Maria’s Mooie Mensen 505
‘Gewichts-technisch’ gezien verloopt het jaar zo: in januari is het hoog tijd wat kilo’s te verliezen, maar liggen de kasten nog vol met op het laatste moment gekochte pepernoten, niet opgegeten chocoladeletters en restanten van de Kerst. Denk maar niet dat ik dat kan weerstaan. Februari vind ik altijd een vreselijke maand en dan kan ik het niet opbrengen me in te zetten voor de lijn. In maart besef ik me dat als ik verstandig zou zijn, dat ik dan zou zorgen de winterkilo’s achter me te laten, maar dan is het vaak te druk en zijn er teveel verjaardagen om enigszins bij het streefgewicht te komen. In april en mei doe ik vaak hopeloze pogingen van ‘strenge’ weken afgewisseld met de ‘laat maar’ weken die zich meestal voordoen als de kinderen vrij zijn. In juni kan de knop vaak opeens wel om, al is dat meestal te laat om daar nog enigszins plezier van te hebben in de zomer. Meestal is het dan september dat de weegschaal het gewenste gewicht laat zien, waardoor ik ook oktober fluitend doorga. In november zie ik dan geen probleem in het inslaan van de pepernoten en chocoladeletters en zo begint het hele feest weer opnieuw. Aangezien het nu juni is, neemt de wens toch nog ietsjes strakker de zomer in te gaan, weer concrete vormen aan. Hoewel ik het hele jaar door toch zeker drie à vier keer per week ’s avonds een half uur tot driekwartier sport, moet ik om niet aan te komen, proberen chocola en chips links te laten liggen. Een onmogelijke taak wat mij betreft, dus daar gaat het mis. Dus met alleen sporten en de hond uitlaten, kom ik er met mijn – of ik kan beter ‘ons’ zeggen, want manlief en ik snoepen graag samen – snoepgedrag er niet. Maar nou ben ik niet voor één gat te vangen en leek het me heel slim om ook een crème te kopen om de benen wat strakker te krijgen. Na uitgebreid onderzoek stuitte ik op een crème die volgens gebruikers alles wat hij beloofde waarmaakte en dat ook nog eens razendsnel. Het was wel ‘thermo-crème’ en volgens deze gebruikers ‘was dat wel wennen’, maar hé, ik ben vaak koud, dus dit was helemaal in mijn straatje. Een luttele vijf tientjes – beschamend maar waar – later kon ik tevreden dit product op mijn benen smeren. En inderdaad, het was bij tijden wel erg warm, maar het resultaat was in een paar dagen zichtbaar en maakte me erg tevree. Ik besloot voor de overtreffende trap te gaan en smeerde ook de bijbehorende lichaamscrème op mijn buik. Manlief keek hoofdschuddend toe hoe ik veel te veel crème had gepakt en dit dus maar over het hele lijf uitsmeerde. Het duurde precies de drie minuten dat hij even wegliep, dat mijn lichaam in brand leek te staan en ik niet meer wist waar ik het moest zoeken. Tegen de tijd dat hij de badkamer weer instapte, stond ik al onder een koude douche waar ik zeker tien minuten verkoeling zocht. Het lijkt erop dat ik ook deze zomer niet superstrak in bikini rond loop. Ik heb de crème nog niet weer durven aanraken. Over die vijf tientjes hebben we het maar niet.