“Natuurlijk levert KAB geen winst op, maar is dát dan het doel van een buurthuis?”

Afbeelding
voorpagina groningen

ZUIDHORN – Zou het dan toch ophouden te bestaan? Of komen de partijen er deze week alsnog uit?  De Koopavondblues van muziekleraar Wim Venema lijkt zijn langste tijd in buurthuis Avalon te hebben gehad. De reden? “Het levert niet genoeg baromzet op voor Avalon, aldus een teleurgestelde Wim. Afgelopen week steeg er plotsklaps een hartenkreet op vanuit de Zuidhorner samenleving. Het bericht  op facebook werd geliked en gedeeld en steeds meer mensen begonnen zich ermee te bemoeien. Er gloort weer hoop.

Wim Venema erkent dat de Koopavondblues (KAB) nauwelijks winstgevend genoemd kan worden. “Wat koppen koffie en een paar bekertjes ranja”, somt hij op, “bij elkaar opgeteld misschien een paar tientjes. Maar ik wist ook niet dat buurthuizen bedoeld zijn om winst te maken.” De getalenteerde musicus kijkt met ironie naar de situatie. “Ik reken als ondernemer vanuit de kinderen, terwijl de leiding van het buurthuis (Stichting Welzijn gemeente Zuidhorn) lijkt te rekenen in keiharde euro’s. Dat is de omgekeerde wereld.” Want vooral voor de kinderen vindt Wim het erg. “Het zou inhouden dat ik wederom op zoek moet naar een nieuwe locatie. Eeuwig zonde, omdat Avalon in principe een prima plek is voor dit soort activiteiten.” Eerder organiseerde hij zijn KAB in het hotel van Zuidhorn, maar om van het gesleep met apparatuur en het nachtwerk af te zijn, waagde hij de stap naar Avalon. ‘De vorige uitbaters van het hotel, let wel: ook ondernemers, snapten dat het niet ging om de winst. Zij begrepen dat het allemaal draait om het maatschappelijke doel. Zelfs na de veertigste uitvoering van een nummer stonden zij nog te klappen en zagen zij het geluk van de kinderen. Zulke mensen verdienen een dikke pluim voor hetgeen zij betekend hebben voor de KAB.” Hoe anders is de situatie nu in een buurthuis zonder commercieel oogmerk. “Er lag een deal met de leiding van Avalon”, vertelt Wim. “Ik kreeg twee dagdelen per week oefenruimte en in ruil daarvoor treed ik gratis op. Laten we dat namelijk niet vergeten, er wordt bijna iedere maand een koopavondblues georganiseerd waar jong en oud gratis naar toe kunnen. Niemand die mij daar voor betaald, terwijl dat in gewone situaties wel gebruikelijk is. Het SWgZ heeft namelijk deze deal eenzijdig opgezegd en dat is op z’n minst opmerkelijk te noemen.” Het gaat vooral om de kinderen, volgens Wim, die ervoor zorgt dat er geen wedstrijdjes ontstaan. “Ik heb de pest aan wedstrijdjes”, lacht hij. “Die zijn nergens goed voor. Kinderen moeten vanuit zichzelf beter willen worden, niet vanuit een competitie. Dat doe ik door ze op een leuke manier de lesstof aan te geven. Muziek is één grote ontwikkeling, je leert altijd door. Dat geldt overigens ook voor mij als leraar.” Zoals de meeste leraren is ook Wim begonnen met het lesgeven uit boekjes, “want daar was over nagedacht toch?” Wim: “Later kwam ik tot andere inzichten. Ik kreeg kinderen te lessen die al jaren bezig waren en nog niets lekker en met lol konden spelen. Bij les 3 stond het boek al vol aantekeningen. Niet iedereen is een genie. Ik laat liever kinderen lekker spelen op hun instrumenten. Met het plezier komt de rest ook wel. Daarnaast besefte ik ook dat ik leerlingen verder niks te bieden had. Ja, ik gaf de kinderen muziekles. En dan? Muziek wordt pas leuk als je het samen speelt in een band.” Dus begon Wim met zijn leerlingen de Wisselband, een soort ‘School of Rock’. Een initiatief dat ook een bepaalde doelgroep kinderen aanspreekt, die wat minder van regeltjes houden en elders hun draai moeilijker kunnen vinden. “Het succes van de Wisselband en KAB blijkt ook uit het feit dat oud-leerlingen nog altijd langskomen en meespelen. Daaruit blijkt dat ik in ieder geval een deel van mijn werk goed heb gedaan.”

Wethouder Henk Bakker onderkent dat Wim Venema ook jongeren bereikt die voor anderen moeilijker te bereiken zijn. Bakker: “Wat mij betreft blijft de KAB dan ook gewoon bestaan. Wim doet belangrijk werk en levert een mooie bijdrage aan de maatschappij. Ik heb begrepen dat Avalon en de SWgZ het nu anders willen doen en daar moet over gesproken worden. Het klopt dat Avalon geen commerciële instelling is, maar de SWgZ heeft wel een budget. Zij moeten hun organisatie draaiende houden en alles proberen in te passen. Deze week gaan we met alle partijen om de tafel om een passende oplossing te zoeken. Ik denk dat dat mogelijk is, al hebben we op voorhand natuurlijk geen garantie dat het gaat lukken.” De betrokken partijen lijken hun best te willen doen om de Koopavondblues te redden. En dat is maar goed ook, het zou eeuwig zonde zijn om een prachtig podium voor muzikale kinderen verloren te laten gaan doordat er een paar euro’s te weinig wordt omgezet in een non-commercieel buurthuis. 

UIT DE KRANT

Lees ook