Maria’s Mooie Mensen – week 04 - 2015

Ik ben onderweg nogal vatbaar voor de passie van een ander. Niet zelden ben ik na een interview aangestoken door hetgeen de geïnterviewde zo mooi vindt. De neiging spontaan schaatsen of juist haaknaalden aan te schaffen, wordt meestal vaak door manlief vakkundig om zeep geholpen. Zelf kom ik later ook wel weer tot inkeer. En ben ik vaak veel te druk om überhaupt iets van hobby’s in mijn leven te hebben; daarvoor is er werk. Slechts soms blijf ik enthousiast over wat ik gezien heb en dan wil ik wel eens als wandelend reclamebord fungeren. Het BaronTheater in Opende is zoiets waarvoor ik nogal eens een goed woordje doe. Ongelooflijk wat er met vrijwilligers gerealiseerd is in dit dorp. Het gekke was: ik had helemaal niet van de bouw gehoord, tot het theater al bijna klaar was. Achteraf vind ik het geen wonder; publiciteit hadden de ‘bouwers’ niet nodig, samen redden ze het prima. Pas toen het theater al zo goed als klaar was, stapte ik er binnen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik diep onder indruk was: van het gebouw op zich, de inrichting, de tribune, de zaal, maar ook van de vrijwilligers en de plannen. En van de rondleiding die een enthousiaste Greet Nieuwland mij gaf. Met details die ik nu nog oplepel aan een ieder die over het theater begint tegen mij. Wist u al dat de deuren niet zomaar rood zijn, maar theaterrood? Hoe mooi is dat gekozen? Het pad naar de deur is een rode loper die niet alleen voor premières uitligt, maar elke bezoeker het gevoel geeft naar iets bijzonders te gaan. De foyer nodigt uit tot een gezellig drankje en voor de artiesten is er een heuse eigen ingang. Niks herinnert eraan dat dit ooit ‘slechts’ een gymzaal is. Landelijk bekende artiesten spelen hier in Opende alsof ze in een ware stadsschouwburg staan. Zelf ben ik niet per se van de grootse evenementen, maar geniet ik des te meer als ik bijvoorbeeld voor audities van de gemeentecommercial van Grootegast, de eer heb op de eerste rij te zitten en het gevoel te hebben even deel uit te maken van het energieke clubje dat dit theater draaiende houdt. “Het dorp had behoefte aan een slecht-weer-voorziening”, dat was ooit de insteek. Maar bijna drie jaar na opening is het BaronTheater dit voornemen al lang en ver voorbij. Vorig week zag ik mijn kans weer schoon. Iemand sprak me aan over het theater, was er nog nooit geweest en vond het prachtig. “Jazeker”, begon ik, “wist je eigenlijk wel dat er naar de deur een rode loper ligt? En dat de deuren niet zomaar rood zijn, maar theaterrood? Hoe prachtig is dat?”