MiniKul – week 2 ‘15

minikul

Ik kan, net als u, niet in de toekomst kijken. Zelfs geen dag, laat staan nog langer. De ontwikkelingen op allerlei terrein gaan immers zó snel, dat de ene nieuwigheid bijna alweer door de andere is achterhaald, voordat die goed en wel op de markt is gebracht. Ik verdenk industriële uitvinders er in al mijn onnozelheid zelfs van, dat ze soms bewust bepaalde geavanceerde technieken achterhouden, omdat ze eerst de ‘oude’ volledig commercieel willen uitbuiten.
Op het gebied van eten zijn er de laatste tijd ook steeds nieuwe ontwikkelingen gaande. Zo is er recent in Engeland intensief met ‘Ento’ geëxperimenteerd. En dat schijnt aan te slaan, dus zullen we er zeker en vast ook in ons land mee te maken krijgen. Ento is namelijk, schrik niet, ‘de kunst van het insecten eten’. Dat is, zeggen zij die daar kennelijk op gestudeerd hebben, ‘lekker, gezond en duurzaam’. Door hooggeschoolde sterrenkoks bereid worden als proef  in sommige haute cuisine restaurants al sprinkhanen, meelwormen en mieren plus – want de variatie is groot – nog enkele duizenden andere insectensoorten in de vorm van een sushi op het bordje gepresenteerd. De vergelijking met sushi is overigens zo gek niet, want dat is van oorsprong een Japanse, ook in ons land nu al jaren ingeburgerd klein hapje dat bestaat uit een kwakje rijst met daaromheen allerlei vissoorten, zeevruchten aangevuld met gaar gemaakte rijst, gebakken ei of groenten.
Ento’s, insectenhapjes dus, zijn voor zo’n twee miljard mensen in minder ontwikkelde gebieden al dagelijks voedsel. Ze schijnen, maar dan op onze westerse manier geprepareerd, voortreffelijk te smaken. Een delicatesse zelfs volgens de deskundigen, wie dat ook mogen zijn. Het eten van insecten is, alweer volgens die kenners, ook goed voor de wereld. De westerse mens wil steeds meer vlees eten maar de aarde kan dat niet aan. Veeteelt beslaat nu al 70% van al het agrarisch landgebruik en 20% van onze CO-2 uitstoot. Insecten schijnen daarvoor een duurzaam en smakelijk alternatief te zijn. Want van tien kilo insecten kan negen kilo eetbaar vlees worden gemaakt, van koeien is dat slechts één kilo.
De ontwikkelingen om insecten eetbaar aan de man/vrouw te brengen zullen ontgetwijfeld doorgaan. Kijk dus niet raar op als uw favoriete snackbar, eettent of restaurant binnenkort een meelwormburger op de markt brengt. Of dat de super een kroketje mier in de diepvries aanbiedt. En wat zegt u van een barbecuepakket van spinnen? Eet smakelijk dan.
Henk Hendriks

UIT DE KRANT

Lees ook