Marjan Geboers stelt diversiteit en ontdekking centraal in de kunst

Afbeelding
kleintje cultuur

ZUIDHORN- Marjan Geboers is een creatieveling die zich inmiddels teruggetrokken heeft weg van de prikkels in de stad, naar een grotesk pand in Zuidhorn. Haar kunst komt tot stand in diverse vormen, maar rond kijkend in de door kunst en kunstbenodigdheden overgenomen woonkamer, valt het oog al snel op enorme vilten werken .


De passie voor de kunsten, reikt ver terug in het verleden van Marjan. Tegen de wens van haar ouders in startte Marjan Geboers in de jaren zeventig aan de kunstacademie Minerva in Groningen. “In mijn opvoeding was kunst niet aan de orde, daar zat ook zeker geen carrière in. Toen ik in de jaren zeventig vanuit Brabant naar Groningen verhuisde, stond ik wat losser van mijn ouders en ben ik toch aan de kunstacademie begonnen.” Na de opleiding ging Marjan naast haar kunst, aan de slag bij het Groninger Museum in de kunsteducatie. Iets wat ze met veel plezier deed, met onder andere dank aan de vele verschillende mensen met wie ze hier in contact kwam.


Na jaren werkzaam te zijn geweest binnen de kunsteducatie, bij het Groninger Museum, is Marjan nu volledig gefocust op haar kunst en treed ze ook op eigen initiatief naar buiten. Zo presenteerde ze onlangs haar laatste kunstwerken in haar vrolijke tuin in Zuidhorn, aanhakend op het evenement ‘Jazz te Gast’ dat in het dorp plaatsvond.


Marjan vindt het bewaken van de oude ambachten belangrijk. Het langzaamaan verdwijnen van deze ambachten vindt ze enorm zonde. “Je hersens worden anders geprikkeld als je met je handen werkt. Het is een hele andere ervaring. En dat wordt vaak vergeten.” Daarnaast vindt ze het juist erg interessant om de combinatie tussen deze oude ambachten en moderne technieken te ontdekken. De kunst van Marjan is niet in een hokje te stoppen, mede dankzij de veelzijdigheid van de kunstenares. Ze maakt gebruik van een varia aan technieken en materialen en legt hierin het accent op wol. Vilt kunst is iets waar ze zich naast alle andere middelen als textiel en hout, nu zo’n negen jaar mee bezig houdt. “Wol is heel tactiel, je kunt het voelen, ervaren. Dat heb je niet veel meer in de moderne wereld, het is veelal online en visueel. Daar ontbreekt het tastbare eigenlijk een beetje.”


Verder staat duurzaamheid bovenaan de prioriteiten lijst in haar kunst en blijft ze heel stellig bij deze principes. “Alle middelen die ik gebruik voor mijn werk, die zijn niet milieubelastend, dat vind ik er belangrijk.” De wol wordt bij lokale boeren verzameld, de verfkleuren komen uit de natuur.


De interesses en inspiratiebronnen van Marjan reiken breed. Hele kleine dingen kunnen iets losmaken, iets dat zijn eigen leven kan gaan leiden en uitmondt in een kunstwerk. “Iets wat mij niet direct verlaat, dat kan het begin zijn van inspiratie.” De rode lijn in de creatieve uitingen noemt ze zelf intuïtie. “Het snijvlak en de overeenkomsten tussen de wetenschap en kunstenaars vind ik erg interessant. Als wetenschapper ben je een soort kunstenaar en andersom ook.” Deze interesse laat haar toe nieuwe gebieden in de kunst te bestuderen. “Onderzoek doen en echt in opdracht bezig zijn, vind ik ook heerlijk.”


Marjan merkt dan ook dat naarmate de jaren komen, ze meer toe laat en experimenteert. “Ik was langere tijd heel bang voor kleur. Monotoon kleurgebruik en aardetinten, dat zag je veel terug in mijn eerdere werken. Nu laat ik dat toe.”

UIT DE KRANT

Lees ook