Neraysho Kasanwirjo is geen back en hoort gewoon centraal te staan
Neraysho Kasanwirjo is geen back en hoort gewoon centraal te staan
De sfeer in het stadion na afloop van de wedstrijd FC Groningen tegen Go Ahead Eagles deed vermoeden dat de finale van de playoffs voor Europees voetbal zojuist was gewonnen. Wel, dat zal met het elftal in deze samenstelling niet zo snel gebeuren. Maar de drie punten zorgden voor euforie bij de fans. Het was natuurlijk ook al weer even geleden dat de supporters een driepunter met hun team in de Euroborg konden vieren. Op 12 maart van dit jaar werd NEC met 4-3 verslagen. Ruim vijf maanden zonder zege doet iets met de fans. Met een nieuwe trainer zou er een andere weg worden ingeslagen, zo was de gedachte van Fledderus. De voetbalvisie van de TD botste met die van Buijs en Wormuth eet uit de hand van zijn eerdere werkgever. Bij FC Groningen vertrokken Van Hintum en Meijer, evenals de verguisde El Hankouri. Inmiddels zijn daar De Leeuw en Van Kaam bijgekomen. Ragnar Oratmangoen en Joey Mathijs Pelupessy werden gehaald. Liam van Gelderen en Nordin Musampa werden bij Ajax losgeweekt. Ramon Pascal Lundquist keerde terug, evenals Wessel Dammers. Michael Verrips is de vervanger voor de falende Leeuwenburgh en Isak Määttä kwam voor Bjorn Meijer. Radinio Balker die het hele vorige seizoen geblesseerd was, is fit en maakt deel uit van de basis elf. Meijer stond een half jaar in de basis, El Hankouri was geen vaste waarde en alleen Van Hintum was van de vertrekkende spelers een basisklant. Al met al zou je kunnen stellen dat de selectie breder en ook sterker is geworden. Van nieuw elan is echter geen sprake. Misschien komt het nog en doen deze drie punten de Groningers zo goed dat het gaat stromen. Tegen de Eagles was het allerminst te zien. Pascal Lundquist heeft twee goede ballen geraakt. De ene met zijn billen in de derde minuut en veranderde zo een schot van richting en promoveerde die tot doelpunt. Tijdens het begin van de tweede helft gaf hij nog een goede crosspass op Oratmangoen. Dat was het dan ook. Hij is natuurlijk een beetje een slapjanus. Op zich geen probleem wanneer je dat compenseert met een mooie actie, de spits eens vrij voor de goal steekt of zelf regelmatig het net weet te vinden. Al eerder bewees Lundquist niet over het niveau te beschikken dat de Trots van het Noorden nastreeft.
Verrips werd verkozen tot beste man van de wedstrijd. Hij verrichtte geen enkele spectaculaire redding maar hield schuivertjes en een paar schoten klemvast bij zich. Het publiek was daar kennelijk zo opgelucht over dat de sluitpost verkozen werd tot ‘man of the match’. Hij is in ieder geval twee klassen beter dan Leeuwenburgh. Verder was het spel inspiratieloos, plichtmatig en vooral vleugellam. Achterin werd Te Wierik uiteraard vrij gelaten door de tegenstander. Hij beschikte in zijn vorige periode bij Groningen over een vechtersmentaliteit die hem maakte tot een populaire en gewaardeerde kracht. Inmiddels is hij verworden tot een onzekere schakel die het niveau niet meer kan bijbenen. En het punt is: hij weet en voelt dat. Ook in zijn beste jaren kon de Achterhoeker één ding niet: opbouwen. Toch is hij de man die steeds wordt aangespeeld door zijn doelman. Daarmee is ook direct de achilleshiel van het elftal van Wormuth bloot gelegd. De Duitser wil een elftal zien dat van achteruit opbouwt. Daar heeft hij een uitstekende verdediger voor. De revelatie van vorig seizoen, Neraysho Kasanwirjo. Die is echter verbannen naar de rechtsback positie omdat hij te veel risico in zijn spel legt. Nee, Te Wierik aanspelen is geen risico. Een onbegrijpelijke actie van Wormuth. Met Balker naast zich als robuuste centrumverdediger zou er zowel voldoende verdedigende zekerheid zijn als opbouwende kwaliteiten. Echter, een verdediger die achterin wel eens een man uitspeelt levert Wormuth slapeloze nachten op. Dus kiest hij voor Te Wierik. Het zijn keuzes die de trainer maakt, maar zadel hem niet op met de opbouw. Het is bijzonder jammer dat de opvolger van Buijs voor deze oplossing kiest. Dankerlui voldeed niet als rechtback maar is wél een echte back. Neraysho Kasanwirjo is geen back, wordt geen back en was als centrumverdediger een openbaring, ondanks af en toe kamikazeacties. Verdedigend was hij voldoende én hij zorgde voor doorstroming van achteruit naar voren waardoor het spel aan creativiteit en verassing won. Blijkbaar weet Wormuth wat hij wil, nu ook nog de juiste poppetjes op de juiste plek neerzetten en Groningen kan écht voor de playoffs gaan strijden. Want het was toch spelen met lef?
Opstelling: Verrips (7), Te Wierik (4), Balker (7), Kasanwirjo (5), Määttä (6) (Kalley), Duarte (6) (Valente), Pelupessy (6), Ngonge(5), Lundqiust (4), (Postema) Oratmangoen (4) ( Suslov), Larsen(6).