Maria’s Mooie Mensen – week 11
Er komt nogal wat bij kijken, voor het eerst moeder worden. Van pufcursus tot luiermaffia, er zijn nogal wat werelden waarin je ingewijd moet worden. Zo is er ook die van de ‘#nachtouders’. In het kader van ‘gedeelde smart is halve smart’ zijn er mensen die elkaar gestaag door de nachtelijke uren op de hoogte houden van het wel en wee van hun kleintje. Waar manlief en ik ook trouw de smart delen, maar beiden nog nooit het gevoel hebben gehad dat het ook halveerde, lijkt het voor deze groep fanatieke twitteraars toch een bepaalde voldoening te geven om midden in de nacht contact te maken met de buitenwereld. Te zien aan de ‘smileys’ die ze te pas en te onpas het net op slingeren, wordt er in die bedden heel wat afgelachen midden in de nacht. Nou hebben ze bij tijden ook best wel humor. Van “nachtelijke ontploffingen in een hagelwit pakje” tot “altijd fijn een luier die te klein is voor de inhoud midden in de nacht”, tja dat zijn zo van die problemen waar je maar beter om kunt lachen. Andere problemen “snurkende papa en newborn, wie houdt nou wie wakker?” zijn lastiger op te lossen. Velen zien de voordelen van het midden in de nacht op zijn: “dankzij dochters hoeven we niet meer op reis om in een andere tijdzone te leven” of wat te denken van: “estafette hier: eerst peuter wakker, dan baby, vervolgens weer peuter, dan weer baby”. Het is blijkbaar een leuke club, want sommige leden hebben moeite om hun lidmaatschap op te zeggen. Zo is er een moeder wiens kinderen wel doorslapen, maar die toch haar wekkertje zet om te kolven. Kan ze direct even wat op twitter knallen. En passant stuurt ze nog wat berichtjes van andere door. Zo weet ik nu dankzij haar dat er een Moedermelk Netwerk staat, dus mocht ik ook de behoefte voelen midden in de nacht te kolven als mijn dochter doorslaapt, dan kan ik daar mijn melk kwijt. Ik denk echter dat die kans aan mij voorbij gaat. Manlief en ik zijn het nachtbraken al eventjes verleerd en hadden voor de geboorte van dochterlief ons een belangrijk doel gesteld: zo snel mogelijk weer lekker slapen. Denkend aan de nachtelijke telefoontjes die wij nooit hadden gehoord, maakte ik me ietwat zorgen of we überhaupt wakker gingen worden. “Nee joh”, zei iedereen om ons heen, “van je eigen kind word je echt wel wakker”. Nou, wij dus niet. Eén keer vonden we dochterlief bovenin haar wiegje, ze had zich overdwars weten te draaien en niet alleen haar sokken maar ook haar broekje niet meer aan, terwijl haar ouders de slaap der onschuldigen sliepen. En ja, haar wiegje staat dus naast ons bed. Worden we wel wakker, dan is het nog zaak dat ook te blijven. Verward keek ik manlief eens aan toen ik wakker werd en zag dat hij onze meid aan het verschonen was. “Heeft ze al gedronken?”, vroeg ik hem verbaasd, aangezien ik me dat niet meer kon herinneren. Ja, we werden zelfs eens om een uurtje of vier wakker, dat manlief slapend rechtop zat en ik met dochterlief nog aan de borst in slaap was gevallen. Onze kleine meid zelf, lag toen ook gezellig mee te tukken. Inderdaad, ze leerde al snel de techniek van het ‘coma-slapen’ zoals ik de nachten van mijn man en ik altijd noem. En dan komt al snel dat moment dat je wakker wordt van de wekker en denkt: ‘zo klinkt mijn kind niet’. Lekker zo’n nachtje doorslapen. Eens even kijken hoe het de #nachtouders vergaan is vannacht.