MiniKul – week 27 ‘14

minikul

Maak u niet ongerust. Dit stukje gaat echt niet alleen over voetbal. Hoewel, ook ik kan er niet omheen: Wat wórdt er de laatste weken veel over het WK voetbal getoond, gepraat en geschreven. Mijn Minikul-verhaaltjes schrijf ik vaak een tijdje in het voren, dus ik hou me wat de actualiteit betreft maar op de vlakte. Want misschien ligt Ons Nederlands Elftal – de hoofdletters zijn terecht want het is bijna een religie – er nu uit. Maar ook dan denk ik, dat de koek nog lang niet op is. Er is zelfs zonder Louis nog stof te over aan beelden, voor- en nabeschouwingen, analyses en bespiegelingen.
Zelfs zonder het WK is voetbal een vijver waaruit we blijvend kunnen drinken. En ook in de boekenwereld een bron van onverwachte inkomsten. De immer stijlvol geklede en literair geschoolde Johan Derksen, voormalig hoofdredacteur van Voetbal International en nu directeur van de boekenuitgeverij van dit concern, laat dan ook niet na de voetbalboeken van zijn bedrijf op beschaafde wijze op de tv te promoten. Laat de eveneens in voetbalcantinehumor (mooi scrabblewoord!) gespecialiseerde Van Gaal-bespotter ook op dát gebied maar schuiven. De in boekvorm gestaafde komische, k*t & coke-kronieken van Gijp, Andy van der Meijde en Kieft plus wat allemaal nog meer op ons afkomt zijn stuk voor stuk bestsellers en dus kassa!
Maar ik wil hier graag iets over het onlangs verschenen boek ‘Ouder worden zonder het te zijn´ schrijven. En dat is different cook. De auteur is Rudi Westendorp, hoogleraar ouderengeneeskunde en directeur van de, even diep ademhalen, Leyden Academy on Vitality and Aging. Net als Derksen c.s. dus een vakman maar dan op zijn gebied. Een van zijn mij meest aansprekende uitspraken in het boek is, dat de levensverwachting van de westerse mens iedere tien jaar gemiddeld met zo’n drie jaar toeneemt. Mannen worden nu gemiddeld tachtig, dus reken voor uzelf maar uit. Dat zal dus wat worden met de pensioenen als de huidige volop werkende generatie na zijn pensionering nóg minimaal dertig jaar gaat genieten, denk ik dan als leek.
Maar de professor heeft een advies: ‘Verhoog de pensioenleeftijd tot 70 en op termijn tot 75 jaar. Alles is nu geënt op 65 jaar, maar biologisch is daar geen enkele noodzaak meer toe. Het zou een geschenk zijn dat je langer kunt doorwerken. Niet meer over discussiëren maar gewoon dóen.’
En nu ga ik naar mijn moestuintje.
Henk Hendriks

UIT DE KRANT

Lees ook