Natuurfotografie op Natuurboerderij Lammerburen
kleintje cultuur
“Liefhebberij. Dat is zeker het begin geweest”
OLDEHOVE – ‘Liefhebberij’ is het eerste woord dat valt als we voor de koffie aanschuiven bij Jan Enne Haack en zijn vrouw Tineke. En eigenlijk valt het woord direct op in de meest brede zin van het woord. We komen voor de hobby van Jan Enne, het fotograferen. Maar we hadden met hetzelfde woord kunnen beginnen als het onderwerp Oldehove, het Middag-Humsterland of de boerderij was geweest. Maar we hebben het over foto’s dus. Het was ons al opgevallen tijdens de boekpresentatie van Attie Bos. Terwijl prominenten als gedeputeerde Henk Staghouwer, wethouder Henk Bakker en Zakenkringvoorzitter Jan Oomkes luisterden naar het ontstaan van het boek Wierde en Dijk stond Jan Enne al druk wijzend te vertellen over zijn grote hobby, waarvan het prachtige resultaat in de schuur van Natuurboerderij Lammerburen hangt.
“Het zal zo’n 25 jaar geleden zijn begonnen”, herinnert Jan Enne zich. Op de tafel staat de foto van een jonge steenuil. Niet zonder reden. Natuurboerderij Lammerburen is de oudst bekende broedplaats van steenuilen. Dus is het niet gek dat je af en toe een jonge steenuil tegenkomt, denken wij. “Toch is het fotograferen van dit jonge exemplaar de aanzet geweest naar meer”, stelt Jan Enne. “Ik zag deze uit in de vroege ochtend achter de boerderij. Waarschijnlijk naar beneden geklommen, om het later weer hogerop te zoeken.” De eerste foto was gemaakt en dat smaakte naar meer. “Zeker in deze omgeving”, lacht hij al wijzend uit het raam. We kijken uit over het Middag-Humsterland. Het oudste cultuurhistorische landschap van Europa met een daarbij behorende grote hoeveelheid aan flora en fauna. Samen met de zeven kleinkinderen van het paar het favoriete onderwerp van de voormalige boer. “Ik heb springende reetjes, een vos die op het punt staat zijn prooi aan te vallen en prachtige vlinders op de gevoelige plaat vastgelegd”, vertelt Jan Enne trots. En trots mag hij zijn, want van huis uit is hij natuurlijk geen fotograaf. “Nadat ik werd gegrepen door de fotografie ben ik vooral veel gaan lezen”, zegt hij. “Boeken, magazines en op internet. Maar het allerbelangrijkste is dat ik met mijn lenzen en mijn camera op onderzoek ben uitgegaan. Ik ben het gewoon gaan doen. Verschillende dingen uitproberen en kijken welke opties je hebt. Zodra je je camera en attributen leert kennen vind je vanzelf de beste manier.” Met een tentje op stap gaat Jan Enne nog niet. “‘Nog’ is daarbij het sleutelwoord”, lacht hij, “want ik speel wel degelijk met het idee om er eens met een tentje op uit te trekken en bijzondere ochtendtaferelen vast te leggen.” Qua geduld gaat dat goed komen, aldus zijn vrouw. Tineke: “We mogen graag naar Noorwegen reizen. Daar kan Jan Enne uren in de auto blijven zitten voor dat ene plaatje.” In de kamer staat een foto van een typisch Noors dier: de eland. “Die laten zich niet zomaar fotograferen”, weet Jan Enne. “Als je er één ziet en je zou je bijvoorbeeld de motor van de auto afzetten, dan gaan ze er al vandoor.” Een aantal van de mooiste plaatjes van Jan Enne hangen dus in de schuur van de natuurboerderij. “Met dank aan een jubilerend echtpaar die de opbrengst van hun gezamenlijke verjaardagsfeestje aan de stichting heeft geschonken”, aldus Jan Enne. “Met dat geld wilden wij iets blijvend creëren dat bij deze locatie past.” Er werd gekozen voor het afdrukken van een aantal mooie foto’s op aluminium en deze tentoon te stellen. De tentoonstelling maakt nu onderdeel uit van de prestaties en wandelingen die in en vanuit Natuurboerderij Lammerburen worden georganiseerd. De bijzonder mooie tentoonstelling zal ongetwijfeld nog uitgebreid gaan worden, hopen wij. “Misschien”, lacht Jan Enne. “Ik blijf in ieder geval lekker fotograferen, want daar heb ik ontzettend veel plezier in.” Vooral flora en fauna dus en ook vooral op elk moment. “Als ik wat zie, dan moet ik dat fotograferen”, weet hij. “Ook als we bijvoorbeeld visite hebben. Men moet daar maar begrip voor hebben.” Volgens Tineke is haar man dan ook echt in een zucht verdwenen. “Dan loopt hij wél een stap harder”, lacht ze. Het laatste woord is aan de fotograaf zelf: “Ach weet je? Het houd je van de straat. En op straat. Midden in het leven. En daar is het fijn toeven.”
OLDEHOVE – ‘Liefhebberij’ is het eerste woord dat valt als we voor de koffie aanschuiven bij Jan Enne Haack en zijn vrouw Tineke. En eigenlijk valt het woord direct op in de meest brede zin van het woord. We komen voor de hobby van Jan Enne, het fotograferen. Maar we hadden met hetzelfde woord kunnen beginnen als het onderwerp Oldehove, het Middag-Humsterland of de boerderij was geweest. Maar we hebben het over foto’s dus. Het was ons al opgevallen tijdens de boekpresentatie van Attie Bos. Terwijl prominenten als gedeputeerde Henk Staghouwer, wethouder Henk Bakker en Zakenkringvoorzitter Jan Oomkes luisterden naar het ontstaan van het boek Wierde en Dijk stond Jan Enne al druk wijzend te vertellen over zijn grote hobby, waarvan het prachtige resultaat in de schuur van Natuurboerderij Lammerburen hangt.
“Het zal zo’n 25 jaar geleden zijn begonnen”, herinnert Jan Enne zich. Op de tafel staat de foto van een jonge steenuil. Niet zonder reden. Natuurboerderij Lammerburen is de oudst bekende broedplaats van steenuilen. Dus is het niet gek dat je af en toe een jonge steenuil tegenkomt, denken wij. “Toch is het fotograferen van dit jonge exemplaar de aanzet geweest naar meer”, stelt Jan Enne. “Ik zag deze uit in de vroege ochtend achter de boerderij. Waarschijnlijk naar beneden geklommen, om het later weer hogerop te zoeken.” De eerste foto was gemaakt en dat smaakte naar meer. “Zeker in deze omgeving”, lacht hij al wijzend uit het raam. We kijken uit over het Middag-Humsterland. Het oudste cultuurhistorische landschap van Europa met een daarbij behorende grote hoeveelheid aan flora en fauna. Samen met de zeven kleinkinderen van het paar het favoriete onderwerp van de voormalige boer. “Ik heb springende reetjes, een vos die op het punt staat zijn prooi aan te vallen en prachtige vlinders op de gevoelige plaat vastgelegd”, vertelt Jan Enne trots. En trots mag hij zijn, want van huis uit is hij natuurlijk geen fotograaf. “Nadat ik werd gegrepen door de fotografie ben ik vooral veel gaan lezen”, zegt hij. “Boeken, magazines en op internet. Maar het allerbelangrijkste is dat ik met mijn lenzen en mijn camera op onderzoek ben uitgegaan. Ik ben het gewoon gaan doen. Verschillende dingen uitproberen en kijken welke opties je hebt. Zodra je je camera en attributen leert kennen vind je vanzelf de beste manier.” Met een tentje op stap gaat Jan Enne nog niet. “‘Nog’ is daarbij het sleutelwoord”, lacht hij, “want ik speel wel degelijk met het idee om er eens met een tentje op uit te trekken en bijzondere ochtendtaferelen vast te leggen.” Qua geduld gaat dat goed komen, aldus zijn vrouw. Tineke: “We mogen graag naar Noorwegen reizen. Daar kan Jan Enne uren in de auto blijven zitten voor dat ene plaatje.” In de kamer staat een foto van een typisch Noors dier: de eland. “Die laten zich niet zomaar fotograferen”, weet Jan Enne. “Als je er één ziet en je zou je bijvoorbeeld de motor van de auto afzetten, dan gaan ze er al vandoor.” Een aantal van de mooiste plaatjes van Jan Enne hangen dus in de schuur van de natuurboerderij. “Met dank aan een jubilerend echtpaar die de opbrengst van hun gezamenlijke verjaardagsfeestje aan de stichting heeft geschonken”, aldus Jan Enne. “Met dat geld wilden wij iets blijvend creëren dat bij deze locatie past.” Er werd gekozen voor het afdrukken van een aantal mooie foto’s op aluminium en deze tentoon te stellen. De tentoonstelling maakt nu onderdeel uit van de prestaties en wandelingen die in en vanuit Natuurboerderij Lammerburen worden georganiseerd. De bijzonder mooie tentoonstelling zal ongetwijfeld nog uitgebreid gaan worden, hopen wij. “Misschien”, lacht Jan Enne. “Ik blijf in ieder geval lekker fotograferen, want daar heb ik ontzettend veel plezier in.” Vooral flora en fauna dus en ook vooral op elk moment. “Als ik wat zie, dan moet ik dat fotograferen”, weet hij. “Ook als we bijvoorbeeld visite hebben. Men moet daar maar begrip voor hebben.” Volgens Tineke is haar man dan ook echt in een zucht verdwenen. “Dan loopt hij wél een stap harder”, lacht ze. Het laatste woord is aan de fotograaf zelf: “Ach weet je? Het houd je van de straat. En op straat. Midden in het leven. En daar is het fijn toeven.”