Maria’s Mooie Mensen 525

maria's mooie mensen

Wij zijn thuis nogal van de warmte. Als in de zomer de thermostaat in de woonkamer 25 graden aangeeft, hoor je ons niet klagen. Wanneer het buiten naar onder nul gaat, dan is dat een ander verhaal. Oudste dochterlief durft als enige te claimen dat zij wél van de winter houdt. Desondanks kleedt zij zich elke ochtend bij voorkeur onder haar dekbed aan, klaagt ze vervolgens het hele ontbijt over kou en zet ze eenmaal in de auto direct haar stoelverwarming aan. Ook manlief hield in een grijs verleden best van de wintersport, maar, zoals hijzelf graag verkondigt, kwam hij mij tegen en kwam daarmee een einde aan zijn winterse uitstapjes. Ik kom er zelf zonder problemen voor uit: ik hou niet van kou. Ik zou er geen moeite mee hebben als we het hele jaar rond de twintig graden blijven hangen. Doe mij maar blote voeten in slippers en ‘jas-loos’ door het leven. Net als veel andere Nederlanders kregen wij een forse verhoging van onze gas- en elektratarieven. Sinds 1 januari van dit jaar al zijn wij vogelvrij op de gas- en energiemarkt, maar pas sinds september loopt het echt de spuigaten uit met de hoogte van de tarieven. Het noodzaakt ons om zuinig om te gaan met warmte in huis. U begrijpt: daar worden wij niet heel blij van. Onze grote redding is onze houtkachel die nu de hele dag brandt. Doordat het telkens fantastisch weer was, lukte het ons de cv maandenlang uit te zetten. Ook ons stroomverbruik ging kritisch onder de loep en we schaften snel waslijntjes en extra knijpers aan om de droger uit te sparen. Wonderlijk hoe een geldelijke motivatie ineens ook van ons echte wereldverbeteraars maakt. Moest ik er eerder niet aan denken om de was op te hangen, is dat nu ineens vaste prik in mijn ochtendritueel. Enige nadeel is dat het ’s nachts nog weleens lastig je wegvinden is tussen dat beddengoed wat we tegenwoordig in onze slaapkamer te drogen hangen. Dankzij alle nieuwigheden hebben wij zoveel inzicht in ons verbruik en de kosten dat ik al snel leerde dat elke rondje was ophangen een dikke euro uitspaart en een rondje douchen met het hele gezin schrikbarende tien euro kost. Dit inzicht maakte ons fanatieker en fanatieker. Al het geklaag van oudste dochterlief ten spijt bleef de cv uit. Tot het afgelopen weekend wel érg koud werd. De kleine dames hielden dapper hun mond dicht, maar lieten desgevraagd weten dat het ronduit ijskoud in hun kamers was. Inderdaad, onze slimme radiatorknop liet mij op mijn telefoon weten dat het een schamele 14.8 graden was. Ineens moest ik denken aan die verhalen van vroeger toen de ijsbloemen nog op de ruiten stonden. Het voelde alsof onze slaapkamers daar niet ver vanaf waren. Wonderlijk genoeg lijkt het besparen echt zin te hebben gehad. Een korte opleving richting de 19 graden was slechts nodig om iedereen weer een behaaglijk gevoel te geven. Zo zie je maar dat alles went. Al zou ik liever wennen aan iets anders.

UIT DE KRANT

Lees ook