“Mijn grote wens is een eigen atelier met een klein galerietje te hebben”
GROOTEGAST - “Of het talent is, weet ik niet, hoor. Maar ik vind het in ieder geval leuk om te doen.” Bescheiden vertelt Ties Koning vanuit zijn keuken in Grootegast over zijn creatieve werk. Zijn atelier, op de bovenverdieping van zijn huis is tijdelijk even niet toegankelijk, dus werkt hij af en toe in de keuken. Daar staat een ezel en een gitaar, voor Konings grootste hobby: schilderen en muziek maken. “We zijn op het moment aan het kijken of het atelier misschien naar zolder doen, of anders gaat de slaapkamer naar zolder.”
Koning begon veertig jaar geleden met schilderen. “Ik weet nog dat het in de winter was, mijn zoon was net geboren. Buiten woedde een enorme sneeuwstorm, ik kon niet eens naar mijn werk toe gaan. Toen ben ik maar gaan schilderen. Mijn eerste werk was een vaas met bloemen, maar dat was niet zo’n succes. Qua verhouding klopte die niet helemaal: de vaas was veel te groot voor de bloemen. Over de jaren heen ben altijd blijven schilderen, en nu zijn we zo veertig tot vijftig werken later.”
Hij schildert voornamelijk aquarellen, in de Engelse stijl. En dan voornamelijk landschappen en huizen. Zijn stijl omschrijft hij zelf als realistisch. Het begint voor Koning meestal met een plek waar hij is. Dat kan hier in Nederland zijn, maar ook in Frankrijk. “Daar hebben ze van die mooie schilderachtige huisjes, daar zit wat meer romantiek in. Hier in Nederland is alles met dezelfde rode baksteen gemaakt. Vaak maak ik dan een foto, en print ik die in zwart-wit uit, op die manier komt het contrast en de compositie beter tot zijn recht. Deze mag ik niet verkopen van mijn vrouw,” Koning wijst naar een doek van een zeilschip dat in de haven van Zoutkamp ligt. “Die vind ik zelf ook heel mooi.” Verspreid over de woonkamer hangen werken van Koning. Een schip, een portret van zijn vader, een oude auto. Hoewel de prioriteiten voor Koning door de jaren wel eens verschoven, is hij de laatste tien jaar weer flink aan het schilderen. “Ik vind muziek maken ontzettend leuk, zo heb ik boven een aantal gitaren hangen, maar ook koken vind ik heerlijk. Maar schilderen vind ik uiteindelijk wel het allerleukste, langzaam maar zeker is dat mijn prioriteit geworden. Op de een of andere manier valt als je aan het schilderen bent alles even weg, en kun je je volledig concentreren op je werk. Dat is gewoon lekker. Ik kan me daar heel goed bij ontspannen, om rustig met de kwast te zitten. En het leuke is: je creëert iets uit het niets.”
Terwijl zijn hond Dixie zich nestelt op de schoot van Koning, vertelt hij verder. “Ik schilder puur en alleen voor mezelf. Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen mening en zijn commentaar. Het is natuurlijk wel leuk als een ander het ook mooi vindt, maar als iemand anders er niks aan vindt, dat is dat voor mij ook prima. Als ik het mooi vind, dan is het goed. Ik werk ook niet door totdat het doek perfect is. Op een bepaald moment moet je gewoon stoppen, en voor mij is dat wanneer ik het klaar vindt. Als het te lang blijft liggen, gaat het weg. Ook als het me niet naar de zin is, gaat het gewoon de prullenbak in. Dat kan zijn doordat het perspectief niet goed genoeg is, of dat je uitschiet met een kleur. Bij het aquarellen kun je eigenlijk geen fout maken, dat is vrijwel direct einde verhaal. Misschien, als je heel snel bent, kun je het nog met een doekje bijwerken, maar anders kan het gelijk weg.”
Inspiratie kan voor Koning overal vandaan komen. “Dat komt soms van een foto, of van een plek waar ik langsrijd; een oude deur in Spanje, een winterlandschap, het kan allemaal. En soms bedenk ik er ook wel eens wat bij, een aantal bomen of een slootje. Die vrijheid heb je als schilder.”
Het werk van Koning is in de jaren wel vooruitgegaan. “Het is absoluut geëvolueerd. Langzaam maar zeker maak je betere composities, maak je betere keuzes qua onderwerpen, maar ook mijn kleurgebruik en perspectief is vooruit gegaan. Ik weet nu ook veel beter wat ik wel en niet kan. Mijn grote wens is uiteindelijk een eigen atelier te hebben met een klein galerietje. Ik ga over niet al te lange tijd met pensioen, dus wie weet komt het er dan van.”