Maria’s Mooie Mensen 272
maria's mooie mensen
Het is altijd deze tijd van het jaar dat ik me als geen ander besef hoe goed wij het hebben. Wekenlang scharrel ik cadeaus bij elkaar tot de Sint uiteindelijk zakken vol op de stoep achter laat. Een aantal dagen later zie ik mijn oudste dochter opnieuw pakje na pakje open scheuren om uiteindelijk in ons grote bed bewonderend haar stapel nieuwigheden te bekijken. Bij ieder feestje hoort natuurlijk een mooie jurk en genoeg lekkers. Er worden dus nieuwe kleren gekocht, soms worden ze verwend met een nieuw paar stappers. Leuke haarspeldjes erbij? Waarom ook niet. Extra boodschappen moeten ingeslagen worden, want het heerlijk avondje is dat natuurlijk alleen met echt wat lekkers erbij. En een verjaardag is niks zonder taart en patat met frikandellen. Al snel volgt de eerste echte basisschooldag. Opnieuw een leuke outfit voor haar en nieuwe broodbakjes en bekers mét naam erop is ook erg handig. En dan vallen we direct met onze neus in de boter. Op school gaan ze ook van feest naar feest. Hadden we net de afsluiting van de peuterspeelzaal achter de rug met traktaties en wat moois voor de juffen, gaan we nu direct door voor het kerststukje wat gemaakt moet worden en het kerstdiner waarvoor mama ook wat lekkers moet neerzetten. Ergens tussendoor halen we extra boodschappen voor ons eigen kerstdiner en plannen we een leuk uitje voor de kerstvakantie. Is het sentiment veroorzaakt door die prachtig brandende kerstboom of gewoon realiteit, maar wie dit alles op een rijtje ziet, kan ook rekenen dat iemand met weinig te besteden dit nooit gaat redden. Ik betrap me erop dat ik een kritische blik om me heen werp in de klas van dochterlief waar volgens de statistieken toch zeker drie kinderen in armoede moeten leven. Totaal nog niet ingeburgerd in dit groepje heb ik geen idee hoe deze kinderen wonen en of zij in staat zijn een beetje mee te doen aan alles wat ‘hoort’. Pijnlijk duidelijk wordt dit probleem als ik bij beste vriendin een lijstje van de basisschool voorbij zie komen. Eén van de moeder heeft haar bijdrage voor het kerstontbijt aldaar, en dat ging om twee pakken chocolademelk, weer doorgestreept. Er is simpelweg geen geld voor. Ik vraag me nu af of ik me moet schamen voor de luxe waar we onze kinderen bij tijden mee omringen of dat we er juist extra van moeten genieten. Zijn wij rijk? Onze rijkdom zit hem niet in de centen op de bank of hoeveel of weinig geld we uit geven. Het zit hem in de glunderende kinderkoppies die blij een hele dag in hun nieuwe pyjama met hun nieuwe speelgoed spelen. Die glimlach van oor tot oor als ze een nieuwe jurk kunnen showen. Of die vermoeide maar stralende oogjes als ze met een eigengemaakt kerststukje uit de klas komen. Ze zijn even blij met een dure of goedkope jurk –als deze maar roze is. Echte rijkdom is samen genieten zonder zorgen, juist in deze tijd van het jaar. En dat gun ik iedereen.