column ‘’Ik Proat Plat. Doe Ok?’ in de Streekkrant.’
Struiksma vertelt dat ze het liefst schrijft over haar persoonlijke ervaringen en wat ze in haar jeugd heeft beleeft. ‘Een van mijn favoriete verhalen was over het oude zwembad in Grootegast. Wij woonden hier vroeger tegenover. Het was een natuurbad waar we zowel hebben gezwommen, als geschaatst en gevist. Allemaal prachtige herinneringen. Ik vind het heerlijk om dat op papier te zetten.’ En dit alles natuurlijk in de eigen streektoal. ‘Dat is voor mij makkelijker dan in het Nederlands. Dit is de taal waarin ik denk, zo zit het in je hoofd.’ Zo is ook het kerstverhaal Stille Nacht in de streektoal geschreven. ‘Struiksma pakt er een map met aantekeningen bij van haar verhaal. ‘Ik heb wat onderzoek gedaan naar wat er in een kerstverhaal hoort. Hieruit kwamen tegenstellingen die ik in het verhaal heb verwerkt. Zoals eenzaamheid van ouderen tegenover de gezelligheid van Kerst. Dat is niet altijd makkelijk. Volgens het onderzoek moet een kerstverhaal winters aandoen en een goede boodschap hebben. Ik wilde graag de mensen meegeven om de eenzame mensen met Kerst niet te vergeten, hoe moeilijk dat ook is wanneer je zelf in een gezellige, volle huiskamer zit.’
De verhalen van Struiksma blijven niet onopgemerkt. ‘Ik verbaas me er elke keer weer over hoeveel mensen de stukken in de Streekkrant lezen. Ik word af en toe op straat wel staande gehouden door mensen die even wil inhaken over het verhaal van die week. Vaak herkennen ze zich erin, dat is erg leuk om te horen.’ Buiten haar persoonlijke ervaringen, laat Struiksma zich ook inspireren door de geschiedenis. ‘Ik ben lid van Old Doesum, de historische werkgroep van het dorp. We proberen het archief op orde te houden. Ik snuffel dan graag even in de archieven en denk dan vaak: hier kan ik wel wat mee voor een verhaal. Ik denk dat er altijd wel iets nieuws is om over te schrijven, daar zal ik dan ook nooit mee stoppen.’
