Milan de Koe: ‘Harkemase Boys is top, maar een Eerste Divisieploeg zou leuk zijn!’
ZUIDHORN - Hij is alweer een tijdje terug op de velden. Milan de Koe. 21 jaar inmiddels. In 2021 vertrok de jeugdspeler bij FC Groningen en koos voor een avontuur in het verre Sittard. Daar verloor de blonde verdediger het plezier in voetbal, maar heeft dat via zijn oude liefde, de VV Zuidhorn weer teruggevonden en speelt sinds dit seizoen voor Harkemase Boys waar hij één van de steunpilaren in de defensie is. De Koe hoopt stiekem nog op een toekomst bij een leuke Eerste Divisieclub. Behoort een hereniging met zijn oude liefde tot de mogelijkheden? We hebben het tenslotte over de Eerste Divisie.
De Koe glimlacht bij de licht ironische vraag. De degradatie gaat hem aan het hart. Een terugkeer sluit hij niet helemaal uit: ‘Hoe het gaat is heel jammer en teleurstellend. Ik had niet gedacht dat dit zou gebeuren. Al zag je het al wel een beetje aankomen. Ik wilde het gewoon niet geloven. Er zijn de laatste jaren zoveel negatieve dingen gebeurd. Ontzettend zonde natuurlijk dat zo’n club als Groningen volgend jaar in de Keukenkampioen Divisie speelt.’
De talentvolle verdediger maakte onder trainer Danny Buijs tijdens oefenwedstrijden zijn debuut in de hoofdmacht. Het is dan 2019. Dat ging heel behoorlijk, maar tot een debuut in een officiële wedstrijd kwam het niet. Desalniettemin draagt De Koe de verbleekte ‘Trots van het Noorden’ nog altijd een warm hart toe: ‘ik volg de club en ik heb er jaren in de jeugdopleiding gespeeld. En vaak met veel plezier. En natuurlijk gedroomd over successen in de Euroborg.’ Het liep allemaal net wat anders.
Dat plezier verdween in het Limburgse Sittard waar De Koe zijn carrière een vervolg gaf. ‘Ultee was een hele fijne trainer en ik voelde veel vertrouwen. Vaak trainde ik met het eerste elftal mee en misschien was ik op den duur bij de wedstrijdselectie gekomen. Uiteindelijk had ik het om verschillende redenen niet naar mijn zin en ben vertrokken. Toen dacht ik wel even dat het helemaal klaar was met mijn voetballoopbaan.’
Dat bleek niet het geval. Na een paar maanden algehele rust begon het bekende bloed weer te kruipen waar het niet gaan kan. Net zo plotseling als zijn vertrek uit Sittard stond hij daar op een koude zaterdagmiddag zomaar weer te ballen bij de VV Zuidhorn. ‘Ik ken daar veel mensen en het spelen met vrienden was ontzettend leuk. Bij Zuidhorn vond ik het plezier weer terug en was het fijn te merken hoe leuk ik het spelletje eigenlijk vind.’
Gaandeweg het seizoen begon de Koe zijn draai steeds beter te vinden en dat bleef niet onopgemerkt. Het kon natuurlijk niet uitblijven. Interesse van andere clubs die hoger acteren. Na één seizoen maakt De Koe de overstap naar de zaterdagclub Harkemase Boys, die uitkomt in de derde Divisie en tekent een tweejarig contract in het Friese Harkema. Inmiddels is hij er inmiddels ook jeugdtrainer. Hoewel hij het er naar zijn zin heeft, speelt een carrière als professioneel voetballer nog altijd in zijn achterhoofd. ‘Jarenlang was dat mijn droom en zette ik er alles voor opzij. Het was mijn leven. Ik voel me nu veel vrijer. Heb veel plezier en als het komt is het leuk, maar als het niet komt is het ook oké. Dat neemt niet weg dat ik het nog steeds heel leuk zou vinden om profvoetballer te worden. Ik denk ook dat ik het niveau in de Eerste Divisie aan kan. Het verschil tussen Derde en Eerste Divisie is groot, dat besef ik. Tijdens wedstrijden probeer ik ook steeds iets extra’s te doen. Om nog fitter en sterker te worden.’
Hoe keek de Zuidhorner naar de verdediging van FC Groningen het afgelopen seizoen en de voorbije jaren? FC Groningen had Leal, waarvan Buijs zich afvroeg of die ooit had gevoetbald voordat hij naar Groningen kwam. Nu zijn er de falende Musampa en zeer matige Bech en is De Koe minder dan bijvoorbeeld Tsjechische Matej Chalus? De Koe knikt ontkennend. ‘In alle bescheidenheid, maar ik denk dat ik echt niet minder ben dan hem en ook niet dan Blokzijl die het goed doet. Wat hij kan, kan ik ook. Al mis ik nu natuurlijk het spelen op dat niveau.’
De Koe wil niet te kritisch zijn over zijn oude clubje en weegt zijn woorden voorzichtig, maar heeft wel met enige verbazing gekeken naar het aan- en verkoopbeleid: ‘Ik snap soms niet wie ze allemaal hebben laten gaan en wat ze er voor terug halen. Leonel Miquel bijvoorbeeld. Bij Emmen had hij pech dat hij echt topverdedigers voor zich had, maar die had ook de potentie om het eerste elftal bij FC Groningen te halen. Hij zit nu dicht tegen het eerste elftal van Sporting Gijon aan in de Spaanse Tweede Divisie. Dan kun je wel wat en hij had nu zeker niet misstaan in het hart van de Groningse verdediging. Misschien serveren ze bij FC Groningen jeugdspelers wel eens te snel af. Helemaal als je ziet wat er dan voor terugkomt. Eigen jeugd heeft bij het publiek ook al snel een streepje voor. Of ik een terugkeer zie zitten? Dan moet er wel echt een goed plan liggen. FC Groningen is een prachtige club, maar ik wil graag ergens spelen waar de organisatie staat en de club een duidelijke visie heeft. Waar ik een eerlijke kans op een basisplaats krijg.’