Maria’s Mooie Mensen 503
Ken je dat verhaal van die twee gekken die besloten zelf een zwembad in hun tuin aan te leggen? Nou die gekken dat zijn wij en dat zwembad is een sneu verhaal. Met weinig bloed, ontzettend veel zweet en nog net geen tranen lukt het ons de missie vorig jaar te voltooien. Het bleek nogal een klus; veel groter dan we van tevoren hadden gedacht. Maar goed, wij zijn wel van het aanpakken en van ‘wie A zegt…’, dus het was ons wel gelukt. Ongeveer exact deze tijd vorig jaar gooiden we de slang erin en konden de kinderen een eerste duik nemen. Het kostte ons de rest van de zomer om de afwerking ook voor elkaar te krijgen en onze tuin en daarmee ook het huis weer echt zandvrij te krijgen. We verheugden ons er al op om dit jaar op een bedje aan de rand te zitten en simpelweg toe te kijken hoe de kinderen zouden genieten. Helaas, helaas, als je denkt dat je alles zelf maar kan, ga je wel eens onderuit. In ons geval bleek het grondwater toch een groter probleem dan van tevoren ingeschat. Tegen het einde van de winter viel er op een gegeven moment óntzettend veel water en het grondwater drukte de wanden van ons prestigeprojectje zo in. De enige oplossing bleek beton storten om het bad heen en dat betekende opnieuw graven. Dit keer werd het sowieso handwerk, want we konden geen risico nemen het bad te beschadigen met een kraan. Na een korte periode van: ‘we gaan echt nooit meer graven’, kozen we eieren voor ons geld en besloten we door de zure appel heen te bijten. Alles zelf doen, wilden we echt niet meer, maar vindt maar eens werklui de laatste maanden. Overal kregen we nul op rekest of hoorden we: ‘misschien hebben we volgend jaar tijd’. En dus besloot ik twee weken geleden zelf de schop in de grond te zetten. Gewoon om eens te kijken hoe snel het zou gaan. Een uurtje zou ik aan de slag gaan en eens zien wat ik in dat uurtje aan werk kon verzetten. We zijn nu twee weken verder en manlief en ik hebben gestaag doorgewerkt. Rondom het bad is overal ongeveer tot 1.20 meter diep een sleuf van ongeveer 60 centimer breed gegraven. Elke avond een uur, elk weekend meerdere etappes van een uur; dat is ons succesrecept. Verder helpt het om het verstand op nul te zetten en je niet teveel te storen aan het feit dat je zand echt óveral terug vindt. En met óveral bedoel ik dan ook tot in je eigen bed. Ongeacht hoe vaak je stofzuigt. Inmiddels is het beton besteld en de deadline in zicht. Gelukkig is het ‘maai mei niet’-maand en valt het niet zo op dat wij ook nergens anders tijd voor hebben dan dat bad uit te graven en al het zand wat hier uit komt weer weg te kruien. We dromen er nu al van om volgend jaar toch echt op het bedje aan de rand te liggen. En weer zonder zand in ons bed te slapen.