Minikul week 4
Dit stukje lag al een tijdje klaar. Een vorm van gêne weerhield me ervan om het te plaatsen. Maar waarom die gêne?, vind ik nu, na enig doordenken (wat niet mijn sterkste kant is.) Ieder mens heeft, diep van binnen, immers gedachten die hij voor zichzelf wil houden, omdat ie in wezen best beseft, dat ze niet koosjer zijn. Maar zo lang je ze niet in praktijk brengt, is er toch niks mis mee? Daarom ter zake nu!
Eind december stond er deze mij intrigerende kop boven een krantenverhaal: ‘Treinrover werd troetelcrimineel’. Het artikel ging over de toen overleden Britse treinrover Ronnie Biggs, één van de – dit voor de jongere lezertjes – deelnemers aan wat jarenlang de Britse ‘Misdaad van de Eeuw’ werd genoemd: De Grote Treinroof. Daarbij werden een halve eeuw geleden miljoenen buitgemaakt. Biggs nam daar, als kleine krabbelaar eigenlijk, aan deel. Hij kreeg voor zijn bijrol in de bende die in de nacht van 8 augustus 1963, op zijn verjaardag notabene, even buiten Londen een posttrein met goud en bankbiljetten overviel, een bedrag van 350 duizend pond toebedeeld. De hele bende werd korte tijd daarna al opgerold. Biggs kreeg voor zijn aandeel in deze misdaad liefst dertig jaar gevangenisstraf opgelegd. Maar hij wist al snel te ontsnappen en vluchtte naar Brazilië, dat weigerde hem aan Engeland uit te leveren. Ronald Biggs leidde jarenlang een flamboyant bestaan met glamour en girls. Kranten schreven regelmatig over zijn uitbundige levensstijl. Biggs werd beschreven als een moderne Robin Hood, stelen van de rijken en geven aan de armen.Wat verre van waar was. Maar hij sprak ook mij – verborgen verlangens? – als jongeling lange tijd erg aan, hij fascineerde me.
De heimwee naar Engeland, vooral nadat zijn troetelzoon bij een auto ongeluk om het leven kwam, kreeg bij Biggs echter de overhand. Twaalf jaar geleden keerde hij uit eigen beweging naar zijn geboorteland terug, om in zijn geliefde pub zijn leven te kunnen overdenken. Maar hij werd meteen weer opgepakt en belandde opnieuw in de gevangenis. Niet voor lang, want hij kreeg, gezien zijn zeer slechte gezondheid, gratie. Afgelopen decembermaand is hij overleden.
Over Biggs en de Grote Treinroof zijn tientallen boeken, films en tv-documentaires verschenen. Vaak geromantiseerd, want Biggs is in wezen altijd ongelukkig geweest. Dus is de moraal van dit verhaal dat misdaad niet loont. En nu stop ik, anders wordt dit stukje té huichelachtig.
Henk Hendriks