Maria’s Mooie Mensen – week 08 - 2015

maria's mooie mensen

Carnaval, ik kan er al naar uitkijken om dochterlief ooit in één of andere verschrikkelijke outfit te hijsen. Tegenwoordig koop je die zo kant-en-klaar, zelfs of misschien wel uiteraard, bij de grotere drogist ligt wel wat in de schappen, maar toen ik ooit naar mijn eerste carnavalsfeest ging, was dat wel anders. Ik zie nog voor me hoe mijn moeder me omtoverde tot een verpleegster. De witte outfit sprokkelden we bij elkaar uit een stapel oude kleren van haar en deze werd compleet gemaakt met een oude bril waar de glazen uit waren. Kers op de taart waren haar eigen verpleegstersspeldje en nog zo’n ouderwetse zandloper. Dat ik toen al van bijna iedere druppel bloed flauwviel, mocht de pret niet drukken. Later, op de middelbare school, droomden mijn beste vriendin en ik van een uitje naar het ‘echte’ carnaval. Maar hoewel wij best veel gedaan kregen bij onze ouders, onder andere door werkelijk alle elektrische apparaten in huis te saboteren, werd een uitje naar Limburg om daar te hossen tussen ladingen verklede mensen, hun iets te gortig. Omdat wij echter zeker wisten dat we er ooit tussen zouden staan, maakten we jarenlang plannen. De ideeën voor de meest gekke outfits en verkleedopties werden uitgewisseld en geperfectioneerd. Een voorliefde hadden we voor de niet zo voor de hand liggende pakken. Óns zou je niet zien als ‘dansmarieke’, als politieagente of als het tachtigste konijn, wij kozen voor originaliteit. Met stip op één stond de kers. Het takje zou ons beiden dan kunnen verbinden, dat zou pas lachen zijn. Ook favoriet: de ene als pak melk en de ander als pak vla. Een plak brood met kaas leek ons ook magnifiek of een beschuitje. Ook goed voor lachbuien: de tube mayonaise en daarnaast een tube curry. Ja, we hadden wel een stiekeme voorkeur voor etenswaren. In de laatste klas van de middelbare school zagen we onze droom bijna uitkomen. Zoals gebruikelijk werd de Laatste School Dag (ook wel LSD) uitgebreid gevierd met onder andere verklede leerlingen. Iedereen mocht een optie indienen voor het alomvattende thema van die dag. Uiteraard kwamen wij met ‘de koelkast’ en zagen wij al alle leraren als iets van etenswaren op school verschijnen. Helaas werd onze voorliefde voor de gekke pakken niet gedeeld. Met ongeveer twee stemmen tegen vijftig verloor de koelkast van het thema Middeleeuwen. Voor ons een enorme domper. Uren draalden we door de rekken bij het kledingverhuurbedrijf, maar veel meer opties dan de jurken van de jonkvrouwen of de pakken van de nar en de beul, bood het thema niet. Tot we daar dan ineens twee konijnenpakken zagen schitteren. Een stuk aanlokkelijker dan een pompeuze jurk. En we zouden in dit geval tenminste niet het tachtigste konijn zijn. Dit keer waren het er slechts twee; twee Middeleeuwse konijnen.

UIT DE KRANT