Maria’s Mooie Mensen 47 “16

maria's mooie mensen

Ooit kwamen mijn katten van de hel in de hemel terecht. Ik vond ze in een drukbevolkt huis van een visboer, waar ze samen met nog acht katten en drie meer dan uit de kluiten gegroeide bulldogs streden om de aandacht van hun baasje die zijn vishandelswaar gewoon in de gang stalde en zijn huis vulde met enorm kitschmeubels vol Egyptische sculpturen en waterpijpen. Toen ze in huize Wijnands kwamen, toen nog vrij leeg, altijd schoon en vooral erg rustig, zagen we ze gewoon een zucht van verlichting slaken. Het kattenleven was maar makkelijk: de dames sliepen als wij aan het werk waren, kwamen tot leven zodra we binnenstapten en genoten ervan elke dag op tijd hun brokjes te krijgen, volop vertroeteld te worden en nooit de aandacht te hoeven delen. ’s Nachts kwam de ene vaak tot leven en rende uren de trap op en neer met balletjes, terwijl de ander juist overdag haar speeltjes van hot naar her sleepte. Ongeveer drie jaar geleden veranderde de situatie vrij drastisch voor de dames: er kwam een BABY bij. Na wat twijfels besloten de dames vooral interesse te tonen en al snel was een vriendschap voor het leven geboren. Ik grossier in de foto’s van mijn oudste dochter die slaapt, loopt, eet of speelt met een kat in haar kielzog en filmpjes waarin er telkens wel eentje in een bijrol fungeert. Dit jaar kwamen er twee baby’s bij en dat was toch wel even andere koek. Ditmaal heb ik pas echt de handen vol en dat betekent – hoe sneu ook- voor de katten een tweede, of eigenlijk vierde en vijfde zonder manlief ook nog eens – plek. Ontelbare keren vergeet ik tussen alle flessen en luiers door hun brokjes op tijd neer te zetten, kammen kunnen ze na een wasbeurt van alle drie de meisjes echt wel vergeten en knuffelen, tja, met telkens een kind in handen moet ook dat veel te vaak wachten. Gelukkig weten de katten het goed op te pakken. Zo heeft onze Zus ontdekt dat de bedjes van de meisjes een heerlijke slaapplek zijn als die er net uitkomen en nestelt ze zich graag in de warmte die hun lijfjes achter laten. Als ze daar niet ligt, vind ik haar ongetwijfeld weer op het aankleedkussen, in hun kledingkast of in de box. Wanneer ze niet slaapt, is ze niet te beroerd even met Olivia te spelen die vol passie meent verstoppertje te doen met haar katten. Wonder boven wonder gaat Zus vaak net op het juiste moment in bad of achter de bank zitten, zodat het oprecht lijkt alsof ze volop aan het spel mee doet. Een rondje in de poppenkinderwagen is haar ook al niet bespaard gebleven. Onze Pippa is wat minder happig op al dat spelen, maar geniet volop van de slapeloze nachten van onze jongste dochters. Juist dat is namelijk het moment dat deze kat tot leven komt en wat is er dan leuker dan dat het halve huis ook wakker is? Met luid gemauw brengt ze alle slapeloze uren balletjes en muizen naar ons, wat ons als de meisjes eindelijk slapen tot wanhoop drijft. Echt te weinig aandacht krijgen de dames ook niet, aangezien de vervelende gewoonte hebben mij op de hakken te volgen of juist volop voor de voeten te lopen. Geen wonder dus dat ook mijn jongste dochters deze grote levende knuffels maar prachtig vinden. Het lijkt erop dat het ook met deze band wel goed komt. Gisteravond nog lag Rachel volop te babbelen in haar bed. Tevreden bedacht ik me dat haar ‘mama’ niet ver weg meer is. Tot ik voor ik de deur dichttrok een bekende klank hoorde. Was dat nou ‘kaaaaa – tjuh’?

UIT DE KRANT