MiniKul – week 28 ‘15

minikul

In de krantenkop ‘UWV betaalt opleiding tot helderziende’ proefde ik wat lichte verontwaardiging van de koppensneller. Zoiets als: ‘Mooie boel dat onze belastingcenten (een professionele opleiding tot helderziende kost rond 1000 euro) voor dit soort humbugberoepen wordt gebruikt.’
Wat is het geval? Het UWV heeft als taak om vooral oudere werkzoekenden middels herscholing aan een nieuwe baan te helpen, waardoor ze hun eigen broek weer kunnen ophouden. En als dat middels zo’n paranormale cursus lukt, waarom niet dan? Omscholing tot bakker of buschauffeur is toch ook mogelijk?
Zelf heb ik wel degelijk mijn twijfels over paranormale zaken. Uit aangeboren nuchterheid of misschien ook wel ‘angst’ voor het onbekende. Een mens zit raar in elkaar. Maar er is, zo blijkt, een markt voor helderzienden. Een buitengewoon grote markt zelfs, want leest ook u niet de horoscooprubriek die in deze krant staat? Ik wel, met de nodige gêne, dat ook. Maar vaak komt een deel van de voorspellingen uit. Anderzijds is zo’n rubriek wel heel geraffineerd gecomponeerd, ieder kan er wel iets van zijn of haar gading in vinden.
Uit verveling heb ik op een regenachtige vakantiedag eens een tijdje naar een paranormaal programma op een van de RTL-tv-zenders gekeken. Je kon bellen en kreeg dan à raison van enkele euro’s (kassa!) per minuut door een helderziende oftewel glazenbolkijker (mooi scrabblewoord!) je horoscoop uitgelegd. En daar werd heel veel gebruik van gemaakt. (Nee, ik belde niet.)
Maar als jonge verslaggever werd ik tientallen jaren geleden anoniem, zonder pen en notitieblok, door mijn redactiechef naar een bekende paragnost gestuurd. Hij zou me maar eens de toekomst moeten verstellen en geheid, dat dit dan humbug zou zijn. Daar kon ik dan een indringend – uiteraard negatief! – verhaal over schrijven. Ook zelf was ik kritisch toen ik op pad ging. Maar toen ik anoniem bij de paragnost binnen stapte, begroette hij me gelijk met: ‘Hallo journalist, welkom.’ Waarna hij vervolgens dag en jaar van mijn geboorte plus mijn gezinssamenstelling en woonlocatie uit zijn mond liet rollen. Ik was perplex. Ook andere ‘bijzonderheden’ wist hij secuur vast te stellen. Verder voorspelde hij mijn verdere levensloop. Ik was echt onder de indruk. Op de redactie schreef ik vervolgens een in mijn ogen objectief stuk, dat mijn kritische chef echter afkeurde met de woorden: ‘Allemaal onzin. Daar ben jij mooi ingetuind.’ Maar mijn voorspelde levensverwachting is tot dusverre ook tot bijna achter de komma uitgekomen.   
Henk Hendriks

UIT DE KRANT

Lees ook