Maria’s Mooie Mensen 527

Thuis heb ik graag dat het op rolletjes loopt. Je kunt mij niet kribbiger krijgen dan als bijvoorbeeld het ochtendprogramma er niet als een geoliede machine doorheen gaat. Oudste dochterlief heeft er een handje van om eerst oneindig in haar bed te blijven liggen, waardoor in de laatste twintig minuten ze – in een verschrikkelijk moeizaam tempo ook nog eens – haar brood nog moet eten, tas moet inpakken en de tanden en haren nog gedaan moeten worden. De stress die ik daarvan krijg, dáár heeft zij geen last van. Elke ochtend is het weer een uitdaging iedereen compleet de deur uit te krijgen, want twee keer per week moet er gegymd worden, de ene moet dan op de fiets, de andere twee mógen dan liever niet op de fiets, er moeten schoolbieb-boeken ingeleverd worden en als het koud is, begint elke ochtend opnieuw de zoektocht naar oorwarmers en handschoenen die ergens rondslingeren waar ze niet horen. Als manlief de ‘ochtenddienst’ eens overneemt, vraag ik me dit hele uur op het werk af of dat wel goed komt. Niks ten nadele van manlief, maar zorg er ook maar eens voor dat het hele spul redelijk aangekleed is, de bakjes en bekers gevuld zijn, de hond ondertussen eet en plast – en dat laatste dan buiten – en dat iedereen mét tas de deur uitgaat. Ik kan het vaak niet laten even een berichtje te sturen of alles goed gaat. Meestal krijg ik dan een foto van drie blije dames met een duim omhoog en haal ik opgelucht adem. Laatst echter kwam er een onheilspellende foto terug. In plaats van de meisjes kreeg ik een plaatje van onze woonkamer inclusief een bank die letterlijk uit elkaar en op de kop stond, kussens overal, chaos alom. Wat bleek? De kat had een muis gevangen en bracht deze geheel volgens gewoonte tot aan de deur. Maar waar de meeste van haar slachtoffers daar keurig achtergelaten worden, zodat wij die in de container kunnen deponeren, besloot de kat dit keer de muis gezellig mee naar binnen te nemen toen oudste dochterlief zo aardig was de deur voor haar open te zetten. Paniek alom was het gevolg. De kat rende mét muis door de woonkamer, iedereen gilde en de muis ontkwam en kroop ín de bank. Manlief bedacht zich niet en trok de bank uit elkaar en over de kop. De kat won het spelletje ‘zoek de muis’ terwijl de kinderen nog harder gilden. Slot van het liedje was dat oudste dochterlief de deur weer openzette en de kat mét muis het hazenpad koos. Precies op dit moment stuurde ik manlief het vaste berichtje: ‘lukt het?’ ‘Loopt op rolletjes’ stuurde hij met beeld terug, ‘alleen nog even de bank weer in elkaar zetten’. Soms is het beter even niks te weten.