Hooimijt
t Lutje dörpke Pieterziel wer ien e joaren tachteg landelek nijs, omdat doar de eerste vrouwencamping van Nederland opend wer. De opbloeiende vrouwenbeweging bleek niet allinneg een stadse aangelegenheid en dat kwam tot uuting op n biezundere boerenploats noabij Pieterziel.
Vlak veur Pinkster 1985 opende aan e Pieterzijlsterweg bij Pieterziel de vrouwencamping ‘De Hooimijt’. De exploitatie van’ De Hooimijt’ was ien handen van t bedrief ‘Mevrouw Zelf’ de twee oprichtsters wadden Anja de Mooij en Lenie van Schie. Ien 1983 kochten ze de 350 joar olle boerenploats van Willem Venema, één van e oldste ploatsen van Pieterziel (zie foto uut: ‘Boerderijenboek Grijpskerk en omstreken’), met et idee om der n zelfveurziende boerderij van te moaken. De bewoonster wadden onder de iendruk van e rust en ruumte en kwammen al snel met et plan om dizze unieke plek te delen met andere vrouwen. Zo konden der meer lu genieten van e rust van t Grunneger platteland.
Noa wat aanpassings ien e boerderij en de omliggende tuun, was er plak veur 30 stoanploatsen, met zelfs de mogelekheid om dat verder uut te bereiden noar 40 ploatsen. De Pinksterdoagen van 1985 wadden een perfect moment om e hekken van t kampeerterrein open te zetten veur de eerste recreanten. En ze trovven et geweldig want t wer dat eerste weekend mor liefst 28 groaden. Prachteg mooi zummerweer!
t Was t idee om gien mannen toe te loaten op t kampeerterrein, zeker niet as der gasten wadden. De loodgieter was natuurlek wel welkom as er doarveur vroagd wer, mor je konden niet zo mor et terrein op lopen. De monteur die t onderhold van e auto’s deed, pikte de auto op bij de oprit en zette hum doar loater, met e sleutel achter de zunneklep, ok weerom. Woarom allinneg vrouwen en hun kiender? Dat was niet omdat men vanuut feministisch perspectief wat tegen had op mannen, mor omdat er zo een meer ontspannen sfeer ontstoan zol op et terrein. Dat bleek ok uut e reactie van e bezoeksters. De landeleke pers, van links tot rechts, besteedde er ien e zummer van 1985 veul aandacht aan. De sfeer was ontspannen, vrouwen met n idee veur n nij bedriefke vonden mekoar, der werd soamen eten en op e camping wadden fietsen en kano’s te huur.
In augustus 1985 wadden der al duzend bezoekers west en n joar loater was dat stegen tot 5000. Wel niet genog kampeergeld had, kon methelpen met e bouw of ien e keuken om een sloapploats kriegen. Wel n plekje zöcht kon voak op e bonnefooi noar Pieterziel kommen, men keek niet op n dag meer of minder.
De oprichtsters wadden noa twee seizoenen laaiend enthousiast en hadden al plannen om een binnenaccommodoatie te moaken met n sauna, een overdekt zwembad, workshopruumtes en 20 extra bedden veur passanten. De kosten werden roamd op 350.000 gulden. Dat was natuurlek nog wel eefkes wat om te regeln! Butendes zol ok de toemoalege gemeente Griepskerk aan e bak moeten om de neudege vergunnings te verstrekken en meschien most er drekt ok wel wat aanpast worden ien t bestemmingsplan. Der was immers sproake van n agrarische bestemming.
De binnenaccommodoatie is er nooit op die menier kommen, dat was deels te danken aan t succes van wat er al wel was. ‘De Hooimijt’ wer niet allinneg goed deur Nederlanders bezöcht, mor ok veul Duutse, Deense en Belgische doames kwammen noar Grunnen. De ploatseleke Multibus en et taxivervoer had et drok met de aan- en ofvoer van e bezoekster, die voak per trein ien Griepskerk of Butenpost aankwammen en dan nog de leste poar kilometers overbruggen mosten.
Ien 1987 en 1988 was er niet veul nijs vanof ‘De Hooimijt’ tot die noodlöttege dag 11 september 1989. Om 3 uur snachts zag n buurman dat er brand was op e boerderij. Hij alarmeerde drekt de sloapende bewoners en belde de brandweer. Deur de felle brand werden alle gebouwen ien körte tied met e grond geliek moakt. Gelukkeg wadden der die nacht gien gasten en vielen der gien gewonden. De schoade werd op n poar tun schat.
Al vlot gingen er geruchten dat er sproake weden zol van brandstichting. De politie had doarveur diverse verkloarings optekend en butendes was et vrimd dat de brand niet ien t hoofdgebouw begonnen was. Eerder die moand was er bovendien ok al n poging tot brandstichting doan en veur et uutbreken hadden omwonenden een auto votrieden zien van et terrein. t Mysterie is nooit oplöst.
De doames wadden ien eerste instantie vastberoaden om e zoak weer op te bouwen en wonende tiedelek ien t dörp Pieterziel om dat te organiseren. Mor ‘De Hooimijt’ is nooit weer uut e as herrezen as kampeerploats veur vrouwen.
Op dezelfde locatie is loater een nij huis bouwd en bliekboar was et stee goed geschikt veur toeristen, want sinds n poar joar wordt camping ‘De Blauwe Reiger’ van e familie van Lingen drok bezöcht.
Geert Zijlstra
Mientje: “Ze hemmen bezoek had van e rooie hoan!’