Maria’s Mooie Mensen – week 26 - 2015
In mijn familie hebben we allemaal ondernemersbloed of zijn we op zijn minst zeer ondernemend. Met veel energie zetten we ons in voor datgene wat we zelf opgezet hebben en waar we vol in geloven. Ideeën zijn er altijd zat, plannen genoeg en over passie hebben wij niet te klagen. Saai is het zelden. In ons bedrijf gaan er niet veel maanden, en soms zelfs weken, voorbij zonder onrust en veranderingen. Dat ondernemen risico nemen betekent weten we als geen ander. Maar als je gelooft in wat je doet en er met de volle inzet aan werkt, kun je vaak ver komen. Het realiseren van nieuwe plannen is een heerlijk gevoel. In mijn familie gaat ook dat op geheel eigen wijze. Een plan ontstaat, krijgt als het goed is en alles tezamen komt, heel snel vleugels en wordt nog sneller verwezenlijkt. Voor mensen om ons heen is het wel eens lastig te bevatten, maar als je met familie werkt, kun je er nou eenmaal heel snel uit zijn met elkaar. We kennen elkaar, ons bedrijf en de markt waarin we werken. Beslissingen worden vaak met een telefoontje op zaterdag- of zondagochtend genomen. Het ‘denk er nog maar even over’ is voor geen van ons nodig, het is nou eenmaal ‘ja’ of ‘nee’. Meestal gaat de eerste uitgave van een nieuwe titel gepaard met hapjes van onze snackbar-buurman en wat bubbels. Een kater, die onvermijdelijk is na een periode van te hard werken aan een nieuw project, nemen we graag voor lief. Het zijn de mooiste kanten van het ondernemen. Helaas is er ook een keerzijde. Bekennen dat iets niet gaat lukken, kiezen voor datgene wat verdiend om tijd en aandacht te krijgen en de cijfers laten spreken; ook dat is allemaal ondernemen. Hoeveel tijd en liefde we ook ergens in stoppen, er zijn nou eenmaal momenten dat elke ondernemer moet zeggen: ‘het is niet gelukt’. Een zware dobber en een harde kluif, maar ook voor dit soort beslissingen geldt uiteindelijk: op een gegeven moment kun je er niet meer om heen en moet je ervoor gaan. Ook om de stekker uit een titel te trekken, moet je beschikken over lef en durf. Maar reëel zijn, is misschien nog wel het allerbelangrijkste voor een ondernemer. Twee weken geleden moesten wij afscheid nemen van een titel. We geloofden er nog altijd in, zeker, maar het lukte ons niet dat vertrouwen ten gelde te maken. Soms is passie, liefde, energie en een flinke dosis ondernemerslef niet genoeg. De kater daarvan is een taaie en dat zelfs zonder dat we die hapjes en bubbels hebben genuttigd. Even voelen we ons allemaal een minder mooi mens en zeker niet een geslaagd ondernemer. Maar na de kater is er weer ruimte voor dat ondernemersbloed om daar te kruipen waar het niet gaan kan. En ook dat is weer lekker.