Mogelijk woonvorm voor jongeren met beperking in Kerkplein 6 Grijpskerk

Afbeelding
voorpagina groningen

“Ook zij verdienen het om op zichzelf te gaan wonen”


GRIJPSKERK – Komt er een woonvorm voor jongeren met een beperking in Kerkplein 6 in Grijpskerk? Als het aan Gerrit en Monica Herrema ligt wel. Begin dit jaar kwamen zij met dit idee. “Onze zoon Max (21) heeft het Syndroom van Down”, vertelt moeder Monica. “We willen heel graag een leuke woonplek voor hem creëren in het dorp, want die is er op dit moment nog niet”. Toen de ouders hoorden dat Kerkplein 6 volgend jaar vrijkomt, ondernamen ze actie. Er werd gebrainstormd over de plannen en er werden de nodige contacten gelegd. Op dit moment ligt het plan bij de gemeente Westerkwartier.

“Begin dit jaar kregen we te horen dat het verenigingsleven, dat momenteel in Kerkplein 6 bivakkeert, volgend jaar verhuist naar het nieuwe Multifunctioneel Centrum van Grijpskerk”, laat Gerrit weten. “Hierdoor komt Kerkplein 6 dus vrij te staan. Samen met mijn vrouw bedacht ik toen: hoe fijn zou het zijn om daar een woonplek te creëren voor jongeren met een beperking?” Een mooi initiatief, maar dat gaat uiteraard niet zomaar. Het pand is namelijk eigendom van de gemeente Westerkwartier. “Toen we te horen kregen dat het gebouw leeg komt te staan, hebben we contact gezocht met de gemeente”, gaat Gerrit verder. “We wilden weten wat de status was van het pand. Zij liet ons weten geen andere plannen voor het gebouw te hebben. Er is geen koper voor, dus de gemeente wil het pand afstoten. Vanaf dat moment gingen voor ons alle deuren open”.

Dat de gemeente geen plannen heeft voor Kerkplein 6 komt Gerrit en Monica natuurlijk goed uit. Hun plannen over de mogelijke woonvorm konden daarom verder uitgestippeld worden. “We hebben een constructie bedacht om een woonvorm op te starten voor jongeren met een beperking, die een sociaal maatschappelijk karakter heeft”, legt Gerrit uit. “Hiervoor moet een woningbouwcoöperatie worden ingeschakeld, aangezien zij ook de expertise hiervoor in huis heeft. Hiermee komt het pand in handen van deze coöperatie”. Maar dat is nog niet alles. Nadat het gebouw eigendom is van de woningbouwcoöperatie moeten er dingen geregeld worden op het gebied van zorg. “Ook daar hebben we uiteraard al over nagedacht”, gaat Gerrit verder. “We moeten opzoek naar een zorgaanbieder die het pand dan huurt van de woningbouwcoöperatie. Op deze manier kunnen zij de zorg exploiteren die nodig is”. Gerrit en Monica zelf hebben verder geen rol in het plan. Zij zijn uitsluitend de initiatiefnemers en hebben daarnaast ook geen enkel zakelijk of financieel belang.

Met het hierboven geschetste plan zijn de ouders naar wooncoöperatie Wold & Waard gestapt. Een partij die zeker nodig is. “De coöperatie gaf aan niet onwelwillend tegenover het plan te staan”, vertelt Monica. “Wold & Waard heeft vervolgens ook een globaal onderzoek gedaan of het praktiseren van het plan haalbaar is. Er kwam naar voren dat er ruimte is voor negen wooneenheden. Daar zijn wij ontzettend blij mee. We willen namelijk niet dat het een grootschalig gebeuren wordt”. Naast het globale onderzoek van het pand, heeft Wold & Waard ook een kostenraming gemaakt. “Hieruit kwam naar voren dat ons plan voor marktconforme aankopen te duur is”, gaat Monica verder. “Hierdoor kan het geen reële huur bieden per appartement. Wat een optie is, is dat de gemeente het pand voor een symbolisch bedrag afstaat aan Wold & Waard. Op deze manier bespaart de coöperatie kosten, waardoor de appartementen voor een aanvaardbare prijs te huur kunnen worden aangeboden”.

Eind augustus hebben Gerrit en Monica een brief gestuurd aan het college van Burgemeester & Wethouders van de gemeente Westerkwartier. Hierin leggen ze het plan uit, waarin ook de vraag wordt gesteld om het pand voor een symbolisch bedrag af te staan. “We hopen natuurlijk dat de gemeente hiermee instemt”, laat Gerrit weten . “Het is een doel van de gemeente om actief bij te dragen dat iedereen kan meedoen in de maatschappij. We hebben daarom goede hoop dat ons plan een goede kans van slagen heeft”. Verschillende politieke partijen hebben inmiddels al aangegeven wel heil te zien in het plan. Ook vele inwoners van Grijpskerk dragen het plan een warm hart toe. “Naast dat mensen het plan zelf toejuichen, vindt men het ook fijn dat het pand een nieuwe bestemming krijgt”, gaat Gerrit verder. “Leegstand van het gebouw komt het dorp natuurlijk niet ten goede”.

Voor de ouders is Kerkplein 6 een ideale bestemming voor de woonvorm. Het gebouw, dat jaren geleden diende als school (de ULO), bevindt zich namelijk midden in het centrum. “De locatie is echt perfect”, vertelt Monica. “Het is een rustige plek, waardoor het een besloten karakter heeft. Ondanks dat het rustig is, ben je toch ook overal in de buurt. Het is overigens ook een goede manier om de bewoners van de woonvorm meer te betrekken bij het dagelijkse leven. Zowel de inwoners als de ondernemers hier in het dorp staan er welwillend tegenover. Bovendien past het plan bij de visie van de overheid”. Ook Max zelf, die werkt bij Brownies & DownieS in Groningen, ziet het plan van zijn ouders zeker zitten. “Op dit moment woon ik nog thuis, maar in de toekomst wil ik heel graag op mijzelf wonen”, vertelt Max. “Het liefst natuurlijk in Grijpskerk, want hier heb ik alles. Het is er gezellig, mijn familie en vrienden wonen hier en ik hecht veel waarde aan de herinneringen die ik hier heb, zoals bijvoorbeeld mijn basisschool. Ik zou het ontzettend jammer vinden als ik hier weg zou moeten”. Thuis wordt Max in ieder geval al klaargestoomd om op zichzelf te gaan. Al zal dat wellicht nog enige tijd duren. “Ik help mijn ouders ook thuis met het huishouden”, gaat de jongen uit Grijpskerk verder. “Zo maak ik schoon en pak ik de vaatwasser uit. Op deze manier leer ik al dingen voor later”. Moeder Monica vult aan: “We gunnen het Max van harte om in de toekomst op zichzelf te gaan wonen. Dat is goed voor hem. Maar we dragen natuurlijk ook met alle liefde de zorg voor hem”.

De bedoeling is dat de jongeren die in het pand komen te wonen een eigen appartement hebben, met een aantal gemeenschappelijke ruimtes. Hierbij krijgen ze 24 uur per dag zorg. “Het is eigenlijk begeleid wonen”, vertelt Gerrit. “Ze hebben hun eigen plekje, maar krijgen hulp waar nodig. Mensen met een beperking willen en verdienen het namelijk ook om op zichzelf te gaan wonen. Net als ieder ander”. Of het plan daadwerkelijk uitgevoerd kan gaan worden, is nog niet bekend. “We wachten nu op antwoord van de gemeente”, gaat Gerrit verder. “Uiteraard zijn we heel benieuwd wat hun reactie is. Onlangs heeft zich ook een zorgaanbieder bij ons gemeld, die zeer geïnteresseerd is. Dat onderstreept nog maar eens dat het plan ontzettend leeft en dat er veel belangstelling voor is. Er zijn nog redelijk wat hobbels die genomen moeten worden, maar het plan heeft vanuit verschillende hoeken in ieder geval heel veel draagvlak”.

UIT DE KRANT

Lees ook